Son yıllarda ofislerde meydana gelen meslek hastalıklarının artması ofis ortamı risk etmenlerinin daha detaylı araştırılması, incelenmesi gerekliliğini ortaya koymuştur. Ofis ortamı, az tehlikeli işler sınıfında değerlendirilse de uzun vadede yarattığı dramatik sonuçlar yönünden ofis ortamındaki/bina içi ortamdaki radyasyon riski değerlendirilmelidir. Bu kapsamda sunulan “Güvenli Çalışma Ortamları için Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi” başlıklı bu çalışmada, Ege Üniversitesi kampüsünde öğrenci yoğunluğunun çok olduğu kütüphane, laboratuvar vb. alanlarda iyonlaştırıcı radyasyon kaynağı radon ve iyonlaştırıcı olmayan radyasyon (EMA) ölçümleri yapılarak, sonuçlar ulusal ve uluslararası sınır değerler ile karşılaştırılmış, çalışma alanlarının İş Sağlığı ve Güvenliği yönünden uygunluğu değerlendirilmiştir.
Ege Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri (BAP)
Proje Numarası
17FBE010
Teşekkür
Bu çalışmamızda 17FBE010 no’ lu proje ile maddi destek sağlayan Ege Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri (BAP) birimine katkılarından dolayı teşekkür ederiz.
Kaynakça
[1] UNSCEAR, Exposures from Natural Radiation Sources, United Nations Scientific Committee on the Effects of Atomic Radiation, United Nations, New York, (2000).
[2] Güler, Ç. Ve Çobanoğlu, Z., Radon Kirliliği, Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi, No:44, T.C. Sağlık Bakanlığı, (1997).
[3] Ozan, S.S. ve Ekinci, C.E., Yapılarda Radon Fenomeni ve Radon-Sağlık İlişkisi, NWSA Engineering Sciences, 1590-1602s, (2011).
[4] Elektronik Haberleşme Cihazlarından Kaynaklanan Elektromanyetik Alan Şiddetinin Uluslararası Standartlara Göre Maruziyet Limit Değerlerinin Belirlenmesi, Kontrolü ve Denetimi Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, Resmi Gazete Sayısı: 30394, (2018).
[5] Türkkan, A. ve Pala, K., Çok Düşük Frekanslı Elektromanyetik Radyasyon ve Sağlık Etkileri, Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Sayı: 2, 11-22s, (2009).
[6] Yakıncı, Z.D., Elektromanyetik Alanın İnsan Sağlığı Üzerindeki Etkileri, İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Dergisi, Cilt:4, Sayı: 8, (2016).
[7] Uzbey, S. ve Çelebi, N., Çorum İlinde Radon Gazı Ölçümü, 10. Ulusal Nükleer Bilimler ve Teknolojileri Kongresi, 235-244s, (2009).
[8] Çömlek, Ü., Tınaztepe Mağarası’ nın Radon Seviyesinin Araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (2010).
[10] TAEK, Kapalı Ortamlarda Radon Gazı, Teknik Rapor, (2012/3).
[11] Sarıkahya, N.M., 2014, Bir İş Yerinde Elektromanyetik Alan Ölçümü Yapılması ve Sonuçlarının İş Sağlığı ve Güvenliği Yönünden Değerlendirilmesi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Ankara.
[12] Özbay, T. ve Karadeniz, Ö., 2016, Indoor Radon Measurement in İzmir Province, Turkey, International Journal of Environmental Analytical Chemistry, 96:8, 752-762, DOI: 10.1080/03067319.2016.1196684.
Increase on occupational diseases which has occurred in offices during recent years, reveals the necessity of risk factors on office environment should be researched and investigated in a broader scale. Even though, the office / indoor environment is considered within the low risk works, radiation risk in office / indoor environment should be evaluated more, because of its dramatic outcomes which it creates in long term. In this study which is entitled as “ Evaluation of Radiation Risk for Safe Working Environments” which presented within that context, by making measurements of non-ionizing radiation (EMA) and ionizing radiation source radon, in areas such as library, laboratory and etc. where the student density is so high in Ege University campus and the results have been compared with the national and international limit values, to see its convenience of working areas have been evaluated in terms of Occupational Health and Safety.
[1] UNSCEAR, Exposures from Natural Radiation Sources, United Nations Scientific Committee on the Effects of Atomic Radiation, United Nations, New York, (2000).
[2] Güler, Ç. Ve Çobanoğlu, Z., Radon Kirliliği, Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi, No:44, T.C. Sağlık Bakanlığı, (1997).
[3] Ozan, S.S. ve Ekinci, C.E., Yapılarda Radon Fenomeni ve Radon-Sağlık İlişkisi, NWSA Engineering Sciences, 1590-1602s, (2011).
[4] Elektronik Haberleşme Cihazlarından Kaynaklanan Elektromanyetik Alan Şiddetinin Uluslararası Standartlara Göre Maruziyet Limit Değerlerinin Belirlenmesi, Kontrolü ve Denetimi Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, Resmi Gazete Sayısı: 30394, (2018).
[5] Türkkan, A. ve Pala, K., Çok Düşük Frekanslı Elektromanyetik Radyasyon ve Sağlık Etkileri, Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Sayı: 2, 11-22s, (2009).
[6] Yakıncı, Z.D., Elektromanyetik Alanın İnsan Sağlığı Üzerindeki Etkileri, İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Dergisi, Cilt:4, Sayı: 8, (2016).
[7] Uzbey, S. ve Çelebi, N., Çorum İlinde Radon Gazı Ölçümü, 10. Ulusal Nükleer Bilimler ve Teknolojileri Kongresi, 235-244s, (2009).
[8] Çömlek, Ü., Tınaztepe Mağarası’ nın Radon Seviyesinin Araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (2010).
[10] TAEK, Kapalı Ortamlarda Radon Gazı, Teknik Rapor, (2012/3).
[11] Sarıkahya, N.M., 2014, Bir İş Yerinde Elektromanyetik Alan Ölçümü Yapılması ve Sonuçlarının İş Sağlığı ve Güvenliği Yönünden Değerlendirilmesi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Ankara.
[12] Özbay, T. ve Karadeniz, Ö., 2016, Indoor Radon Measurement in İzmir Province, Turkey, International Journal of Environmental Analytical Chemistry, 96:8, 752-762, DOI: 10.1080/03067319.2016.1196684.
Yörük, E., Çam, F., & Canbaz, B. (2021). Güvenli Çalışma Ortamları İçin Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, 23(68), 357-367. https://doi.org/10.21205/deufmd.2021236802
AMA
Yörük E, Çam F, Canbaz B. Güvenli Çalışma Ortamları İçin Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi. DEUFMD. Mayıs 2021;23(68):357-367. doi:10.21205/deufmd.2021236802
Chicago
Yörük, Ezgi, Füsun Çam, ve Buket Canbaz. “Güvenli Çalışma Ortamları İçin Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi 23, sy. 68 (Mayıs 2021): 357-67. https://doi.org/10.21205/deufmd.2021236802.
EndNote
Yörük E, Çam F, Canbaz B (01 Mayıs 2021) Güvenli Çalışma Ortamları İçin Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 23 68 357–367.
IEEE
E. Yörük, F. Çam, ve B. Canbaz, “Güvenli Çalışma Ortamları İçin Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi”, DEUFMD, c. 23, sy. 68, ss. 357–367, 2021, doi: 10.21205/deufmd.2021236802.
ISNAD
Yörük, Ezgi vd. “Güvenli Çalışma Ortamları İçin Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 23/68 (Mayıs 2021), 357-367. https://doi.org/10.21205/deufmd.2021236802.
JAMA
Yörük E, Çam F, Canbaz B. Güvenli Çalışma Ortamları İçin Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi. DEUFMD. 2021;23:357–367.
MLA
Yörük, Ezgi vd. “Güvenli Çalışma Ortamları İçin Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, c. 23, sy. 68, 2021, ss. 357-6, doi:10.21205/deufmd.2021236802.
Vancouver
Yörük E, Çam F, Canbaz B. Güvenli Çalışma Ortamları İçin Radyasyon Riskinin Değerlendirilmesi. DEUFMD. 2021;23(68):357-6.