Hemşirelik ve Kurum Kültürü

Yıl 2015, Cilt: 8 Sayı: 4, 258 - 262, 01.11.2015

Fethiye Yelkin Alp Melek Ardahan

Öz

Kurum kültürü, günümüzde farklı birçok araştırmaya konu olmasına rağmen, hemşirelik ve kurum kültürü ile ilgili sınırlı çalışma vardır. Hemşirelerde kurum kültürünün farkındalığını sağlamak, hem kuruma yeni başlayanlar ile kurumda kıdemli olanlar arasındaki köprüyü kurmak, hem de hemşirelerin, kurum kültürü içindeki işlevlerini anlamaları ve önemini fark etmeleri için gereklidir. Güçlü kurum kültürü, çalışan tüm bireylerin ortak değerler ve inançlar etrafında birleşmeleri sonucu ortaya çıkar. Çalışanların ortak bir vizyona sahip olmaları, yaratıcılıklarını ön plana çıkararak, dayanışma içinde takım çalışması yapmalarına imkân verir. Kaliteli hasta bakım sonuçları için, güçlü kurum kültürünün varlığı sonucu oluşan olumlu çalışma ortamlarına ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Kurum Kültürü, Hemşirelik

Anahtar Kelimeler

Kurum Kültürü, Hemşirelik

Nursing and Organizanional Culture

Öz

Altough organizational culture comes up for different various of researches, there are limited studies about nursing and
organizational culture. Providing nurses to be aware of organizational culture is necessary for both understanding of their
importance and roles in organization and also connecting the senior with the inexperienced. Strong organizational culture
occurs when all the employers gather in common values and beliefs. Having a mutual vision, provides them to bring creativity
in the foreground, and teamwork cooperation. For qualified patient care output, there needs to be a positive work environment
that occurs with existence of strong organizational culture

Anahtar Kelimeler

Organizanional Culture, Nursing

Kaynakça

• Berberoğlu, G., Besler, S., Tonus, Z. (1998). Örgüt Kültürü: Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Örgüt Kültürü Araştırması, Eskişehir Anadolu Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2):18-14.
• Bodur, S., Filiz, E. A. (2009). Survey on Patient Safety Culture in Primary Healthcare in Turkey. International Quality Safe Health Care, 21:348-355.
• Elder, N., Regan, S (2008). Educating Seniors to be Patient Safety Self-Advocates in Primary Care. Journal of Patient Safety, 4:106-112.
• Erdem, R. (2007). Örgüt Kültürü Tipleri İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki: Elazığ İl Merkezindeki Hastaneler Üzerinde Bir Çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi 2(2):63-69.
• Erdem, O., Dikici M. (2009). Liderlik ve Kurum Kültürü Etkileşimi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (29):198-213.
• Farag, A. A., Tullai-McGuinness, S., Anthony, M. K. (2009). Nurses' perception of their manager's leadership style and unit climate: are there generational differences? J Nurs Manag,17(1):26-34.
• Güdüloğlu, N., Bahçecik, N. (2011). Özel Bir Hastanede Çalışan Hemşirelerin Örgüt Kültürü Algıları ve Öğrenen Organizasyon Özelliklerinin Belirlenmesi, Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 4(1):103-112
• Gürçay, C., (2001). İşletmelerde Örgüt Kültürü Faktörlerinin Farklı Boyutlarda Oluşmasında Sektörel Farklılığın Etkisi: Hizmet Ve Sanayi Sektörlerindeki Yöneticiler Üzerinde Yapılan Bir Araştırma Sonuçları, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, http://www.isguc.org.
• Güvenç, B. (1999). İnsan ve Kültür, Remzi Kitabevi, İstanbul.
• Kavi, E. (2006). İşgörenler Açısından Örgüt Kültürünün Motivasyona Etkisi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
• Kaya, H. (2008). Kamu ve Özel Sektör Kuruluşlarının Örgütsel Kültürünün Analizi ve Kurum Kültürünün Çalışanların Örgütsel Bağlılığına Etkisi: Görgül Bir Araştırma Maliye Dergisi, 155:120-143
• Lay, C. C., Mujtaba, B. G. (2007). The Influence Of Organizational Culture on The Success of Knowledge Management Practices with North American Companies, International Business &Economics Research Journal,6(3): 15-28.
• Luthans, F. (1995). Organizational Behavior, 7 th ed., Mc Graw Inc. Lisans ile Literatür Yayıncılık, s:86-98.
• Okay, A. (2000). Kurum Kimliği, MediaCat Yayıncılık, Ankara, s:30-46.
• Özdevecioğlu, M. (1994). Organizasyon Kültürü, Mustafa Özel, Stratejik Yönetim ve Liderlik, İz yayıncılık, İstanbul, s:120-128.
• Özkalp, E., Kırel, Ç. (2001). Örgütsel Davranış, Anadolu Üniversitesi Eğitim Sağlık ve Bilimsel Araştırma Vakfı Yayınları, No:111, Eskişehir.
• Pınar, İ. (1999). Öğrenen Organizasyonların Kültürel Çevresi, İ.Ü. İşletme Fakültesi Dergisi, 28(2): 37-78.
• Rytterström, P., Cedersund, E., Arman, M. (2009). Care and caring culture as experienced by nurses working in different care environments: a phenomenologicalhermeneutic study. Int J Nurs Stud. May, 46(5):689- 98. doi: 10.1016/j.ijnurstu.2008.12.005.
• Senge, P. M. (2002). Beşinci Disiplin, (Çev. Aysegül İldeniz ve Ahmet Doğukan), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
• St-Pierre, I., Holmes, D. (2010).The relationship between organizational justice and workplace aggression. J Adv Nurs, 66(5):1169-82.
• Şişman, M. (2002). Örgütler ve Kültürler. Pegem Yayıncılık, Ankara, s:150-165
• Tomey, A. (1996). Nursing Management and Leadership. Mosby Dedicated To Publusing Exellence,United States of America, 251-252.
• Usal A, Kuşluvan, Z. (2002). Davranış Bilimleri, Fakülteler Kitapevi Barış Yayınları, s:40-66.
• Van Beek A. P., Gerritsen, D. L. (2010). The relationship between organizational culture of nursing staff and quality of care for residents with dementia: questionnaire surveys and systematic observations in nursing homes. Int J Nurs Stud, 47(10):1274-82.
• Yazıcı, S. (2001). Öğrenen Organizasyonlar, Alfa Basım Yayım, İstanbul. s:241-246.
• Yazıcı, Z. (2006). Bir Kamu Hastanesinde Çalışanların Örgütsel Kültürü Algıları. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.