Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 36 - 43, 31.10.2018

Öz

Kaynakça

  • Çağrıcı, M. (n.d.). Sirâceddin el-Urmevî. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi , XXXVII, pp. 262-264.
  • Ebû Zuneyd, A. A. (1988). et-Tahsîl mine'l-Mahsûl (c. I). Beyrut: Müessesetu'r-Risâle.
  • el-Bağdadî, İ. P. (1920). Hediyyetü'l-Ârifîn ve Esmâu'l-Müellifîn ve Âsâru'l-Musannifîn. Tahran: Mektebetü'l-İslamiyye.
  • İbn Hallikan, E.-A. Ş. Vefeyâtu'l-Â'yân ve Enbau Ebnâi'z-Zaman (c. I-VIII). Beyrut.
  • İbnü'-s-Sübkî, E. N. (1964). Tabakâtu'ş-Şafiiyyetü'l-Kübrâ (c. I-X). Kahire: Matbaa-i Hüseyniyye.
  • Marlow, L. A Thirteenth-Century Scholar in the Eastern Mediterranean: Sirâj al-Dîn Urmavî, Jurist, Logician, Diplomat. 22:3, 279-313.
  • Râzî, F. M.-H. (1997). el-Mahsûl fî İlmi Usûli'l-Fıkh (c. I-VI). Beyrut: Müessesetu'r-Risâle.
  • Şafiî, M. b. (1321). Kitâbu'l-Umm. Mısır: Matbaaatu'l-Kubra'l-Emiriyye.
  • Taşköprîzâde, A. b. (1968). Miftâhu's-Saade ve Misbâhu's-Siyâde fî Mevzûatu'l-Ulûm (c. I-III). Kahire: Dâru'l-Kütübü'l-Hâdise.
  • Urmevî, S. M. (1988). et-Tahsîl mine'l-Mahsûl (c. I-II). Beyrut: Müessesetü'r-Risâle.
  • Yakut el-Hemevî, E. A. (1323). Mu'cemû'l-Buldân (c. I-VIII). Kahire.
  • Zirikli, H. (1969). el-Â'lâm:Kamus-u Terâcim (c. I-XI). Beyrut.

SİRÂCUDDÎN EL-URMEVÎ’NİN(V.682) HAYATI VE USÛLCÜLÜĞÜ (ET-TAHSÎL ADLI ESERİ BAĞLAMINDA-İCMÂ KONUSU ÖZELİNDE)

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 36 - 43, 31.10.2018

Öz




















Sirâcuddin el-Urmevî(v.682),
günümüzde İran sınırları içinde yer alan Urmiye’ye mensup Şafiî bir alimdir.
Daha çok mantık, felsefe alanında araştırmalara konu edilen Urmevî’nin, fıkıh
alanında yazmış olduğu eserleri de mevcuttur. Fahreddin Râzî’nin Mahsûl adlı
eserini ihtisâr etmiş olduğu, et-Tahsîl mine’l-Mahsûl adlı eser, bunlardan
biridir. Usûl konularının Râzî’nin sistematiğine göre ele alındığı eserde, Râzî
etkisi açıkça görülmektedir. Urmevî’nin usûl-i fıkıh görüşlerine yer vermesinin
yanında, diğer mezhep görüşlerine de karşılaştırmalı olarak yer vermesi
açısından önemlidir. Urmevî’nin et-Tahsîl adlı eserindeki yöntemini göstermek
amacıyla icmâ konusunu incelemeyi uygun bulduk. Urmevî’nin icmâ tanımında Şiâya
muhalefette bulunması, diğer fakihlerin aksine Râzî ile beraber icmâda
inkırâdın şart olmadığı görüşünde olması, icmâın delillendirilmesinde aklî
delillendirmeye yer vermemesi oldukça dikkat çekicidir.

Kaynakça

  • Çağrıcı, M. (n.d.). Sirâceddin el-Urmevî. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi , XXXVII, pp. 262-264.
  • Ebû Zuneyd, A. A. (1988). et-Tahsîl mine'l-Mahsûl (c. I). Beyrut: Müessesetu'r-Risâle.
  • el-Bağdadî, İ. P. (1920). Hediyyetü'l-Ârifîn ve Esmâu'l-Müellifîn ve Âsâru'l-Musannifîn. Tahran: Mektebetü'l-İslamiyye.
  • İbn Hallikan, E.-A. Ş. Vefeyâtu'l-Â'yân ve Enbau Ebnâi'z-Zaman (c. I-VIII). Beyrut.
  • İbnü'-s-Sübkî, E. N. (1964). Tabakâtu'ş-Şafiiyyetü'l-Kübrâ (c. I-X). Kahire: Matbaa-i Hüseyniyye.
  • Marlow, L. A Thirteenth-Century Scholar in the Eastern Mediterranean: Sirâj al-Dîn Urmavî, Jurist, Logician, Diplomat. 22:3, 279-313.
  • Râzî, F. M.-H. (1997). el-Mahsûl fî İlmi Usûli'l-Fıkh (c. I-VI). Beyrut: Müessesetu'r-Risâle.
  • Şafiî, M. b. (1321). Kitâbu'l-Umm. Mısır: Matbaaatu'l-Kubra'l-Emiriyye.
  • Taşköprîzâde, A. b. (1968). Miftâhu's-Saade ve Misbâhu's-Siyâde fî Mevzûatu'l-Ulûm (c. I-III). Kahire: Dâru'l-Kütübü'l-Hâdise.
  • Urmevî, S. M. (1988). et-Tahsîl mine'l-Mahsûl (c. I-II). Beyrut: Müessesetü'r-Risâle.
  • Yakut el-Hemevî, E. A. (1323). Mu'cemû'l-Buldân (c. I-VIII). Kahire.
  • Zirikli, H. (1969). el-Â'lâm:Kamus-u Terâcim (c. I-XI). Beyrut.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm DASED
Yazarlar

Fatma Hazar

Yayımlanma Tarihi 31 Ekim 2018
Gönderilme Tarihi 5 Eylül 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Hazar, F. (2018). SİRÂCUDDÎN EL-URMEVÎ’NİN(V.682) HAYATI VE USÛLCÜLÜĞÜ (ET-TAHSÎL ADLI ESERİ BAĞLAMINDA-İCMÂ KONUSU ÖZELİNDE). Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 2(2), 36-43.