Opinions of School Administrators and Employees of Provincial Directorate of National Education About Management Upon Values (Sample of the City of Kütahya)

Yıl 2009, Cilt: 7 Sayı: 17, 49 - 67, 01.06.2009

Turgut Karaköse Yahya Altınkurt

Öz

The aim of the study is to determine the opinions of school administrators
and employees of provincial directorate of national education about management
of Directorate of National Education (MEM) upon values and to develop
suggestions upon the findings. In the light of this aim, the perceptions of school
administrators and employees of provincial directorate of national education about
management of Directorate of National Education (MEM) upon values were
analysed and suggestions were developed on the strength of findings.
Study Group– The two populations of the study were MEM employees and
school administrators (school principals and assistant administrators) of MEM.
Since the population posed no difficulty to cover wholly, no sampling was used.
Methodology– Aiming to describe the perceptions of MEM employees and
school administrators about the management of Directorate of National Education
upon values, this study employed survey method. Data gathering was conducted
through “Scale for Management upon Values”. The scale was developed
by and its validity and reliability studies were carried out by Yılmaz (2007). The
scale had been applied in primary schools previously and its Cronbach Alpha
coefficient was found to be 0.96.
During data analysis, arithmetic mean, standard deviation, t-test, one way variance
analysis (ANOVA) and LSD test were used. In this context, the perceptions
of the participants about the management of Directorate of National Education
(MEM) upon values were analysed and then their suggestions to about
management of Directorate of National Education (MEM) upon values were
put forward.
Result & Suggestions– The findings showed that the perceptions of MEM
employees and school administrators about management upon values weren’t
sufficiently positive. The answers of the participants corresponded to “moderately
agree”. While the participants perceive the behaviours in their own responsibility
as positive, they perceive those in the responsibility of upper management
as negative. Therefore, the participants on the whole considered the
management applications of Directorate of National Education upon values to
be insufficient. In this research, compared to school administrators, MEM employees
considered the management upon values in their institution to be positive.
A similar research might yield deeper values if carried out in a qualitative
research method.

Anahtar Kelimeler

Management upon values, School administrator organizational values, Stuff.

Okul Yöneticilerinin ve İl Milli Eğitim Müdürlüğü Çalışanlarının Değerlere Göre Yönetim İle İlgili Görüşlerinin İncelenmesi (Kütahya İli Örneği)

Öz

Milli Eğitim Müdürlüğü (MEM) çalışanlarının ve okul yöneticilerinin, Milli Eğitim Müdürlüğü'nün değerlere göre yönetimi ile ilgili algılarını geçmişte ya da halen var olan durumuyla betimlemeyi amaçlayan bu araştırmada katılımcıların Milli Eğitim Müdürlüğü'nün değerlere göre yönetimi ile ilgili görüşleri incelenmiş ve değerlere göre yönetime ilişkin sunmuş oldukları öneriler ortaya konmuştur.Araştırma tarama modelindedir. Araştırma verilerinin toplanmasında, Yılmaz (2007) tarafından geliştirilip, geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan, "Değerlere Göre Yönetim Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve LSD testi kullanılmıştır.Araştırma bulguları, MEM çalışanlarının ve okul yöneticilerinin değerlerle yönetim algılarının yeterince olumlu olmadığını göstermektedir. Bununla birlikte katılımcılar daha çok kendilerinin sorumluluklarında olan davranışları olumlu olarak algılarken, genel olarak üst yönetimin sorumluğundaki davranışları ise olumsuz olarak algılamaktadır. Dolayısıyla katılımcılar genel olarak Milli Eğitim Müdürlüğü'nün değerlere göre yönetim uygulamalarını yetersiz bulmaktadırlar. Bu araştırmada, MEM çalışanları kendi kurumlarındaki değerlerle yönetim davranışlarını okul yöneticilerine göre olumlu algılamışlardır.

Anahtar Kelimeler

Değerlere göre yönetim, Okul yöneticisi, Örgütsel değerler, Personel

Kaynakça

• Akbaba-Altun, S. (2004). İlköğretim okul yöneticilerinin iş değerleri. 13. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. 6-9 Temmuz 2004.
• Altunışık R., Coşkun R., Bayraktaroğlu S., & Yıldırım E. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Sakarya: Sakarya Yayınevi.
• Atay, S. (2003). Türk yönetici adaylarının, siyasal ve dinî tercihleri ile yaşam değerleri arasındaki ilişki. Değerler Eğitimi Dergisi,1(3), 87–120.
• Aydın, İ. (2006). Eğitim ve öğretimde etik. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
• Aydın, M. (2003). Gençliğin değer algısı: Konya örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(3), 121–144.
• Balcı, A. (2000). Örgütsel sosyalleşme: Kuram, strateji ve taktikler. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Baloğlu, M., & Balgalmış, E. (2005). İlköğretim ve ortaöğretim yöneticilerinin özdeğerlerinin betimlenmesi: Tokat ili örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3(10), 19–31.
• Başaran, İ. E. (1991). Örgütsel davranış: İnsanın üretim gücü. Ankara: Gül Yayınevi.
• Başaran, İ. E. (1996). Eğitim yönetimi. Ankara: Yargıcı Matbaası.
• Blanchard, K., & O’Connar, M. (1998). Değerlerle Yönetim. (Çev: K. Ay). İstanbul: Epsilon Yayınları.
• Box, W.R., Odom R.Y., & Dunn, M.G. (1991). Organizational values and value congruency and their impact on satisfaction, commitment, and cohesion: An empirical examination within the public sector. Public Personnel Management, 20(1), 195–205.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Cafoğlu, Z. (1999). Eğitimde yeni değerlere doğru. Bilig, 9, 147–159.
• Çelik, V. (2003). Eğitimsel liderlik. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
• Çelik, V. (2000). Okul kültürü ve yönetimi. Ankara; Pegem Yayınları.
• Durceylan, B. (2003). Üniversite yöneticilerinin benimsedikleri idari ve kültürel değerler (Eskişehir Anadolu ve Osmangazi Üniversitesi yöneticileri üzerine bir araştırma). Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ekşi, H. (2003). Temel insanî değerlerin kazandırılmasında bir yaklaşım: Karakter eğitimi programları. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(3), 79–96.
• Erçetin, Ş. (2000). İlköğretim okulları hangi değerlerle yönetiliyor? Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 31-43.
• Erdem, A. R. (2003). Üniversite kültüründe önemli bir unsur: Değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(4), 55–72.
• Erdem, F., & Özen İşbaşı, J. (2001). Eğitim kurumlarında örgüt kültürü ve öğrenci alt kültürünün algılamaları. Akdeniz Üniversitesi İ.İ.B.F., 1, 33–57.
• Güler, M. (2003). Sınıfta öğretmen ve öğrencilerin demokratik değerleri benimseme ve bunları davranışlarına yansıtma düzeyleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Hyde, P., & Williamson, B. (2000). The importance of organisational values part 1: Is your organisation value congruent? Focus on Change Management, 66, 14–18.
• Kabasakal, H. E., Asugman, G., Alpay G., & Develioglu, K. (2001). E-iletişim tutumları: Belirleyici etkenler olarak değerler ve öz yeterlilik. 9. Ulusal Yönetim Organizasyon Kongresi, 24–26 Mayıs 2001, Bildiriler: 945–960.
• Karasar, N. (1994). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
• Kaya, Y. K. (1999). Eğitim yönetimi: Kuram ve Türkiye’deki uygulama. Ankara: Bilim Yayınları.
• Kaya, H. (2008). Kamu ve özel sektör kuruluşlarının örgütsel kültürünün analizi ve kurum kültürünün çalışanların örgütsel bağlılığına etkisi: Görgül bir araştırma. Maliye Dergisi, 155, 119-143.
• Kozlu, C. (1998). Kurumsal kültür. Amerika, Japonya ve Türkiye: Başarılı firma yönetimlerinde kurumsal kültürün rolü. İstanbul: Bilkom Yayınları.
• Law, L. Y. S., Walker, A., & Dimmock, C. (2003). The influence of principals’ values on their perception and management of school problems. Journal of Educational Administration, 41(5), 498-523.
• O’Reilly,C., & Chatman, J. (1996). Culture as social control: Corporations, cults and commitment. Staw, B. M., & Cummings, L.L., (Ed.), Research in Organizational Behavior, Greenwich: JAI Press.
• Özensel, E. (2003). Sosyolojik bir olgu olarak değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(3), 217–239.
• Özkalp, E., & Kırel, Ç. (2001). Örgütsel davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Kıncal, R.Y., & Işık, H. (2005). Elementary school principals’ level of practicing democratic values. International Journal of Educational Reform, 14(3), 338-345.
• Kuşdil M. E., & Kağıtçıbaşı, Ç. (2000). Türk Öğretmenlerinin değer yönelimleri ve Schwartz değer teorisi. Türk Psikoloji Dergisi, 15(45), 59-76.
• Pallant, J. (2003). SPSS Survival manual. Bershire: Open University Press.
• Pehlivan, İ. (1999). Eğitim yöneticilerinin etik davranışları üzerine bir araştırma (Ankara ili örneği). IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Bildiriler, 141– 157. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Rashid, Z.A., Sambasivan, M., & Johari, J. (2003). The influence of corporate culture and organisational commitment on performance. Journal of Management Development, 22(8), 708-728.
• Rokeach M. (1979). Understanding human values. New York: Free Pres.
• Sabuncuoğlu, Z. & Tüz, M. (1998). Örgütsel psikoloji. Bursa: Alfa Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
• Sağnak, M. (2003). İlköğretim okullarında görevli yönetici ve öğretmenlerin örgütsel değerlere ilişkin algıları ile bireysel değerleri arasındaki uyum düzeyi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Sağnak, M. (2005). İlköğretim okullarında görevli yönetici ve öğretmenlerin değer uyum düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(1), 207–228.
• Sezgin, F. (2006). İlköğretim okulu öğretmelerinin bireysel ve örgütsel değerlerinin uyumu. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Schein, E.H. (1985). Organizational culture and leadership. San Francisco: Jossey- Bass.
• Silah, S. (2000). Sosyal psikoloji. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Şişman, M. (2002). Örgütler ve kültürler. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Taştan, M. (2008). Türkiye’deki kamu ve özel ilköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel değerleri ile okulun örgütsel değerleri arasındaki uyum düzeyi, iş doyumu ve algılanan sosyal destek ile ilişkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Türk Dil Kurumu (1992). Türkçe sözlük. İstanbul: Milliyet Yayınları.
• Yılmaz, K. (2007). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin değerlere göre yönetim ile ilgili görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 13(52), 639–664.
• Yılmaz, K. (2006). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerine göre kamu ilköğretim okullarında bireysel ve örgütsel değerler ve okul yöneticilerinin okullarını bu değerlere göre yönetme durumları. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.