EFFECTIVENESS OF BASIC SAFETY TRAINING AMONG RATINGS

Yıl 2023, , 94 - 107, 30.06.2023

Volkan Fidan , Can Atacan , F. Ozan Düzbastılar

https://doi.org/10.18613/deudfd.1080404

Öz

Human error plays a serious role in causing accidents at sea. The human
factor should be emphasized more than automation and technology with quality
and effective training. In order to maintain the safety culture on board, it is necessary to standardize the effectiveness of the trainings. The aim of this study
is to determine the effectiveness of the training of seafarers and prospective seafarers who take part in basic safety training. The participants in the study are
275 seafarers or prospective seafarers. It was used to evaluate the effectiveness
of basic safety training in relation to the response of the Kirkpatrick Training Evaluation Model. The data obtained /rom the scale results were analyzed using
non-parametric tests (Mann Whitney U test and Kruskal Wallis H test) on SPSS
package program. As a result of the study, it was concluded that basic safety training at a high level was effective. The perceptions of effectiveness of
seafarers who received training far the first time were higher than those of seafarers who received training to renew their certificates.

Anahtar Kelimeler

Human Error, Basic Safety Training, Effectiveness of Trainings, Seafarers

Destekleyen Kurum

Ege University Scientific Research Projects Coordination Unit

Proje Numarası

17-UDMYO-001

TAYFA SINIFI GEMİ ADAMLARI ARASINDA TEMEL EMNİYET EĞİTİMİNİN ETKİNLİĞİ

Öz

Deniz kazalarının meydana gelmesinde insan hataları ciddi bir rol oynamaktadır. Kaliteli ve etkin eğitim ile otomasyon ve teknoloji yerine insan faktörüne daha fazla önem verilmelidir. Emniyet kültürünün gemide yaşatılabilmesi ıçın eğitimlerin etkinliğinin standart hale getirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, temel emniyet eğitimine katılan gemaidamlarına ve gemiadamı adaylarına verilen eğitimin etkililiğini belirlemektir. Araştırmanın katılımcıları 275 gemiadamı veya gemiadamı adayıdır. Temel emniyet eğitiminin etkinliğinin değerlendirilmesi için Kirkpatrick Eğitim Değerlendirme Modeli'nin reaksiyon bölümü kullanılmıştır. Ölçek sonuçlarından elde edilen veriler, SPSS paket programında parametrik olmayan testler (Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis H testi) kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda temel emniyet eğitimlerinin üst düzeyde etkili olduğu sonucuna varılmıştır. Eğitime ilk kez katılan gemiadamlarının etkinlik algısının, sertifika yenilemek için eğitime katılan gemiadamlarına göre daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İnsan hatası, Temel Emniyet Eğitimleri, Eğitimlerin Etkinliği, Gemiadamları

Proje Numarası

17-UDMYO-001

Kaynakça

• Albayrak, T., and Ziarati, R. (2012). Encouraging research in maritime education & training. Journal of Maritime transport and engineering, 1(1), 4-10.
• Asyalı, E., Tuna O. and Cerit, A. G. (2004). Denizcilikte aktif eğitim ve kalite yönetimi. 1. Aktif Eğitim Kurultayı Bildiriler Kitabı, 67-75, İzmir.
• Aşkın, F., Yılmaz, S. and Yalçın, E. (2013). Dünya Denizcilik Eğitim Faaliyetleriyle İlgili Genel Bir Kıyaslama. Journal of ETA Maritime Science, 1(2), 9-18.
• Barsan, E., Surugiu, F. and Dragomir, C. (2012). Factors of Human Resources Competitiveness in Maritime Transport. International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation, 6 (1), 89-92.
• Berg, N., Storgård, J. and Lappalainen, J. (2013). The Impact of Ship Crews on Maritime Safety. Publications of the Centre for Maritime Studies Unıversity of Turku A, 64, 1-48.
• Bolaños, E. K., Boone, J. R. M., Lauresta, E. V. M. and Calinao, R. J. G. (2016). Effectiveness of Basic Safety Training as Perceived by Filipino Seafarers. LPU–Laguna Journal of International Tourism and Hospitality Management, 3(2), 8-21.
• Buted, D. R., Felicen, M. S. S., Macatangay, J. E. G., Andal, N. J. F., Pangpang, K. N. R., Suayan, M. C. V., and De Leon, J. D. (2014). Effectiveness of basic safety training among cruise line students. Asia Pacific Journal of Multidisciplinary Research, 2(3), 161-169
• Chauvin, C., and Lardjane, S. (2008). Decision making and strategies in an interaction situation: Collision avoidance at sea. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, 11(4), 259-269.
• Cohen, J. (1988). Statistical Power Analysis for the Behavioural Sciences, 2nd Edition, Hillsdale, NJ: L. Erlbaum Associates.
• Demirel, E. and Bayer, D. (2015). Improvement of safety education and training for seafaring officers. Electronic Journal of Social Sciences, 14(55), 54-67.
• Gekara, V. (2008). Globalization, State Strategies and the Shipping Labor Market: The UK's Response to Declining Seafaring Skills. PhD Thesis, Cardiff University, United Kingdom.
• Hanzu-Pazara, R. and P. Arsenie (2010). New challenges in the maritime academics. Latest trends on engineering education. 7th WSEAS International Conference on Education and Educational Technologies, July 2010, Greece
• Hetherington, C., Flin, R., and Mearns, K. (2006). Safety in shipping: The human element. Journal of safety research, 37(4), 401-411.
• Horck, J. (2006). A mixed crew complement: a maritime safety challenge and its impact on maritime education and training. Doctoral dissertation, Malmö högskola, Lärarutbildningen.
• International Maritime Organization., & International Conference on Training and Certification of Seafarers, (1993) STCW 1978: International Convention on Standards of Training, Certification, and Watchkeeping for Seafarers, 1978 : with resolutions adopted by the International Conference on Training and Certification of Seafarers, 1978. London: International Maritime Organization.
• Kirkpatrick, D. L. (1994). Evaluating training programs: the four levels. San Francisco: Berrett-Koehler.
• Lewin, P. M. E. (2015). Training effectiveness in maritime transport. Master's thesis, Høgskolen i Buskerud og Vestfold.
• Ljung, M. (2010). Function based manning and aspects of flexibility. WMU Journal of Maritime Affairs, 9(1), 121-133.
• Manuel, M. E. (2011). Potential sociological impacts of unfair treatment of seafarers. Maritime Policy & Management, 38(1), 39-49.
• Muslu, A. (2018) Türk Gemi Adamlarının Uluslararası Deniz İş Gücü Piyasalarında İstihdamı İçin Özel İstihdam Bürolarının Önemi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17(1), 291-302.
• Nemlioğlu Koca, Y. (2016). Türkiye’de Denizcilik Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme, Sosyal ve Beşeri Bilimlere Küresel Yaklaşımlar, 366-383.
• Özdemir, Ü., Ece, N. J. and Gedik, N. (2017). Türkiye’de Denizcilik Eğitiminin Geleceğine Yönelik Nicel Bir Çalışma Örneği. Journal of ETA Maritime Science, 5(2), 154-170.
• Poyraz, Ö. (1995). Türk denizcilik eğitimi için sistem planlaması. Doctoral dissertation, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Rothblum, M. A. (2006). Human error and marine safety. Vol. 4. US Coast Guard Risk-Based Decision-Making Guidelines. US Coast Guard Research and Development Center.
• Tabachnick, B. G., and Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics: International edition. Pearson.
• Türkistanlı, T. T. and Kuleyin, B. (2019) Training Situational Awareness and Decision Making For Preventing Collision At Sea: A Theoretical Background. Mersin University Journal of Maritime Faculty (MEUJMAF), 1(1), 10-16.
• Walliser, J., Jigena, B., Muñoz, J., Pozo, L. and Barreda, D. G. G. (2016). Problem Based Learning: A Tool to Improve Maritime Safety Learning in the Merchant Maritime Unıversity Degrees. Proceedings of INTED2016 Conference, 6142-6150.
• Yılmaz, F. (2018). Türk Gemi Adamlarının Denizcilik Eğitimi ve Denizde Çalışma Memnuniyeti Hakkındaki Görüşleri Üzerine Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Denizcilik Fakültesi Dergisi, 10(2), 211-231.
• Yılmaz, F., İlhan, M. N. (2018). Türk Denizcilik Sektöründe (Gemilerde) İş Sağlığı ve Güvenliği Durumu Üzerine bir Araştırma. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(2), 25-41.