Development of Tranquility Scale and Examination of Its Psychometric Properties

Yıl 2017, Cilt: 15 Sayı: 33, 39 - 60, 07.07.2017

İbrahim Demirci Halil Ekşi

Öz

Huzur Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmada Huzur Ölçeği’nin geliştirilmesi ve ölçeğin psikometrik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın örneklemi, yaşları 18 ile 75 arasında
değişen, yaş ortalamaları 30.46 (±12.94) olan 548 kadın ve 330 erkek olmak üzere toplam 900 katılımcıdan oluşmaktadır. Ölçeğin yapı geçerliği için açımlayıcı faktör analizi
ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Ölçeğin güvenirliği iç tutarlık ve test-tekrar
test yöntemiyle incelenmiştir. Ölçeğin ölçüt bağıntılı geçerliği için PERMA Ölçeği ile
arasındaki ilişkilere bakılmıştır. Huzur Ölçeği’nin açımlayıcı faktör analizi sonuçları
ölçeğin 8 maddeden oluşan tek boyutlu bir yapıya sahip olduğunu göstermiştir. Ölçeğin
doğrulayıcı faktör analizi sonuçları modelin kabul edilebilir düzeyde uyum gösterdiğini
ortaya koymuştur. Ölçeğin iç tutarlılık katsayısı .78, test-tekrar test katsayısı .83 olarak
hesaplanmıştır. Huzur ile iyi oluş arasındaki pozitif korelasyonların ölçeğin ölçüt bağıntılı geçerliğinin göstergesi olduğu söylenebilir. Araştırmanın sonuçları Huzur Ölçeği’nin
Türkiye’de yürütülecek bilimsel araştırmalarda kullanılabileceğini göstermektedir

Anahtar Kelimeler

Huzur, mutluluk, iyi oluş, ölçek geliştirme

Kaynakça

• Bacanlı, H. (2016). Nasıl huzurlu olunur? Benlik açısından huzur modeli. Uluslararası Manevi Rehberlik Kongresinde sunulan bildiri, Temmuz 2016, İstanbul, Türkiye.
• Bentler, P. M. (1990). Comparative fit indexes in structural models. Psychological Bulletin, 107(2), 238.
• Brown, M. ve Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. In: K. A. Bollen ve J. S. Long (Eds.), Testing structural equation models (s. 136- 162). Beverly Hills, CA: Sage.
• Brown, T. A. (2015). Confirmatory Factor Analysis for Applied Research. New York: Guilford Press.
• Butler, J. ve Kern, M. L. (2016). The PERMA-Profiler: A brief multidimensional measure of flourishing. International Journal of Wellbeing, 6(3), 1-48.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. (11. bs.). Ankara: PEGEM A Yayıncılık.
• Christopher, J. C. ve Hickinbottom, S. (2008). Positive psychology, ethnocentrism, and the disguised ideology of individualism. Theory & Psychology, 18(5), 563-589.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Pegem Akademi.
• Deci, E. L. ve Ryan, R., M. (2008). Hedonia, eudaimonia, and well-being: An introduction. Journal of Happiness Studies, 9(1), 1-11.
• Demirci, İ., Ekşi, H., Dinçer, D. ve Kardaş, S. (2017). Beş boyutlu iyi oluş modeli: PERMA Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. The Journal of Happiness & Well-Being, 5(1), 60-77.
• Dambrun, M., Ricard, M., Després, G., Drelon, E., Gibelin, E., Gibelin, M. ve diğerleri (2012). Measuring happiness: from fluctuating happiness to authentic– durable happiness. Frontiers in psychology, 3(16), 1-11.
• Depue, R. A. ve Morrone-Strupinsky, J. V. (2005). A neurobehavioral model of affiliative bonding: Implications for conceptualizing a human trait of affiliation. Behavioral and Brain Sciences, 28(3), 313-349.
• Diener, E., Oishi, S. ve Lucas, R. E. (2009). Subjective well-being: The science of happiness and life satisfaction. In C. R. Snyder & S. J. Lopez (Eds.), Handbook of positive psychology (2nd ed., pp. 62-73). New York, NY: Oxford University Press.
• Diener, E., Suh, E. M., Lucas, R. E. ve Smith, H. L. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125, 276-302.
• Diener, E., Suh, E., Smith, H. ve Shao, L. (1995). National differences in reported subjective well-being: Why do they occur? Social Indicators Research, 34, 7–32.
• Dilmaç, B. (1999). İlköğretim öğrencilerine insani değerler eğitiminin verilmesi ve eğitimin Ahlaki Olgunluk Ölçeği ile sınanması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Fredrickson, B. L. (2001). The role of positive emotions in positive psychology: The broaden-and-build theory of positive emotions. American psychologist, 56(3), 218-226.
• Gilbert, P., McEwan, K., Mitra, R., Franks, L., Richter, A. ve Rockliff, H. (2008). Feeling safe and content: A specific affect regulation system? Relationship to depression, anxiety, stress, and self-criticism. The Journal of Positive Psychology, 3(3), 182-191.
• Gray, J. A. (1987). The psychology offear and stress. Nueva York: Cambridge University Press.
• Hills, P. ve Argyle, M. (2001). Emotional stability as a major dimension of happiness. Personality and individual differences, 31(8), 1357-1364.
• Keyes, C. L. M., Shmotkin, D. ve Ryff, C. (2002). Optimizing well-being: The empirical encounter of two traditions. Journal of Personality and Social Psychology, 82, 1007-1022.
• Kjell, O., N., E., Daukantaitė, D., Hefferon, K. ve Sikström, S. (2016). The harmony in life scale complements the satisfaction with life scale: expanding the conceptualization of the cognitive component of subjective well-being. Social Indicators Research, 126(2), 893-919.
• Kline, P. (2000). The handbook of psychological testing. London: Taylor & Francis Group.
• Kline, R. B. (2015). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York: Guilford publications.
• Lee, Y. C., Lin, Y. C., Huang, C. L. ve Fredrickson, B. L. (2013). The construct and measurement of peace of mind. Journal of Happiness studies, 14(2), 571-590.
• Ryan, R. M. ve Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. In S. Fiske (Eds.), Annual Review of Psychology, 52, 141–166). Palo Alto, CA: Annual Reviews, Inc.
• Schermelleh-Engel, K. ve Moosbrugger, H., (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
• Suh, E. M. (2002). Culture, identity consistency, and subjective well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 86, 1378–1391.
• Tsai, J. L., Knutson, B. ve Fung, H. H. (2006). Cultural variation in affect valuation. Journal of Personality and Social Psychology, 90, 288–307.
• Waterman, A. S. (1993). Two conceptions in happiness: contrasts of personal expressiveness (eudiamonia) and hedonic enjoyment. Journal of Personality and Social Psychology, 64, 678–691.
• Yurdugül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi.