Yüksek Hızlı Demiryollarında Kullanılan Yaklaşım Dolgu Modellerinin Sayısal Analiz İle Değerlendirilmesi

Yıl 2019, Sayı: 10, 46 - 53, 31.07.2019

Evren Poşluk

Öz

Emniyetli ve konforlu bir demiryolu ulaşımın
sağlanması için, hat yatağı imalatının oturma ve ondülasyonlara yol açmayacak
şekilde oluşturulması gerekmektedir. Özellikle sanat yapıları ile zemin
geçişlerinde farklı oturmalar oluşabilmektedir. Bu oturmalar ise konfor ve
seyrüsefer açısından sorunlar oluşturabilmektedir. Bu çalışmada, sanat yapıları
ile dolgu arasındaki geçişler değerlendirilmiştir. Bu amaçla uygulamada en çok
kullanılan Alman ve Fransız modelleri kullanılmıştır. Yaklaşım dolgu
modellerinin, altındaki kaya, kum ve kil birimlere göre davranışları sayısal
yöntemle incelenmiştir. Bu amaçla, sanat yapısından belli bir uzaklıktan
itibaren 9 metrelik dolgu yüküne göre sonlu elemanlar yöntemi (FEM) kullanan
Plaxis 2D V. 8.2 bilgisayar programı kullanılarak yapılmıştır. Analiz
sonuçlarına göre, dolgu tipinden çok dolgularının altındaki zeminlerin önem
taşıdığı, rijit ortamlarda yaklaşım dolgu tipinin çok önemli olmadığı buna
karşın plastisitesi yüksek ortamlarda ise Alman yaklaşım dolgu modeli tipinin
Fransız dolgu tipine oranla nispeten daha yüksek performans gösterdiği sonucuna
varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yaklaşım dolgusu, Yüksek hızlı tren, Sonlu eleman yöntemi, Plaxis 2D

Kaynakça

• [1] A. Paixão, F. Eduardo, and C. Rui, “Transition zones to railway bridges: track measurements and numerical modelling”, Engineering structures, vol. 80, pp. 435-443, 2014.
• [2] European Rail Research Institute, Utrech. ERRI D 230.1/RP 3., Bridge ends. Embankment Structure Transition. State of the Art Report, 1999.
• [3] M. Banimahd, PK. Woodward, J. Kennedy, G. Medero, “Behaviour of train–track interaction in stiffness transitions”, Proceedings of the Institution of Civil Engineers Transport, vol. 165, pp. 205–14, 2012.
• [4] L. M. G., Coelho, “Structure/Embankment Transitions in Railway Infra-structures” Behaviour and National and International Practices, 2015.
• [5] UIC Earthworks and track bed for railway lines, , UIC Standard CODE 719 R, 2018.
• [6] Plaxis 8.2, Finite Element Code For Soil Rock Analyses, User Manual, Delf, 2006.
• [7] M. Örnek, A. Laman., A. Yıldız, M. Demir, A. Tekinsoy, “Ankrajlı İksa Sistemlerinin Sayısal Analizi”, 2 Uluslar Arası Geoteknik Sempozyumu, İstanbul, 2007, pp.216-219.
• [8] T. B. Çil, “iksa Sistemleri ve Analiz Yöntemleri Plaxis Paket Programı” Yüksek lisans, Çukurova Üniversitesi, inşaat Mühendisliği Bölümü, Adana, 2007.
• [9] R. B. J. Brinkgreve, Plaxis Finite Element Code for Soil and Rock Analysis, 2nd, Version 8.2, 2002.