Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerindeki Öğrenciler İçin Hazırlanan Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Kalitelerinin İncelenmesi

Yıl 2024, Sayı: 62, 2809 - 2825, 30.12.2024
https://doi.org/10.53444/deubefd.1457849

Öz

Bireyselleştirilmiş eğitim programları (BEP'ler), özel eğitim hizmetlerini çocuğa özgü hale getirmek ve özel gereksinimli çocukların gelişimini desteklemek için temel bir mekanizmadır. Çocuğun performansının kapsamlı bir değerlendirmesine dayalı olarak geliştirilen, müdahale ve değerlendirme süreci ile doğrudan ilişkili yüksek kaliteli BEP amaçları, hizmetlerin bireyselleştirilmesi ve bunun sonucunda çocuğun gelişimini destekleme olasılığı daha yüksektir. Yüksek kaliteli amaçlar, eğitimcilerin ve ailelerin çocuğa neyi, ne zaman, nerede ve nasıl öğreteceklerini bilmelerine olanak tanır. Bu araştırmada, Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde (ÖERM) öğrenim gören öğrencilerin BEP’lerinin kalitelerinin incelenmesi amaçlanmıştır. ÖERM’lerde destek eğitim hizmeti alan özel gereksinimli çocuklar için hazırlanan 850 BEP, Öğretimsel ve Tamamlayıcı Bileşenlerden oluşan BEP Kalite Değerlendirme Ölçeği (BEPKDÖ) kullanılarak değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgular, ÖERM’lerde eğitim gören çocuklar için hazırlanan BEP’lerin genel kalitesinin düşük olduğunu göstermektedir. Sonuçlar hem hizmet öncesi hem de hizmet içi öğretmen eğitimi programları ile her çocuğun kendine özgü ihtiyaçlarına dayalı olarak öğretimin, müdahalenin ve diğer hizmetlerin bireyselleştirilmesine rehberlik edebilecek yüksek kaliteli BEP’in nasıl hazırlanacağını vurgulamaktadır.

Etik Beyan

Yapılan bu çalışmada “Yükseköğretim Kurumları Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Yönergesi” kapsamında uyulması belirtilen tüm kurallara uyulmuştur. Yönergenin ikinci bölümü olan “Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiğine Aykırı Eylemler” başlığı altında belirtilen eylemlerden hiçbiri gerçekleştirilmemiştir. Etik kurul izin bilgileri: Etik değerlendirmeyi yapan kurul adı = Hakkari Üniversitesi Etik değerlendirme kararının tarihi= 27.04.2022 Etik değerlendirme belgesi sayı numarası= 27660 evrak sayı nolu 2022/43 oturum sayılı 1 nolu karar.

Kaynakça

  • Akarsu, E., & Atbaşı, Z. (2021). Eğitim uygulama okullarında öğrenim gören öğrencilerin bireyselleştirilmiş eğitim programlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 301-314. https://doi.org/10.24315/tred.712420 Alan, Ş. (2019). Özel eğitim okullarında geliştirilmiş olan Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının (BEP) kalitelerinin incelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi.
  • Alan, Ş., & Aksoy, V. (2023). özel eğitim okullarında geliştirilen Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının (BEP) kalitesinin incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42 (1), 161-194. https://doi.org/10.7822/omuefd.1216755
  • Arivett, D.L., Rust, J. O., Brissie, J.S., & Dansby, V.S. (2007). Special education teachers’ perceptions of school psychologists in the context of individualized education program meetings. Education, 127(3), 378-388.
  • Avcıoğlu, H. (2011). Zihin engelliler sınıf öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlamaya ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 12(01), 39-56. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000156
  • Ayanoğlu, Ç., & Gür-Erdoğan, D. (2019). Okul yöneticilerinin özel gereksinimli öğrencilere Bireyselleştirilmiş Eğitim Planı (BEP) hazırlanması/uygulanması hakkındaki görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 20(4), 677-706. doi: 10.21565/ozelegitimdergisi.531039
  • Boavida, T., Aguiar, C., McWilliam, R. A., & Pimentel, J. S. (2010). Quality of individualized education program goals of preschoolers with disabilities. Infants ve Young Children, 23(3), 233-243.
  • Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (28. Baskı). Pegem Akademi.
  • Camadan, F. (2012). Sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine ve BEP hazırlamaya ilişkin öz-yeterliklerinin belirlenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 128-138.
  • Christle, C.A., & Yell, M. L. (2010). Individualized education programs: Legal requirements and research findings. Exceptionality, 18(3), 109-123.
  • Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates.
  • Cresswell, J. (2012). Educational research: Planning, conducting and evaluating qualitative and quantitative research (4th ed.). Boston: Pearson Education Inc.
  • Çıkıllı, Y., Gönen, A., Aslan Bağcı, Ö., & Kaynar, H. (2020). Özel eğitim alanında görev yapan öğretmenlerin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlama konusunda yaşadıkları güçlükler. OPUS International Journal of Society Researches, 15(1), 5121-5148. https://doi.org/10.26466/opus.659506
  • Çuhadar, Y. (2006). İlköğretim okulu 1-5. sınıflarda kaynaştırma eğitimine tabi olan öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının hazırlanması, uygulanması, izlenmesi ve değerlendirilmesi ile ilgili olarak sınıf öğretmenleri ve yöneticilerinin görüşlerinin belirlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi.
  • Doren, B., Flannery, B., Lombardi, A., & Kato, M. (2013). The Impact of Professional Development and Student and Teacher Characteristics on the Quality of Postsecondary Goals. Remedial and Special Education, 34, 215 - 224. https://doi.org/10.1177/0741932512468037.
  • Ergül, C., Baydık, B., & Demir, Ş. (2013). Özel eğitim öğretmen adaylarının ve öğretmenlerinin zihin engelliler öğretmenliği lisans programı yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 499-522.
  • Findley, J. A., Ruble, L. A., & McGrew, J. H. (2022). Individualized education program quality for transition age students with autism. Research in Autism Spectrum Disorders, 91, 101900.
  • Fiscus, E. D. & Mandell, C. J. (1997). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının geliştirilmesi. Ed. G. Akçamete, Çev. H. G. Şenel, E. Tekin. Ankara: Özkan Matbaacılık.
  • Gay, L. R., Mills, G. E., & Airasian, P. (2012). Educational research: Competencies for analysis and applications. (11. Baskı) USA: Pearson Education.
  • Giangreco, M. F., Dennis, R. E., Edelman, S. W., & Cloninger, C. J. (1994). Dressing your IEPs for the general education climate analysis of IEP goals and objectives for students with multiple disabilities. Journal for Special Educators, 15(5), 288-296.
  • Gibb, G. S., & Dyches T. T. (2016). IEPS: Writing quality ındividualized education programs (3. baskı). USA: Pearson.
  • Goodwin, K., Farquharson, K., Yeager-Pelatti, C., Schneider-Cline, W., Harvey, J., & Bush, E. (2022). Examining the Quality of Individualized Education Program (IEP) Goals for Children With Traumatic Brain Injury (TBI). Communication Disorders Quarterly, 43(2), 96-104.
  • Gürsel, O. (2003). Uzun ve Kısa Dönemli Amaçların Belirlenmesi ve Yazılması. Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Geliştirilmesi içinde (s.81-98). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Heward, W. L., Alper-Morgan, S. R., & Konrad M. (2017). Exceptional children: An introduction to special education (11. Edition). ABD: Pearson.
  • Hunt, P., & Farron-Davis, F. (1992). A Preliminary Investigation of IEP Quality and Content Associated with Placement in General Education versus Special Education Classes. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, 17, 247 - 253. https://doi.org/10.1177/154079699201700406.
  • Hunt, P., Goetz, L., & Anderson, J. (1986). The quality of IEP objectives associated with placement on integrated versus segregated school sites. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, 11(2), 125-130.
  • İlik, Ş. Ş. (2017). Zihin Yetersizliğine Sahip Olan Öğrenciler İçin Hazırlanan Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının İncelenmesi ve Değerlendirilmesi. Journal of Human Sciences, 14(4), 4898-4909.
  • İlik, Ş. Ş. (2019). Üstün yetenekli öğrencilerin eğitiminde görev yapan öğretmenlerin bireyselleştirilmiş eğitim programları hazırlamaya uygulamaya ve izlemeye yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Education Journal, 27(2), 485-495.
  • İlik, Ş. Ş., & Günay, Y. E. (2020). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlama sürecinde tercih edilen bep uygulamaları üzerine öğretmenlerin görüşlerinin incelenmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(30), 347-362.
  • Kamens, M. W. (2004). Learning to write IEPs: A personalized, reflective approach for preservice teachers. Intervention in School and Clinic, 40, 76–80.
  • Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci [The process for educational assessment and ındividualized education programme]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(1) 1-13. doi: 10.1501/Ozlegt_0000000103
  • Kargın, T. (2015). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlama ve öğretimin bireyselleştirilmesi. Diken, İ. H. (Ed.) Özel Eğitim (12. Baskı) içinde (s. 59-88). Ankara: Pegem Akademi
  • Kulaksızoğlu, A. (Ed.). (2003). Farklı gelişen çocuklar. İstanbul: Eplison Yayıncılık.
  • Lee Tarver, A. (2006). Are individualized education plans a good thing? A survey of teachers’ perceptions of the utility of IEPs in regular education settings. Journal of Instructional Psychology, 33(4) 263-272.
  • Lynch, E. C., & Beare, P. L. (1990). The quality of IEP objectives and their relevance to instruction for students with mental retardation and behavioral disorders. Remedial and Special Education, 11(2), 48-55.
  • Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). Sage.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2014). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP). İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü. İstanbul.
  • Millî Eğitim Bakanlığı (2018). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_yonetmeligi_ 07072018.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Özsoy, Y., Özyürek M., & Eripek S. (1998). Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar, Özel Eğitime Giriş [Children who need special education, introduction to special education]. Ankara: Karatepe Yayınları.
  • Öztürk, C. Ç. & Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihin engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 145-159.
  • Özan, S., & Sarıca, A. D. (2021). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı: Sınıf ve Rehberlik Öğretmenlerinin Deneyimleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 22(1), 147-174. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.664973
  • Pallant, J. (2017). SPSS kullanma kılavuzu-SPSS ile adım adım veri analizi (S. Balcı ve B. Ahi, Çev.). Anı Yayıncılık.
  • Pretti-Frontczak, K., & Bricker, D. (2000). Enhancing the Quality of Individualized Education Plan (IEP) Goals and Objectives. Journal of Early Intervention, 23, 105 - 92. https://doi.org/10.1177/105381510002300204.
  • Rosas, C. E., & Winterman, K. G. (2012). The use of a rubric as a tool to guide pre-service teachers in the development of IEPs. Journal of the American Academy of Special Education Professionals, 136, 147.
  • Ruble, L. A., McGrew, J., Dalrymple, N., & Jung, L. A. (2010). Examining the quality of IEPs for young children with autism. Journal of autism and developmental disorders, 40(12), 1459-1470. doi:10.1007/s10803-010-1003-1.
  • Sadioğlu, Ö. (2011). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin sorunları, beklentileri ve önerilerine yönelik nitel bir araştırma. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Uludağ Üniversitesi.
  • Sanches-Ferreira, M., Lopes-Dos-Santos, P., Alves, S., Santos, M., & Silveira-Maia, M. (2013). How individualised are the Individualised Education Programmes (IEPs): an analysis of the contents and quality of the IEPs goals. European Journal of Special Needs Education, 28, 507 - 520. https://doi.org/10.1080/08856257.2013.830435.
  • Sarı, H., & İlik, Ş. Ş. (2016). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı. Ankara: Eğiten Kitap.
  • Shinn, M. R., and M. M. Shinn. 2000. “Writing and Evaluating IEP Goals and Making Appropriate Revisions to Ensure Participation and Progress in General Curriculum.” In IDEA Amendments of 1997: Practice Guidelines for School-based Teams, edited by C. F. Telzrow and M. Tankersley, 351–381. Bethesda, MD: National Association of School Psychologists.
  • Smith, S.W., & Brownell, M. T. (1995). Individualized education programs: Considering the broad context for reform. Focus on Exceptional Children, 28(1), 1-12.
  • Söğüt, D. (2017). Sınıf öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlamada karşılaştıkları güçlükler ve kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi.
  • Tike, L. (2007). Sınıf öğretmenlerin, rehber öğretmenler ve rehberlik araştırma merkezi çalışanlarının bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama surecine ilişkin tutumları ve bu süreçte karşılaştıkları güçlüklerin belirlenmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ankara Üniversitesi.
  • Twachtman-Cullen, D., & Twachtman-Reilly, J. (2002). How well does your IEP measure up? USA: Starfish Specialty Press, LLC.
  • Vuran, S., Bozkuş-Genç, G., & Sani-Bozkurt, S. (2017). İş birliği ile Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı geliştirme süreci: Durum çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(02), 165-184.
  • Yılmaz, B., & Karasu, N. (2018). Okul öncesi kaynaştırmada kalite: Kapsam ve değerlendirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 19(1), 181-198. doi: 10.21565/ozelegitimdergisi.279652
  • Yılmaz, F. M. (2013). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının (BEP) uygulanmasında ilköğretim kurumlarında görev yapan yöneticilerin karşılaştıkları engellerin incelenmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Gaziantep Üniversitesi.

An Investigation of The Quality of Individualized Education Programs Prepared for Students in Special Education and Rehabilitation Centers

Yıl 2024, Sayı: 62, 2809 - 2825, 30.12.2024
https://doi.org/10.53444/deubefd.1457849

Öz

Individualized education programs (IEPs) are a fundamental mechanism for making special education services child-specific and supporting the development of children with special needs. High-quality IEP objectives, developed based on a comprehensive assessment of the child's performance and directly related to the intervention and evaluation process, are more likely to individualize services and support the child's development as a result. High quality goals allow educators and families to know what, when, where and how to teach the child. In this study, it was aimed to examine the quality of IEPs of students studying in Special Education and Rehabilitation Centers (SERCs). 850 IEPs prepared for children with special needs who receive supportive education services in SERCs were evaluated using the IEP Quality Assessment Scale (IEPQAS) consisting of Instructional and Complementary Components. The findings show that the overall quality of IEPs prepared for children receiving education in ISTs is low. The results highlight how to prepare high-quality IEPs that can guide individualization of instruction, intervention, and other services based on the unique needs of each child through both pre-service and in-service teacher training programs.

Kaynakça

  • Akarsu, E., & Atbaşı, Z. (2021). Eğitim uygulama okullarında öğrenim gören öğrencilerin bireyselleştirilmiş eğitim programlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 301-314. https://doi.org/10.24315/tred.712420 Alan, Ş. (2019). Özel eğitim okullarında geliştirilmiş olan Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının (BEP) kalitelerinin incelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi.
  • Alan, Ş., & Aksoy, V. (2023). özel eğitim okullarında geliştirilen Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının (BEP) kalitesinin incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42 (1), 161-194. https://doi.org/10.7822/omuefd.1216755
  • Arivett, D.L., Rust, J. O., Brissie, J.S., & Dansby, V.S. (2007). Special education teachers’ perceptions of school psychologists in the context of individualized education program meetings. Education, 127(3), 378-388.
  • Avcıoğlu, H. (2011). Zihin engelliler sınıf öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlamaya ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 12(01), 39-56. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000156
  • Ayanoğlu, Ç., & Gür-Erdoğan, D. (2019). Okul yöneticilerinin özel gereksinimli öğrencilere Bireyselleştirilmiş Eğitim Planı (BEP) hazırlanması/uygulanması hakkındaki görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 20(4), 677-706. doi: 10.21565/ozelegitimdergisi.531039
  • Boavida, T., Aguiar, C., McWilliam, R. A., & Pimentel, J. S. (2010). Quality of individualized education program goals of preschoolers with disabilities. Infants ve Young Children, 23(3), 233-243.
  • Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (28. Baskı). Pegem Akademi.
  • Camadan, F. (2012). Sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine ve BEP hazırlamaya ilişkin öz-yeterliklerinin belirlenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 128-138.
  • Christle, C.A., & Yell, M. L. (2010). Individualized education programs: Legal requirements and research findings. Exceptionality, 18(3), 109-123.
  • Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates.
  • Cresswell, J. (2012). Educational research: Planning, conducting and evaluating qualitative and quantitative research (4th ed.). Boston: Pearson Education Inc.
  • Çıkıllı, Y., Gönen, A., Aslan Bağcı, Ö., & Kaynar, H. (2020). Özel eğitim alanında görev yapan öğretmenlerin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlama konusunda yaşadıkları güçlükler. OPUS International Journal of Society Researches, 15(1), 5121-5148. https://doi.org/10.26466/opus.659506
  • Çuhadar, Y. (2006). İlköğretim okulu 1-5. sınıflarda kaynaştırma eğitimine tabi olan öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının hazırlanması, uygulanması, izlenmesi ve değerlendirilmesi ile ilgili olarak sınıf öğretmenleri ve yöneticilerinin görüşlerinin belirlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi.
  • Doren, B., Flannery, B., Lombardi, A., & Kato, M. (2013). The Impact of Professional Development and Student and Teacher Characteristics on the Quality of Postsecondary Goals. Remedial and Special Education, 34, 215 - 224. https://doi.org/10.1177/0741932512468037.
  • Ergül, C., Baydık, B., & Demir, Ş. (2013). Özel eğitim öğretmen adaylarının ve öğretmenlerinin zihin engelliler öğretmenliği lisans programı yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 499-522.
  • Findley, J. A., Ruble, L. A., & McGrew, J. H. (2022). Individualized education program quality for transition age students with autism. Research in Autism Spectrum Disorders, 91, 101900.
  • Fiscus, E. D. & Mandell, C. J. (1997). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının geliştirilmesi. Ed. G. Akçamete, Çev. H. G. Şenel, E. Tekin. Ankara: Özkan Matbaacılık.
  • Gay, L. R., Mills, G. E., & Airasian, P. (2012). Educational research: Competencies for analysis and applications. (11. Baskı) USA: Pearson Education.
  • Giangreco, M. F., Dennis, R. E., Edelman, S. W., & Cloninger, C. J. (1994). Dressing your IEPs for the general education climate analysis of IEP goals and objectives for students with multiple disabilities. Journal for Special Educators, 15(5), 288-296.
  • Gibb, G. S., & Dyches T. T. (2016). IEPS: Writing quality ındividualized education programs (3. baskı). USA: Pearson.
  • Goodwin, K., Farquharson, K., Yeager-Pelatti, C., Schneider-Cline, W., Harvey, J., & Bush, E. (2022). Examining the Quality of Individualized Education Program (IEP) Goals for Children With Traumatic Brain Injury (TBI). Communication Disorders Quarterly, 43(2), 96-104.
  • Gürsel, O. (2003). Uzun ve Kısa Dönemli Amaçların Belirlenmesi ve Yazılması. Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Geliştirilmesi içinde (s.81-98). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Heward, W. L., Alper-Morgan, S. R., & Konrad M. (2017). Exceptional children: An introduction to special education (11. Edition). ABD: Pearson.
  • Hunt, P., & Farron-Davis, F. (1992). A Preliminary Investigation of IEP Quality and Content Associated with Placement in General Education versus Special Education Classes. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, 17, 247 - 253. https://doi.org/10.1177/154079699201700406.
  • Hunt, P., Goetz, L., & Anderson, J. (1986). The quality of IEP objectives associated with placement on integrated versus segregated school sites. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, 11(2), 125-130.
  • İlik, Ş. Ş. (2017). Zihin Yetersizliğine Sahip Olan Öğrenciler İçin Hazırlanan Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının İncelenmesi ve Değerlendirilmesi. Journal of Human Sciences, 14(4), 4898-4909.
  • İlik, Ş. Ş. (2019). Üstün yetenekli öğrencilerin eğitiminde görev yapan öğretmenlerin bireyselleştirilmiş eğitim programları hazırlamaya uygulamaya ve izlemeye yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Education Journal, 27(2), 485-495.
  • İlik, Ş. Ş., & Günay, Y. E. (2020). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlama sürecinde tercih edilen bep uygulamaları üzerine öğretmenlerin görüşlerinin incelenmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(30), 347-362.
  • Kamens, M. W. (2004). Learning to write IEPs: A personalized, reflective approach for preservice teachers. Intervention in School and Clinic, 40, 76–80.
  • Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci [The process for educational assessment and ındividualized education programme]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(1) 1-13. doi: 10.1501/Ozlegt_0000000103
  • Kargın, T. (2015). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlama ve öğretimin bireyselleştirilmesi. Diken, İ. H. (Ed.) Özel Eğitim (12. Baskı) içinde (s. 59-88). Ankara: Pegem Akademi
  • Kulaksızoğlu, A. (Ed.). (2003). Farklı gelişen çocuklar. İstanbul: Eplison Yayıncılık.
  • Lee Tarver, A. (2006). Are individualized education plans a good thing? A survey of teachers’ perceptions of the utility of IEPs in regular education settings. Journal of Instructional Psychology, 33(4) 263-272.
  • Lynch, E. C., & Beare, P. L. (1990). The quality of IEP objectives and their relevance to instruction for students with mental retardation and behavioral disorders. Remedial and Special Education, 11(2), 48-55.
  • Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). Sage.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2014). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP). İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü. İstanbul.
  • Millî Eğitim Bakanlığı (2018). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_yonetmeligi_ 07072018.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Özsoy, Y., Özyürek M., & Eripek S. (1998). Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar, Özel Eğitime Giriş [Children who need special education, introduction to special education]. Ankara: Karatepe Yayınları.
  • Öztürk, C. Ç. & Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihin engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 145-159.
  • Özan, S., & Sarıca, A. D. (2021). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı: Sınıf ve Rehberlik Öğretmenlerinin Deneyimleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 22(1), 147-174. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.664973
  • Pallant, J. (2017). SPSS kullanma kılavuzu-SPSS ile adım adım veri analizi (S. Balcı ve B. Ahi, Çev.). Anı Yayıncılık.
  • Pretti-Frontczak, K., & Bricker, D. (2000). Enhancing the Quality of Individualized Education Plan (IEP) Goals and Objectives. Journal of Early Intervention, 23, 105 - 92. https://doi.org/10.1177/105381510002300204.
  • Rosas, C. E., & Winterman, K. G. (2012). The use of a rubric as a tool to guide pre-service teachers in the development of IEPs. Journal of the American Academy of Special Education Professionals, 136, 147.
  • Ruble, L. A., McGrew, J., Dalrymple, N., & Jung, L. A. (2010). Examining the quality of IEPs for young children with autism. Journal of autism and developmental disorders, 40(12), 1459-1470. doi:10.1007/s10803-010-1003-1.
  • Sadioğlu, Ö. (2011). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin sorunları, beklentileri ve önerilerine yönelik nitel bir araştırma. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Uludağ Üniversitesi.
  • Sanches-Ferreira, M., Lopes-Dos-Santos, P., Alves, S., Santos, M., & Silveira-Maia, M. (2013). How individualised are the Individualised Education Programmes (IEPs): an analysis of the contents and quality of the IEPs goals. European Journal of Special Needs Education, 28, 507 - 520. https://doi.org/10.1080/08856257.2013.830435.
  • Sarı, H., & İlik, Ş. Ş. (2016). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı. Ankara: Eğiten Kitap.
  • Shinn, M. R., and M. M. Shinn. 2000. “Writing and Evaluating IEP Goals and Making Appropriate Revisions to Ensure Participation and Progress in General Curriculum.” In IDEA Amendments of 1997: Practice Guidelines for School-based Teams, edited by C. F. Telzrow and M. Tankersley, 351–381. Bethesda, MD: National Association of School Psychologists.
  • Smith, S.W., & Brownell, M. T. (1995). Individualized education programs: Considering the broad context for reform. Focus on Exceptional Children, 28(1), 1-12.
  • Söğüt, D. (2017). Sınıf öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlamada karşılaştıkları güçlükler ve kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi.
  • Tike, L. (2007). Sınıf öğretmenlerin, rehber öğretmenler ve rehberlik araştırma merkezi çalışanlarının bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama surecine ilişkin tutumları ve bu süreçte karşılaştıkları güçlüklerin belirlenmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ankara Üniversitesi.
  • Twachtman-Cullen, D., & Twachtman-Reilly, J. (2002). How well does your IEP measure up? USA: Starfish Specialty Press, LLC.
  • Vuran, S., Bozkuş-Genç, G., & Sani-Bozkurt, S. (2017). İş birliği ile Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı geliştirme süreci: Durum çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(02), 165-184.
  • Yılmaz, B., & Karasu, N. (2018). Okul öncesi kaynaştırmada kalite: Kapsam ve değerlendirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 19(1), 181-198. doi: 10.21565/ozelegitimdergisi.279652
  • Yılmaz, F. M. (2013). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının (BEP) uygulanmasında ilköğretim kurumlarında görev yapan yöneticilerin karşılaştıkları engellerin incelenmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Gaziantep Üniversitesi.
Toplam 56 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Özel Eğitim ve Engelli Eğitimi (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Savaş Berk 0000-0001-9528-0313

Davut Açar 0000-0003-4877-9036

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 23 Mart 2024
Kabul Tarihi 15 Aralık 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 62

Kaynak Göster

APA Berk, S., & Açar, D. (2024). Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerindeki Öğrenciler İçin Hazırlanan Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Kalitelerinin İncelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi(62), 2809-2825. https://doi.org/10.53444/deubefd.1457849