INTENTIONAL POLLUTION CRIME OF THE ENVIRONMENT WITH WASTES AND RESIDUALS (TCK ART. 181/1)

Yıl 2019, Cilt: 21 Sayı: 1, 139 - 203, 21.06.2019

Nebahat Kayaer

https://doi.org/10.33717/deuhfd.567611

Cited By: 3

Öz

The environmental problems caused by the waste or wastes caused by the
industry are increasing day by day. The deterioration of the ecological balance, the irreversible pollution of the environment and the insufficiency of the
measures constitute a major problem. This situation exposes all humanity to big
and irreversible dangers. Due to environmental pollution, humanity is
struggling with a series of diseases (cancer, premature aging, depression, lung
disease, genetic disorders, etc.). In this context, the level of livability of the
environment we live in has been debated by environmentally friendly and other
scientific circles. Especially, the pollution of the environment with the wastes
and wastes that constitute our working condition has reached an alarming
dimension. For this reason, the obligation to resort to criminal sanctions to
prevent pollution of the environment has arisen. The crime of deliberate
contamination of the environment was sanctioned under the Turkish Penal Code
no. 5237. The scope of this study constitutes the deliberate supply of waste or
residues to the receiving environment (soil, water and air) in a way that is
harmful to the environment. The basic form of the crime is regulated in Article
181/1 of the Turkish Penal Code, major crimes are regulated in Articles 181 / 3-
4 of Turkish Penal Code, Article 181 / 3-4.

Anahtar Kelimeler

Environment, Environmental pollution, environmental crime, waste, residual

ATIK VE ARTIKLARLA ÇEVRENİN KASTEN KİRLETİLMESİ SUÇU (TCK M. 181/1)

Öz

Endüstrinin çevreye verdiği atık veya artıkların neden olduğu çevre
sorunları her geçen gün artmaktadır. Ekolojik dengenin bozulması, çevrenin
geriye dönüşsüz kirlenmesi ve önlemlerin yetersizliği büyük sorun oluşturmaktadır. Bu durum tüm insanlığı büyük ve önlenemez tehlikelerle karşı karşıya
bırakmaktadır. Çevre kirliliği nedeniyle insanlık bir dizi hastalıkla (kanser,
erken yaşlanma, depresyon, akciğer hastalığı, genetik bozukluklar, vs.) mücadele etmektedir. Bu bağlamda, yaşadığımız çevrenin yaşanılabilirlik düzeyinin
azalması nedeniyle çevre sorunları hukuk ve diğer bilimsel çevrelerce tartışılır
hale gelmiştir. Özellikle çalışma konumuzu oluşturan atık ve artıklarla çevrenin
kirletilmesi endişe verici boyuta ulaşmıştır. Bu nedenle çevrenin kirliliğinin
önlemesi amacıyla cezai yaptırımlara başvurma zorunluluğu doğmuştur. Çevrenin kasten kirletilmesi suçu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda hürriyeti bağlayıcı ceza yaptırımı ile yaptırım altına alınmıştır. Bu çalışmanın kapsamı atık
veya artıkların alıcı ortama (toprak, su ve hava) çevreye zarar verecek şekilde
kasten verilmesini oluşturmaktadır. Suçun temel şekli TCK m. 181/1’de, nitelikli
halleri TCK m. 181/3-4’de düzenlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çevre, Çevre kirliliği, çevre suçu, atık, artık

Kaynakça

• Akıncı, Müslüm: Oluşum ve yapılanma Sürecinde Türk Çevre Hukuku, Kocaeli 1996.
• Artuk, Mehmet Emin: “Çevrenin Kasten Kirletilmesi Suçu (TCK m. 181)”, İstanbul Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. I, S. 1, Y. 2014, ss. 37-48.
• Badur, Emel: “Çevreyi Kirletenin Hukuki Sorumluluğu”, Çevre Hukuku Sempozyumu, Türkiye Adalet Akademisi Yayınları, Ankara 2006, ss. 105-116.
• Balcı, Murat: “Çevrenin Taksirle Kirletilmesi Suçu TCK m.182)”, Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi ve Çevreye Karşı Suçlar Paneli, Ankara 2012, ss. 145-185.
• Civanoğlu, Ahmet: Çevre Hukukunda İhtiyat İlkesi, Sakarya 2006 (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
• Demirbaş, Timur: Ceza Kanunu Genel Hükümler, 8. Bası, Ankara 2012.
• Dönmez, Burcu: “Hayvanlara Yönelik İşlenen Suçlar”, http://journal.yasar. edu.tr/wp-content/uploads/2014/01/25-Burcu-D%C3%96NMEZ.pdf ss. 903-925, (Erişim Tarihi. 25.06.2017).
• Duymaz, Erkan: “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Çevrenin Korunmasına Katkısı” İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No. 47, S. 47, 2012, ss. 121-160.
• Güleç, Soyer Sesim: Türk Ceza Kanununda Haksızlık Yanılgısı (m. 30/4), Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 10, S. 1, 2008, ss. 59-91.
• Gündüzalp, A. Anıl/Güven, Seval: “Atık, Çeşitleri, Atık Yönetimi, Geri Dönüşüm ve Tüketici: Çankaya Belediyesi ve Semt Tüketicileri Örneği”, http://www.sdergi. hacettepe.edu.tr/makaleler/Atik-CesitleriYonetimi-GeriDonusumVeTuketici.pdf., ss. 1-19.
• Güneş, Yusuf/Coşkun, Aydın Aynur, Çevre Hukuku, Kazancı Kitap, İstanbul 2004.
• Hakeri, Hakan: Ceza Hukuku Genel Hükümler, 19. Bası, Ankara 2016.
• Himberg, Kimmo: “Çevre Hukuku ve Bilirkişi”, Çevre Hukuku Sempozyumu, Çeşme 10-11 Nisan 2006, Ankara 2006, ss. 117-121.
• Katoğlu, Tuğrul: “Çevre ve Ceza Hukuku Yeni Türk Ceza Kanunu ve Çevreye Karşı Suçlar”, Çevre Hukuku Sempozyumu, Ankara 2006, ss. 77-104.
• Katoğlu, Tuğrul: “Ceza Hukukunda Suçun Mağduru Kavramının Sınırları” http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/38/1679/17897.pdf. ss. 657-693.
• Kaypak, Şafak: “Çevresel Güvenlik ve Sınıraşan Çevre Suçları”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, , S 38, 2013, ss. 11-22.
• Otacı, Cengiz: “Çevrenin Kasten ve Taksirle Kirletilmesi Suçuna (TCK 181, 182) İlişkin Yargıtay 4. Ceza Dairesi Kararlarında Belirlenen İlkeler”, http://www.ankarabarosu.org.tr/siteler/ankarabarosu/tekmakale/2015- 1/09.pdf. ss. 279-283.
• Öğütçü, Muhlis: Çevre Kolluk İşlemleri, İzmir 2000 (Yayımlanmamış Doktora Tezi).
• Özbek, Veli Özer/Doğan, Koray/Bacaksız, Pınar/Tepe, İlker: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 13. Bası, Ankara 2018.
• Özbek, Veli Özer: “Ceza Hukukunda Nedensellik Bağı ve Fiilin Objektif İsnat Edilebilirliği Sorunu”, Prof. Dr. Baki Kuru Armağanı, Ankara 2004, ss. 417-457.
• Özcan, Onur: Çevre Suçlarında Şirketlerin Cezai Sorumluluğu, İstanbul 2007, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
• Özen, Mustafa: “Çevreye Karşı İşlenen Suçlar” (TCK m. 181, 182), Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 18, S. 1, 2010, s. 14.
• Özenbaş, Nazmiye: “Çevrenin Ceza Hukuku Yoluyla Korunması Kapsamında Çevrenin Kirletilmesi Suçları”, https://www.avekon.org/papers/ 772.pdf, ss. 924-931 (Erişim Tarihi: 17.02.2019).
• Özgenç, İzzet: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 3. Bası, Ankara 2008.
• Öztekin, Tosun: “Yürütme Organının Koyduğu Kaidelere Aykırılıkların Cezalandırılması”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. XXVIII, S. 1-4, 1962, ss. 349-366.
• Öztürk, Bahri/Erdem, Mustafa Ruhan: Uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, 16. Bası, Ankara 2016.
• Pamay, B.: “Çevre Kirlenmesi”, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, C. XXIV, S. II, 1974ss. 67-72.
• Parlar, Ali/Hatipoğlu, Muzaffer: Cezai ve Hukuki Sorumluluk Boyutlarıyla Çevre Hukuku, Ankara 2010.
• Sevük, Yokuş Handan: Çevre Hukuku Doğal Çevrenin Korunması, Ankara 2013.
• Şen, Ersan: Çevre Ceza Hukuku, İstanbul 1994.
• Talas, Serdar: “Türk Ceza Kanunu’nda Çevrenin Kasten ve Taksirle Kirletilmesi Suçları”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. LXXI, S. 1, 2013, ss. 1147-1157.
• Taneri, Gökhan: Çevreye Karşı Suçlar, Ankara 2016.
• Tangör, Nibal Fatma: Çevre Hukukunun İşlevselliği: Mersin Örneği, Mersin 2006 (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
• Taşkın, Ahmet: “Çevrenin Hukuksal Yönden Korunması”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, S. 1, 2010, ss. 239-292 (Çevrenin Korunması).
• Taşkın, Ozan Ercan: “Maddi ve Muhakeme Boyutuyla Çevre Ceza Hukukuna Dair Bazı Tespitler/Kısmi Öneriler”, Ceza Hukuku ve Kriminoloji Dergisi, C. 3, S. 1, 2015, ss. 119-166.
• Tezcan, Durmuş/Erdem, Mustafa Ruhan/Sancakdar, Oğuz/Önok, Rifat Murat: İnsan Hakları El Kitabı, 5. Bası, Ankara 2014.
• Toroslu, Nevzat: Ceza Hukuku Genel Kısım, Ankara 2008.
• Turgut, Nükhet: Çevre Hukuku, Ankara 2001.
• Turhan, Faruk: “Ceza Kanununun Yer Bakımından Uygulanmasında Evrensellik İlkesi ve Yeni TCK (md. 13)”, Hukuki Perspektifler Dergisi, S. 4, 2005, ss. 197-211.
• Türk, Hikmet Sami: “Türk Hukukuna Göre Hava Kirlenmesi”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 26, S. 3-4, 1969, ss. 115-130.
• Uğurlubay, Aygörmez Gülsün Ayhan: Çevreye Karşı Suçlar Türk ve Alman Ceza Hukukunda Güncel Sorunlar, Ankara 2015.
• Ulusoy, Ali D.: “Çevre Kirlenmesinin Oluşmasından Sonraki Aşamada Medeni Hukuk, Ceza Hukuku ve İdare Hukuku Çözümlerine Genel Bir Bakış”, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/38/299/2804.pdf. , ss. 125- 142 (Erişim Tarihi: 16.02.2019).
• Üçışık, H. Güzin/Üçışık, H. Fehim: Çevre Hukuku, İstanbul 2013.
• Ünver, Yener/Nuhoğlu, Ayşe: Federal Almanya Çevre Ceza Hukuku, İstanbul 1999.
• Yağcı, Sabri Eyüp: “Yargıtay Kararları Işığında Çevreye Karşı Suçlar”, Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi ve Çevreye Karşı Suçlar Paneli, Ankara 2012, ss. 85-116.
• Yaşar, Osman/Gökcan, Hasan Tahsin/Artuç, Mustafa: Yorumlu- Uygulamalı Türk Ceza Kanunu Cilt 4, Ankara 2010.
• Yılmaz, Sacit: Çevre Hukuku Bağlamında Türk Ceza Kanunundaki Çevre Suçları, Ankara 2013.