Foreclosure of Ships for Collecting Tax Claim and Applicability of “International Convention on Arrest of Ships” on Public Receivables

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 477 - 493

Cenker Göker

Öz

Primary receivables such as taxes, duties, fees, tax penalties, fines and secondary receivables such as delay hike and interest of the State, special provincial administrations and municipalities and other receivables arise from realization of public services but the receivables arising out of contract, unfair act or unfair acquisition of the same administrations; and their follow-up costs are collected according to the Law no. 6183 on Collection Procedure of Public Receivables. Since there is compulsory execution in collection transactions, in case the debt is not paid, foreclosure and sales take place at the last point. Despite the foreclosure of the ship is legally realized, in the absence of the vessel in the territorial waters of the Republic of Turkey, foreclosure and sales are not possible de facto. It is debatable that the International Convention on Arrest of Ships 1999, which Turkey is a party, provides a solution. The study examines this problem and proposes a solution.

Anahtar Kelimeler

Foreclosure of Ships, International Convention on Arrest of Ships, Public Receivable

Vergi Alacağının Tahsili Amacıyla Gerçekleşen Gemi Haczi ve “Gemilerin İhtiyati Haczine İlişkin Milletlerarası Sözleşme”nin Kamu Alacakları Kapsamında Uygulanabilirliği

Öz

Devlete, il özel idarelerine ve belediyelere ait vergi, resim, harç, vergi cezası, para cezası gibi asli, gecikme zammı, faiz gibi fer'i amme alacakları ve aynı idarelerin sözleşmeden, haksız fiil ve haksız iktisaptan doğanlar dışında kalan ve kamu hizmetlerinin gerçekleştirilmesinden doğan diğer alacakları ile; bunların takip masrafları 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre tahsil olunmaktadır. Tahsil işlemlerinde cebri icra söz konusu olduğundan borcun ödenmemesi durumunda en son noktada haciz ve satış gerçekleşir. Ancak haczin hukuken gerçekleşmesine karşın, geminin fiilen Türkiye Cumhuriyeti egemenliğinin geçerli olduğu karasularında bulunmaması durumunda, haczin ve satışın fiilen gerçekleşmesi mümkün olamamaktadır. Türkiye’nin de taraf olduğu 1999 tarihli “Gemilerin İhtiyati Haczine İlişkin Milletlerarası Sözleşme”nin sorunun çözümüne katkı sunup sunmadığı ise tartışmalıdır. Çalışma bu sorunu incelemekte ve bir çözüm önerisi getirmektedir.

Anahtar Kelimeler

Gemi Haczi, Gemilerin İhtiyati Haczine İlişkin Milletlerarası Sözleşme, Kamu Alacağı

Kaynakça

• Kerim Atamer, Deniz Ticareti Hukuku Cilt: IV Deniz İcra Hukuku (Oniki Levha Yayınları, 2. Baskı, İstanbul 2019).
• Turgut Candan, Açıklamalı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun (Mali Akademi Yayınları, Güncelleştirilmiş 3. Baskı, Ankara 2013).
• William Sharpe, ‘Towards an International Instrument For Recognation of Judicial Sales of Ships - Policy Aspects’ <https://www.academia.edu/11915695/TOWARDS_AN_INTERNATIONAL_INSTRUMENT_FOR_RECOGNITION_OF_JUDICIAL _SALES_OF_SHIPS_ POLICY_ASPECTS> (erişim tarihi 20.12.2019).
• <https://comitemaritime.org/wp-content/uploads/2018/05/CMI-proposal-to-UNCITRAL-2017.pdf> (erişim tarihi 20.12.2019).
• <https://comitemaritime.org/wp-content/uploads/2018/05/A-Brief-Discussion-on-Judicial-Sales-of-Ships.pdf> (erişim tarihi 20.12.2019).