Çalışma, Kur’ân’ın Ehl-i kitabın inanç ve uygulamalarına yönelik tashih edici rolünü, özellikle namazda rükû örneği üzerinden ortaya koymayı hedeflemiştir. Çalışmada betimsel, tarihsel ve karşılaştırmalı yöntemler kullanılmaktadır. Çalışmanın temel kaynakları İslam ve Yahudiliğin kutsal kitapları etrafında şekillenmiş tefsir ve tarih yazınıdır. Günümüzde Karaî ve Sâmirî gruplar dışında Yahudilerin çoğunu oluşturan Rabbâni Yahudiler ibadetlerinde rükȗ ve secde etmemektedirler. Kur’ân vahiy geleneklerindeki ibadet rükünlerine atıfta bulunmaktadır. Çalışmada Yahudilerin erken tarihî süreçlerine ait ayakta, eğilerek, yere kapanarak ve diz üstü çökerek yapılan bedenli dua formları Tanah’ın incelenmesiyle ortaya koyulmaktadır. Ayrıca Rabbânî Yahudiliğin ikinci temel kaynağı Talmud’da günlük ibadette rükû formu tespit edilmektedir. Tefsirlere göre Kur’ân’ın “rükû edenlerle birlikte rükû edin.” hitabı dönemin Yahudilerine yöneliktir. Kur’ân aynı ilahi hitabın Hz. Meryem’e yapıldığını da bildirir. Bu hitaplarla Yahudilerin ibadetleri arasındaki ilişkinin ortaya konulabilmesi için ayetlerin arka planı ve nüzul sebepleri tarih ve tefsir rivayetleri ile tespit edilmektedir.
This paper aims to reveal the Qur'an's corrective role towards the beliefs and practices of the Ahl al-Kitab, especially through the example of the ruku in prayer. The study utilizes descriptive, historical and comparative methods. The main sources of the study are the exegetical and historical literature centered around the holy books of Islam and Judaism. Rabbanite Jews, who constitute the majority of Jews today, except for the Karaite and Sâmirite groups, do not rukuȗ and prostrate in their worship. The Qur'an refers to the rites of worship in their tradition of revelation. In this study, the standing, bowing, prostrating, and kneeling forms of embodied prayer from the early historical periods of the Jews are revealed by analyzing the Tanakh. In addition, the Talmud, the second main source of Rabbinic Judaism, identifies the form of bowing in daily worship. According to the commentaries, the Qur'anic address "bow down with those who bow down" was addressed to the Jews of the time. The Qur'an also states that the same divine address was made to Mary. In order to reveal the relationship between these addresses and the worship of the Jews, the background of the verses and the reasons for their revelation are determined by historical and exegetical narrations.
Tafsir Revelation tradition Tanakh Talmud Prayer al-Baqara 2/43
تهدف الدراسة إلى الكشف عن الدور التصحيحي للقرآن تجاه معتقدات أهل الكتاب وممارساتهم، وخاصة من خلال مثال الركوع في الصلاة. وتستخدم الدراسة المنهج الوصفي والتاريخي والمقارن. والمصادر الرئيسية للدراسة هي المؤلفات التفسيرية والتاريخية التي تشكلت حول الكتب المقدسة في الإسلام واليهودية. لا يؤدي اليهود الربانيون، الذين يشكلون غالبية اليهود باستثناء جماعتي القرائين والسامريين، الركوع والسجدة في عباداتهم. وقد أشار القرآن الكريم إلى شعائر العبادة في تقاليدهم في الوحي. في هذه الدراسة، يتم الكشف عن أشكال القيام والركوع والسجود والركوع في الصلوات الجسدية في الفترات التاريخية الأولى لليهود من خلال تحليل التاناخ. بالإضافة إلى ذلك، في التلمود، المصدر الأساسي الثاني لليهودية الحاخامية، يتم تحديد شكل الركوع في العبادة اليومية. ووفقًا للتفاسير، فإن خطاب القرآن "ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ" كان موجهًا لليهود في تلك الفترة. ويذكر القرآن أيضًا أن الخطاب الإلهي نفسه كان موجهًا إلى النبي مريم. وللكشف عن العلاقة بين هذه المخاطبات وعبادة اليهود، يتم تحديد خلفية الآيات وأسباب نزولها من خلال الروايات التاريخية والتفسيرية
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Karşılaştırmalı Dini Araştırmalar, Tefsir |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 1 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 23 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 24 Sayı: 2 |