RELIGIOUS OFFICIALS’ INDIVIDUAL INNOVATIVENESS FEATURES AND INNOVATION IN RELIGIOUS SERVICES

Yıl 2016, Din Psikolojisi Özel Sayı, 115 - 147, 15.04.2016

Ömer Faruk Söylev

https://doi.org/10.21054/deuifd.284611

Cited By: 3

Öz

In this study innovation and relations with religious services, different
variables that affect innovation and individual innovation features of
religious officials and religious services relationships are examined. The
study consists of two parts, namely theoretical and empirical. Information
about the religious services and innovation has been achieved with
documentation,  methods and techniques in
the theoretical section. In the empirical part of this study, its aim is also
try to determine the individual characteristics of innovation of religious officials,
the screening model has been used. The study group, in June 2015 joined the
staff meeting in Kütahya mufti office constitute 287 religious officials. To
collect data adapted into Turkish by Kılıçer and Odabaş (2010) “Individual
Innovation Scale” was used. For the meaningfulness of differences, independent
samples t-test and one-way analysis of variance (ANOVA) was used, the source
for the difference sidak was used. The survey results showed that the level of
innovativeness of individual religious officials “High” level and the “Early Adopters”
category.  It has been found that there
is a significant difference between individual characteristics of religious
officials and gender, age, education level, job titles and place of duty
variables. The findings obtained in the study, Koran courses in the city center
that acts as a tutorial, graduate degree from a higher level of women ages
40-49 showed that religious officials have individual innovation features.

Anahtar Kelimeler

Religious Services, Innovation, Religious Officials, Innovation

DİN HİZMETLERİNDE İNOVASYON VE DİN GÖREVLİLERİNİN BİREYSEL YENİLİKÇİLİK ÖZELLİKLERİ

Öz

Bu çalışmada, din hizmetlerinin inovasyon (yenilik) ile ilişkisi ve din
görevlilerinin bireysel yenilikçilik özelliklerini etkileyen farklı değişkenler
incelenmiştir. Çalışma teorik ve ampirik olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır.
Teorik bölümde İnovasyon ve din hizmetleri ilişkisi hakkındaki bilgilere
dokümantasyon metot ve tekniklerle ulaşılmıştır. Amacı aynı zamanda din görevlilerinin bireysel yenilikçilik özelliklerini
belirlemeye çalışmak olan bu araştırmanın ampirik bölümünde tarama modeli
kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2015 yılı Haziran ayında Kütahya Müftülüğünde
personel toplantısına katılan 287 din görevlisi oluşturmaktadır. Araştırmada
veri toplamak amacıyla Kılıçer ve Odabaşı tarafından (2010) Türkçe’ye uyarlanan
“Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, din
görevlilerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin “Yüksek” seviyede ve “Öncü”
kategorisinde olduğunu ortaya koymuştur. Din görevlilerinin bireysel
yenilikçilik özellikleri ile cinsiyet, yaş, eğitim durumu, unvan ve görev yeri
değişkenleri arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Araştırmada elde edilen
bulgular, il merkezinde Kur’an kursu öğreticisi olarak görev yapan, 40-49
yaşlar arasındaki lisans mezunu kadın din görevlilerinin daha yüksek düzeyde
bireysel yenilikçilik özelliklerine sahip olduğunu ortaya koymuştur. 

Anahtar Kelimeler

Din Hizmeti, İnovasyon, Din Görevlisi, Yenilikçilik

Kaynakça

• Akyos, Müfit, “Kamuda İnovasyon”, (2007), s.1-25 (http://www.inovasyon.org/ MA.Kamuda.Inovasyon.pdf.)
• Ateş, M. Rauf, İnovasyon Hayat Kurtarır: Hayatta Uzun Ömürlü ve Başarılı Olmanın Sırları, M. Rauf Ateş, Doğan Kitap, İstanbul Tarihsiz.
• Aydın, M. Zeki, “Verimli ve Kaliteli Din Hizmeti Nasıl Olmalıdır?”, I. Din Hizmetleri Sempozyumu (3-4 Kasım 2007), C.I, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara 2008, ss.25-33.
• Aydın, Mehmet S., “Kalkınmanın Kültürel İmkânları”, Üçüncü 1000’e Girerken Türkiye, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara 2000, ss. 213-218.
• BTSO Etüd ve AR-GE, İnovasyon Nedir, Bursa Ticaret ve Sanayi Odası, Mayıs 2007.
• Çekin, Ahmet, “Mesleki ve Sosyal Boyutlarıyla Yurtdışı Din Görevliliği”, Diyanet İlmi Dergi, C.41, S.3, Ankara 2005, ss.17-40.
• Dil, Satı-Müge Uzun-Burcu Aykanat, “Hemşirelik eğitiminde İnovasyon”, International Journal of Human Sciences, (2012) [Online]. (9) 2, ss. 1217-1228.
• Dönmezer, Sulhi, Toplumbilim, (11.basım) Beta Basım Yayım Dağıtım AŞ., İstanbul, 1994.
• Elçi, Şirin, “İnovasyon Rehberi: Kârlılık ve Rekabetin Elkitabı”, Yenilik-Yenileşim-İnovasyon Dünyasına Bir Yolculuk, (ed) Selçuk Karaata, Ege Genç iş Adamları Derneği (EGİAD) 26 Kasım 2012.
• Elçi, Şirin, İnovasyon: Kalkınmanın ve Rekabetin Anahtarı, Technopolis Group, Ankara 2007.
• Ersoy, B. A ve Şengül, C. M, “Yenilikçiliğe Yönelik Devlet Uygulamaları ve AB Karşılaştırması”, Yönetim ve Ekonomi, C. 15, S. 1, 2008, s. 59-74.
• Gülmek, Adem, “Din Hizmetlerinde Toplam Kalite Yönetiminin Sağlayacağı Açılımlar”, I. Din Hizmetleri Sempozyumu (3-4 Kasım 2007), C. I, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara 2008, s.47-66.
• Hökelekli, Hayati, İslam Psikolojisi Yazıları, DEM Yayınları, İstanbul 2009.
• Jeffrey Fox, Sunuş 2, İnovasyon Hayat Kurtarır: Hayatta Uzun Ömürlü ve Başarılı Olmanın Sırları M. Rauf Ateş, Doğan Kitap, İstanbul, s.19-20.
• Kanber, Seda, “İmalat Sanayinde İnovasyon: Sanayi Kuruluşlarında İnovasyon Aktivitelerinin İnovasyon Performansı Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi” Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Adana 2010.
• Karagöz, Uğur, “Kamu Sektöründe Yeni Bir İnovasyon Girişimi: Hizmet Envanteri Veri Tabanı (HEVT) Projesi” Türk İdare Dergisi, T.C. İçişleri Bakanlığı, S. 476, Ankara 2013, s. 133-150.
• Karaman, Fikret, “Din Görevlileri ve Hizmette Verimlilik”, (ed) Hayrullah Köken, Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara 2006.
• Karasar, Niyazi, Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayıncılık, Ankara 2014.
• Kılıç, Hasan-Zeynep Ayvaz Tuncel, “İlköğretim Branş Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri” Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, C.4, S.7, 2014, ss. 25-37.
• Kılıçer, Kerem - Hatice Ferhan Odabaşı, “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği (BYÖ): Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C. XXXVIII, Ankara 2010, ss. 150-164
• Kırım, Arman, Arman Kırım’dan İnnovasyon Dersleri, Om Yayıncılık, İstanbul 2008.
• Koç, Oktay, “Toplumsal Sorunlarla Mücadelede Bir Kaldıraç Olarak Sosyal İnovasyon ve Sosyal Girişimcilik Açısından Önemi”, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, C. 5, S.2, 2010, ss.206-212.
• Korucu, Agah Tuğrul ve Yusuf Ziya Olpak, “Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Özelliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi, C. 5, S. 1, 2015, s. 111-127.
• Merriam-Webster’s Seventh New Collegiate Dictionary, G.&C. Merriam Company Publishers, 1969.
• OECD – Eurostat (2005) Oslo Klavuzu, Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması İçin İlkeler, OECD ve Eurostat Ortak Yayını (3. Baskı), çev: TÜBİTAK 2006.
• Örün, Özgür ve diğ., “Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Profilleri ve Teknoloji Tutum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin incelenmesi”, Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 5, S. 1, 2015, ss. 65-76.
• Özgür, Hasan, “Bilişim Teknolojileri Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Eğilimleri İle Bireysel Yenilikçilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 9, S. 2, 2013, ss. 409-420.
• Prahalad, C.K. - R.A. Mashelkar, İnovasyonun Kutsal Kâsesi, (çev. İlker Gülfidan) Harvard Business Review İnovasyon Öğretisi, (Yay. Haz. Zülfü Dicleli), MESS Yayınları, İstanbul 2011.
• Söylev, Ömer Faruk, “Yerleşik İrşat Usullerini Uygulamada Ortaya Çıkan Sorunlar ve Dini Danışma ve Rehberlik Üzerine Bir İnceleme”, U.Ü.İ.F. Dergisi, C. 22, S.1, Bursa 2013, s.182-184.
• Tabak, Akif-Ahmet Erkuş-Cem Harun Meydan, “Denetim Odağı ve Yenilikçi Birey Davranışları Arasındaki İlişkiler: Belirsizliğe Tolerans ve Risk Almanın Aracılık Etkisi” Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 10, S.1, 2010, ss. 159-176.
• The Concise Oxford Dictionary of English Etymology, Ed. T.F. Hoad, Oxford Universty Press, 1996.
• Topuz, İlhan, Din Görevlilerinin Manevi Danışmanlık Yeterlilikleri, Manas Yayınları, Isparta 2014.
• Topuz, İlhan, “Danışmanlık Görevi Yürüten Din Görevlilerinin Mesleki Algılarına Yönelik Nitel Bir Araştırma”, SDÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, C.1, S. 34, Isparta 2015, s. 75-93.
• Topuz, İlhan, “Cami Din Görevlilerinin Yeterliliklerinin Manevi Danışmanlık Açısından Değerlendirilmesi”, SDÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, C.2, S. 35, Isparta 2015, s. 27-56.
• Turanlı, Rona-Ercan Sarıdoğan, Bilim-Teknoloji-İnovasyon Temelli Toplum, İTO Akademik Yayınlar, Yayın No: 2010-13, İstanbul 2010.
• Yılmaz Öztürk, Zeynep-Mehmet Semih Summak, “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçiliklerinin İncelenmesi”, International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue, 2014, ss. 844-853.
• Yücel, S. Tolga, “Girişimcilik ve İnovasyon”, Bursa Ticaret ve Sanayi Odası Bursa Ekonomi Dergisi, Sayı 227, Bursa 2007, ss. 35-38.