كانت الحروب الصليبية التي جرت في الفترة الواقعة بين سنة 1095م وسنة 1291م، تنظيمًا كبيرًا عاليًا جدًّا يقوم على دوافع دينية، إلى جانب الأسباب السياسية والاجتماعية والاقتصادية. قامت هذه الحملات المتتابعة على مركزية الاستيلاء على مدينة القدس، ونجحت فكرة ظهور (دولة الله في القدس) في حشد الصليبيين على أنهم جيش الله. إن رؤية طريقة فكرة الاستيلاء على القدس ومسيرتها العملية بوعي جماعي من منظور ديني أيديولوجي للمسيحية من منظور الديانات الإبراهيمية- ستوفر فرصة تحليل عملي للكشف عن درجة إيمان الصليبيين. في هذا الصدد، يركز البحث على مسألة الصليبيين ونظرتهم إلى المرجعيات الدينية في فكرة الاستيلاء على القدس ضمن حدود الحملة الصليبية الأولى. وفي هذا السياق، يحاول البحث التركيز على نقاط الارتكاز الديني التي قادت الجيوش الصليبية إلى القدس، وإسهامها في الدافع الصليبي؛ وذلك من خلال تطبيق مناهج تحليل المصدر والخطاب على المصادر الصليبية، وتقييم الذرائع الدينية للعقل الصليبي، وإسهامها في الدافع الصليبي.
The Crusades, which occurred between 1095 and 1291, were a highly motivated movement driven by religious, political, social, and economic factors. Through the campaigns, al-Quds was perceived as a city that needed to be captured by the Crusaders, and the belief that the Kingdom of God would be established in al-Quds successfully mobilized the Crusaders as an army of God. From the perspective of the Abrahamic religions, examining the methodology and processes behind the Crusaders’ campaign to capture al- Quds through a collective religious-ideological lens will facilitate an analysis of the Crusaders’ level of faith and conviction. In this regard, the article investigates how religious references were perceived by the Crusaders during the capture of al-Quds within the context of the First Crusade. The contribution of the religious pillars that motivated the Crusader armies’ advance to al-Quds and their mobilizing aspects has been analyzed. In this study, source and discourse analysis methods were applied to Crusader sources to evaluate the religious arguments of the Crusader mindset and their contribution to Crusader motivation.
Crusades al-Quds Christianity Faithfulness Massiveness Motivation
1095-1291 yılları arasında gerçekleşen Haçlı Seferleri siyasi, sosyal ve ekonomik sebeplerinin yanında; dinî gerekçelere bağlı motivasyonu da oldukça yüksek bir organizasyondur. Seferlerle birlikte Kudüs’ün, Haçlılar tarafından ele geçirilmesi zaruri bir şehir olarak görülüp, Tanrı devletinin Kudüs’te temayüz edeceği düşüncesi Haçlıları Tanrı’nın ordusu olarak harekete geçirmeyi başarmıştır. Semavî dinler açısından Hıristiyanlığın dinî-ideolojik bir bakış açısıyla Kudüs’ü kollektif bir bilinçle zapt etme düşüncesinin yöntem ve sürecindeki işleyişi görmek Haçlıların inanmışlık derecesini ortaya çıkarmaya matuf bir sürecin analizini yapmayı sağlayacaktır. Bu minvalde makale, I. Haçlı seferi sınırları içerisinde Kudüs’ün zaptı düşüncesinde dini referansların Haçlılar tarafından nasıl algılandığı sorusuna odaklanmıştır. Haçlı ordularını Kudüs’e sevk eden dinî dayanak noktalarının Haçlı motivasyonuna sunduğu katkı ve Haçlıları harekete geçirici yönü anlaşılmaya çalışılmıştır. Çalışmada kaynak ve söylem analizi yöntemleri Haçlı kaynaklarına uygulanarak Haçlı aklının dinsel argümanları ve bunun Haçlı motivasyonuna sunduğu katkı değerlendirmeye tabi tutulmuştur.
Haçlı Seferleri Kudüs Hıristiyanlık İnanmışlık Kitlesellik Motivasyon
| Birincil Dil | Arapça |
|---|---|
| Konular | İslam Araştırmaları (Diğer) |
| Bölüm | Çeviri |
| Yazarlar | |
| Çevirmenler |
Mustafa Hamza
Bu kişi benim
|
| Gönderilme Tarihi | 10 Nisan 2025 |
| Kabul Tarihi | 20 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Haziran 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 1 |