Threat as an Act and Utterance

Yıl 2025, Cilt: 11 Sayı: 11, 177 - 193, 25.10.2025

Utku Tanrıvere

Öz

Threat is not only a subject of crime or a notification of a future danger or harm, but also a common and effective speech act within the scope of social relations. Despite this, there is no study focusing on the concept of threat in the linguistics literature of the Turkish language. For this reason, threat, which directs will and behaviour through intimidation, is approached from the perspectives of pragmatics and forensic linguistics. The factors that make threat a threat and also cause it to be characterised as a crime committed through language are emphasised. The samples analysed show that it is not possible to identify an utterance as a threat without any situational context. Considering the criticisms in the literature that the context is often ignored in linguistic studies, the findings highlighting the need for further attention to the issue are presented alongside the discussion.

Anahtar Kelimeler

Threat , Speech act , Contextuality , Pragmatics , Forensic linguistics

Edim ve Söz Olarak Tehdit

Öz

Tehdit yalnızca bir suç konusu veya gelecekte meydana gelecek bir tehlike ya da zararın bildirimi değil, aynı zamanda toplumsal ilişkiler kapsamında yaygın ve etkili bir sözeylemdir. Buna rağmen Türkçe dilbilim yazınında tehdit kavramını odağına alan bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu nedenle, korkutma yoluyla irade ve davranışı yönlendiren tehdide edimbilim ve adli dilbilimin bakış açılarıyla yaklaşılmış; tehdidi tehdit yapan ve ayrıca onu dil yoluyla işlenen bir suç olarak nitelemeye neden olan etmenler üzerinde durulmuştur. Çözümlemesine yer verilen örnekler, herhangi bir durum bağlamı olmaksızın bir sözü tehdit olarak tespit etmenin mümkün olmadığını göstermiştir. Dilbilimsel çalışmalarda genellikle gözardı edildiğine yönelik yazındaki eleştiriler de dikkate alındığında, bağlam konusu üzerine daha fazla eğilmeyi gerekli gösteren bulgular tartışmayla birlikte sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Tehdit , Sözeylem , Bağlamsallık , Edimbilim , Adli dilbilim

Etik Beyan

Bu makale için etik kurul izni alınmasına gerek yoktur. Araştırma ve yayın etiğine uygun hareket edilmiştir.

Destekleyen Kurum

Araştırma herhangi bir kurum veya kuruluş tarafından desteklenmemiştir.

Kaynakça

• Açıkalın, I. (1991). Türk gençlerinin yaşıtları arasında kullandıkları konuşma biçimleri. Dilbilim Araştırmaları Dergisi, 2, 75-78.
• Austin, J. L. (1962). How to do things with words: the William James Lectures delivered at Harvard University in 1955. Oxford: Oxford University Press.
• Bojsen-Møller, M., Auken, S., Devitt, A. J. ve Christensen, T. K. (2020). Illicit genres: The case of threatening communications. Sakprosa, 12(1), 1-53. doi:10.5617/sakprosa.7416
• Christensen, T. K. (2019). Indirect threats as an illegal speech act. K. R. Christensen, H. Jørgensen ve J. L. Wood (Ed.), The Sign of the V - Papers in Honour of Sten Vikner içinde (s. 113-130). Aarhus: Aarhus University.
• Düzgün-Uluyol, K. (2025). Söylem çözümlemesinde bağlam. Disiplinler Arası Dil Araştırmaları Dergisi, 10, 116-125. doi:10.48147/dada.1653602
• Efeoğlu-Özcan, E. ve Işık-Güler, H. (2024). Derlem dilbilim ile gençlik diline bakış: Türkçe için ihtiyaçlar ve gelişim alanları. Dil Dergisi, 175 (2), 92-115. doi:10.33690/dilder.1548981
• Fraser, B. (1975). Warning and threatening. Centrum, 3(2), 169-180.
• Fraser, B. (1998). Threatening revisited. Forensic Linguistics, 5(2), 159-173.
• Gales, T. (2010). Ideologies of violence: A corpus and discourse analytic approach to stance in threatening communications [Yayımlanmamış doktora tezi]. University of California, Davis.
• Gales, T. (2015a). The stance of stalking: A corpus-based analysis of grammatical markers of stance in threatening communications. Corpora, 10(2), 171-200. doi:10.3366/cor.2015.0073
• Gales, T. (2015b). Threatening stances: A corpus analysis of realized vs. non-realized threats. Language and Law / Linguagem e Direito, 2(2), 1-25.
• Kent, G. (1967). The effects of threats. Columbus: Ohio State University Press.
• Milburn, T. W. ve Watman, K. H. (1981). On the nature of threat: A social psychological analysis. New York: Praeger.
• Muschalik, J. (2018). Threatening in English. Amsterdam, Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
• Sakın, B. ve Büyükbirer, S. (2020). Tehdit dili: Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Donald Trump’ın tehdit söylemlerinin edimbilimsel analizi. Anasay, (12), 59-87. doi:10.33404/anasay.714953
• Searle, J. R. (1976). A classification of illocutionary acts. Language in Society, 5(1), 1-23.
• Shuy, R. W. (1993). Language crimes: The use and abuse of language evidence in the courtroom. Cambridge: Blackwell.
• Solan, L. M. ve Tiersma, P. M. (2005). Speaking of crime: The language of criminal justice. Chicago, London: The University of Chicago Press.
• Tanrıvere, U. (2025). Adli dilbilim. Ankara: Adalet.
• Tompkinson, J. (2023). Spoken threats from production to perception. Cambridge: Cambridge University Press.
• Toroslu, N. ve Toroslu, H. (2016). Ceza hukuku - Genel kısım (23. Baskı). Ankara: Savaş Yayınevi.
• Türk Ceza Kanunu (TCK). (2004). http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5237.pdf adresinden 18 Nisan 2025 tarihinde alınmıştır.
• Üst, S. (2014). Dilbilimsel inceleme yöntemleri ve klâsik Türk edebiyatı. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 125-146.
• Yamanaka, N. (1995). On indirect threats. International Journal for the Semiotics of Law, 8(2), 37-52.