This essay is aiming to analyze al-Bukhari's making use of some verses and hadiths as proofs for defending the transmission of a single person/al-khabar al-vahid as a juridical argument in religious issues especially connected with practical ones not with faith. al-Bukhari have divided a chapter by the name of Kitabu ahbar al-ahad in his monumental work al-Jami’al-Sahîh and mentioned some Quranic verses and hadiths as proofs to prove transmission of a single person/al-khabar al-vahid as the evidence in practical/amali issues. In this paper we are going to dwell on those Quranic verses which were mentioned by al-Bukhari in his al-Jami’ al-Sahîh as proofs to prove that report of one person/al-khabar al-vahid is an argument in practical/amali issues.
al-Bukhari al-Jami’ al-Sahîh Kitâbu akhbâri’l-âhâd al-khabar alvahid.
Bu çalışmada, hadis koleksiyonları arasında en meşhur eserin müellifi olan el- Buhârî’nin haber-i vâhid savunusunda kullandığı âyetler ele alınacaktır. Haberi vâhidin dînî hükümlerde hucciyeti meselesi, hicrî birinci ve ikinci asırda farklı metodolojik eğilimlere mensup olan İslâm bilginleri arasında ciddî polemiklere konu olmuş bir meseledir. Bu polemiklerin netîcesi olan fikrî mîrası bugün kelâm kitaplarının epistemoloji bahislerinde ve fıkıh usûlü eserlerinin ‘ahbâr’ bölümlerinde görmek mümkündür. el-Buhârî de es-Sahîh’inde bir bâb açarak bu konuya yer vermiş ve haber-i vâhidin itikâdî değil de amelî konularda huccet olduğunu savunmuştur. O, bu savunusunda bazı âyetleri ve ağırlıklı olarak da hadisleri delil olarak kullanmıştır. Bu çalışmada el-Buhârî’nin haber-i vâhid savunusunda argüman olarak kullandığı âyetler ve bunların ilgili mevzûya delâlet yönleri üzerinde durulacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 9 Sayı: 4 |