Belediye Çalışanlarının Mutlulukları: Manisa Büyükşehir Belediyesi Örneği

Yıl 2018, Cilt: 33 Sayı: 2, 657 - 678, 09.01.2019

Hüriyet Bilge

https://doi.org/10.24988/deuiibf.2018332808

Öz

Büyükşehir belediyelerin sayısal bazda artmaları ve 2014’ten sonra sorumluluk alanları il sınırlarına çekilmesiyle birlikte hizmet sunumlarında büyük bir artış görülmüştür. Hizmet sunumlarındaki olağanüstü artışı belediye çalışanlarına daha fazla yük ve sorumluluk getirmiştir. Bu bağlamda belediye çalışanlarının kişisel mutluluklarının cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim, unvan, sosyal yaşama katılma ve meslekteki toplam çalışma süresi gibi farklı demografik değişkenler açısından incelenmiştir. 203 Manisa Büyükşehir merkez belediye çalışandan Oxford Mutluluk Ölçeği kullanılarak elde edilen veriler aracılığıyla öncelikle Açıklayıcı Faktör Analizi (AFA) uygulanmış ve beş alt boyut elde edilmiştir. Verilerin analizi için “t testi” ve “Tek yönlü varyans analizi” uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda, araştırmaya katılan belediye çalışanlarının mutlulukları “cinsiyet, medeni durum, eğitim, unvan, ve sosyal yaşama katılma” değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar ortaya koyduğu; “yaş ve meslekte çalışma süresi” gibi değişkenlere göre ise anlamlı farklılıklar ortaya çıkmadığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Mutluluk, , Oxford Mutluluk Ölçeği, Faktör analizi

Happiness of Municipal Employees: The Case of Manisa Metropolitan Municipality

Öz

The increase in the number of metropolitan municipalities and the extension of their responsibility areas to the provincial borders after 2014, there has been a large increase in their service offerings. This extraordinary increase in service offerings has brought more workload and responsibility to municipal employees. In this context, the personal happiness levels of the municipality employees was examined in terms of different demographic variables such as gender, age, marital status, education, title, participation in social life, total working time in the profession and unionization. Explanatory Factor Analysis (EFA) was applied to the data of 203 personnel of Manisa Metropolitan Municipality by using Oxford Happiness Scale; and five sub-dimensions were obtained. For the analysis, “t test” and “one-way analysis of variance (ANOVA) was preferred. According to the analyzes, it was found that the happiness levels of municipal employees showed significant differences in terms of happiness, gender, marital status, education, title, and participation in social life. ON the contrary, the happiness levels didn’t significantly differ in regard to age, total working time in the profession and unionization.

Anahtar Kelimeler

Happiness, Oxford Happiness Scale, Factor Analysis

Kaynakça

• ARGYLE, M. (2013), The Psychology of Happiness, (2. Baskı), Routledge.
• BİLGE, H. VE BAL, V., (2012), "Girişimcilik Eğilimi: Celal Bayar Üniversitesi Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma", Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, Sayı:16, 131-148.
• BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2017), Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Pegem Akademi (23. Baskı), Ankara.
• BYRNE, B.M. (1998), Structural Equation Modeling with LİSREL, PRELİS AND SİMPLİS: Basic Consepts, Applications and Programming, Lawrence Erlbaum Associates, İnc., New Jersey.
• CSİKSZENTMİHALYİ, M. (1992), The Psychology of Happiness, Kent: Mackays of Chatham plc.
• ÇELİK, H. E., ve YILMAZ, V. (2013), LISREL 9.1 ile yapısal eşitlik modellemesi, temel kavramlar-uygulamalar-programlama, (2.Baskı), Anı Yayıncılık, Ankara.
• DİENER, E., SAPYTA, J. J., VE SUH, E. M. (1998), “Subjective Well-Being İs Essential To Well-Being”, Psychological Inquiry, 9(1), 33–37.
• DOĞAN, T., VE ÇÖTOK, N. A. (2011), “Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması”, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-170.
• EGE, N., (2018), Örgütsel Sessizlik ve Mutluluk İlişkisinin İncelenmesi: Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş. Örneği, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
• GRANDEY, A.A., DİEFENDORFF, M. VE RUPP, D.,E., (2013), Emotional Labor in the 21. Centruy, Taylor&Francis.
• GÜRİŞ, S. VE ASTAR, M., (2014), Bilimsel Araştırmalarda SPSS ile İstatistik, Der Yayınları, İstanbul.
• HİLLS, P., VE ARGYLE, M. (1998), “Positive moods derived from leisure and their relationship to happiness and personality”, Personality and individual differences, 25(3), 523-535.
• HİLLS, P., VE ARGYLE, M. (2002), “The Oxford Happiness Questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being”, Personality and individual differences, 33(7), 1073-108.
• HOX, J.J., BECHGER, T.M. (2003), “An Introduction to Structual Equation Modelling”, Family Sciences Review, No:11, 354-373.
• JÖRESKOG, K., SÖRBOM, D. (1996-2001), LİSREL 8: User’s Reference Guide, Scientıfıc Software International.
• KAMTHAN, S., SHARMA, S., BANSAL, R., PANT, B., SAXENA, P., CHANSORİA, S., VE SHUKLA, A. (2018), “Happiness Among Second Year MBBS Students and its Correlates Using Oxford Happiness Questionnaire”, Journal of Oral Biology and Craniofacial Research.
• KİM-PRİETO, C., DİENER, E., TAMİR, M., SCOLLON, C. N., VE DİENER, M. (2005), “Integrating the Diverse Definitions of Happiness: A Time-Sequential Framework of Subjective Well-Being”, Journal of Happiness Studies, 6(3), 261–300.
• KLİNE, R.B. (2011), Principles and Practice of Structural Equation Modeling, The Guilford Pres (Third Edition), New York.
• MEDVEDEV, O. N., Sİegert, R. J., Mohamed, A. D., Shepherd, D., Landhuis, E., ve Krägeloh, C. U. (2017), “The Oxford Happiness Questionnaire: Transformation From an Ordinal to An İnterval Measure Using Rasch Analysis”, Journal of Happiness Studies, 18(5), 1425-1443.
• SCHERMELLEH-ENGEL, K., MOOSBRUGGER, H., MÜLER, H. (2003), “Evaluating The Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-fit Measures”, Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74, www.mpr-online.de, (24.12.2012).
• SEVGİLİ GENÇAY, F.D., (2018), "Belediye Şirketlerinin Hukuki Statüsü", TBB Dergisi (134), 153-176.
• ŞİMŞEK, Ö. F., (2007), Yapısal eşitlik modellemesine giriş:(temel ilkeler ve LISREL uygulamaları). Ekinoks.
• TEKİN, Ö. F. (2018), “Türkiye’de Büyükşehir Yönetimi ve 6360 Sayılı Yasanın Getirdiği Değişim: Konya Örneği”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (55), 84-105.
• VEENHOVEN, R. (1991), “Is happiness relative?”, Social indicators research, 24(1), 1-34.
• YILMAZ, V., ve ŞEN, H., (2013), “Examination of the Effect of Job Satisfaction on Burnout of University Teaching Staff with Structural Equation Model”, Arts, Socıal Scıences, 73-83.
• YILMAZ, V., AKTAŞ, C. VE ARSLAN, M.S.T., (2009), “Müşterilerin Kredi Kartına Olan Tutumlarının Çoklu Regresyon ve Faktör Analizi İle İncelenmesi”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12/22, 127-139.
• YILMAZ, V, ÇATALBAŞ, G.K., ÇELİK, H.E. (2009), “Kredi Kartı Kullanma Niyetini Etkileyen Faktörlerin Yapısal Eşitlik Modeliyle Araştırılması”, Bankacılar Dergisi,Sayı 68, 20-29.
• YILMAZ, V, ÇELİK, H.E., ARSLAN, M.S.T. (2010), “Enerji Çeşitleri ve Geri Dönüşüme Karşı Tutumların Çevresel Davranışa Etkisi”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 20, Sayı: 2, 323-342.
• YÜKSEKBİLGİLİ, Z., VE AKDUMAN, G. (2015), “Sağlık Personelinin Mutlulukları Üzerine Bir Alan Araştırması: Aile Sağlığı Merkezlerinde Bir Uygulama”, Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (FESA), 1(1), 71-84.