BibTex RIS Kaynak Göster

TREATABILITY OF OLIVE OIL MILL WASTEWATER WITH ULTRAFILTRATION AND NANOFILTRATION MEMBRANES

Yıl 2007, Cilt: 9 Sayı: 2, 29 - 38, 01.05.2007

Öz

In this study, the membrane filtration of pretreated olive oil mill wastewater was
investigated by using three membranes. Two of membranes used were ultrafiltration
membranes (JW and MW membranes) and the other one was nanofiltration membrane (DK
membrane). The effects of main operating parameters (transmembrane pressure, feed flow
rate and membrane type) on the permeate flux and membrane fouling were examined. The
highest permeate flux were obtained with the MW membrane with Qf=200 l/h flow rate and
TMP=4 bar, while the highest removal efficienciess were obtained with the DK membrane.
COD, TOC, SS, oil and grease concentrations of DK membrane effluent were 1600 mg/l, 948
mg/l, 40 mg/l, 80 mg/l, respectively

Kaynakça

  • Annesini M.C., Gironi F. (1991): “Olive Oil Mill Effluent: Ageing Effects on Evaporation Behaviour”, Water Research, 25, 1157-1160.
  • Blanquez P., Caminal G., Sarra M., Vicent M.T., Gabarrell X. (2002): “Olive Oil Mill Waste Waters Decoloration and Detoxification in a Bioreactor by the White Rot Fungus Phanerochaete Flavido-alba”, Biotechnol. Prog.,18, 660-667.
  • Borsani R., Ferrando B. (1996): “Ultrafiltration Plant for Olive Vegetation Waters by Polymeric Membrane Batteries”, Desalination, 108, 281-286.
  • Brinck J., Jonsson A.S., Jonsson B., Lindau J. (2000): “Influence of pH on the Adsorptive Fouling of the Ultrafiltration Membranes by Fatty Acids”, Journal of Membrane Science, 164, 187-194.
  • Canepa P., Marignetti N., Rognoni U., Calgari S. (1988): “Olive Mills Wastewater Treatment by Combined Membrane Processes”, Water Research, 22, 1491-1494.
  • APHA, AWWA, WEF (1992): “Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater”, 16th ed., Washington, DC.
  • İnan H., Dimoglo A., Şimşek A., Karpuzcu M. (2004): “Olive Oil Mill Wastewater Treatment by Means of Electro-coagulation”, Seperation and Purification Technology, 36, 23-31.
  • Jaouani A., Sayadi S., Vanthournhout M., Penninckx M. (2003): “Potent Fungi for Decolourisation of Olive Oil Mill Wastewaters”, Enzyme and Microbial Technology, 33, 802-809.
  • Koltuniewicz A.B., Field W. (1996): “Process Factor during Removal of Oil-in-water Emulsion with Cross-flow Microfiltration”, Desalination, 105, 79-89.
  • Mitrakas M., Papageorgşou G., Docoslid A., Sakellaropoulos G. (1996): “Evaluation of Various Treatment Methods for Olive Oil Mill Wastewater”, Europen Water Pollution Control, 6, 10-18.
  • Mohammadi T., Esmaeelifar A. (2005): “Wastewater Treatment of a Vegetable Oil Factory by a Hybrid Ultrafiltration-activated Carbon Process”, Journal of Membrane Science, 254, 129-137.
  • Oktav E., Özer A. (2003): “Zeytinyağı Üretimi Atıksularının Fiziksel ve Kimyasal Yöntemlerle Arıtılabilirliği”, ODTÜ 2. Ulusal Çevre Kirliliği Kontrolü Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Ankara, s.349-352.
  • Piperidou C.I., Chaidou C.I., Stalikas C.D., Soulti K., Pilidis G.A., Balis C. (2000): “Bioremediation of Olive Oil Mill Wastewater: Chemical Alterations Induced by Azotobacter Vinelandii”, Journal of Agricultural and Food Chemistry, 48, 1941-1950.
  • Sassi B., Boularbah A., Jaouad A., Walker G., Boussaid A. (2006): “A Comparison of Olive Oil Mill Wastewaters (OMWW) from Three Different Processes in Morocco”, Process Biochemistry, 41, 74-81.
  • Turano E., Curcio S., De Paola M., Calabro V., Iorio G. (2002): “An Integrated Centrifugation–ultrafiltration System in the Treatment of Olive Mill Wastewater”, Journal of Membrane Science, 209, 519–531.

ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ

Yıl 2007, Cilt: 9 Sayı: 2, 29 - 38, 01.05.2007

Öz

Bu çalışma kapsamında, ön arıtılmış karasu numunesinin membran filtrasyon ile arıtılabilirliği incelenmiştir. Deneysel çalışmalarda, iki ayrı ultrafiltrasyon membranı (JW ve MW membranı) ve bir nanofiltrasyon membranı (DK membranı) kullanılmıştır. Basınç, besleme debisi ve membran tipinin süzüntü akısı ve membran kirlenmesine olan etkileri çalışma kapsamında incelenmiştir. En yüksek süzüntü akısı MW membranı ile 200 l/sa debide ve 4 bar basınçta elde edilirken, en yüksek giderme verimlerine DK membranının kullanımıyla ulaşılmıştır. DK membranı ile elde edilen KOİ, TOK; AKM, yağ ve gres konsantrasyonları sırasıyla 1600 mg/l, 948 mg/l, 40 mg/l, 80 mg/l’dir

Kaynakça

  • Annesini M.C., Gironi F. (1991): “Olive Oil Mill Effluent: Ageing Effects on Evaporation Behaviour”, Water Research, 25, 1157-1160.
  • Blanquez P., Caminal G., Sarra M., Vicent M.T., Gabarrell X. (2002): “Olive Oil Mill Waste Waters Decoloration and Detoxification in a Bioreactor by the White Rot Fungus Phanerochaete Flavido-alba”, Biotechnol. Prog.,18, 660-667.
  • Borsani R., Ferrando B. (1996): “Ultrafiltration Plant for Olive Vegetation Waters by Polymeric Membrane Batteries”, Desalination, 108, 281-286.
  • Brinck J., Jonsson A.S., Jonsson B., Lindau J. (2000): “Influence of pH on the Adsorptive Fouling of the Ultrafiltration Membranes by Fatty Acids”, Journal of Membrane Science, 164, 187-194.
  • Canepa P., Marignetti N., Rognoni U., Calgari S. (1988): “Olive Mills Wastewater Treatment by Combined Membrane Processes”, Water Research, 22, 1491-1494.
  • APHA, AWWA, WEF (1992): “Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater”, 16th ed., Washington, DC.
  • İnan H., Dimoglo A., Şimşek A., Karpuzcu M. (2004): “Olive Oil Mill Wastewater Treatment by Means of Electro-coagulation”, Seperation and Purification Technology, 36, 23-31.
  • Jaouani A., Sayadi S., Vanthournhout M., Penninckx M. (2003): “Potent Fungi for Decolourisation of Olive Oil Mill Wastewaters”, Enzyme and Microbial Technology, 33, 802-809.
  • Koltuniewicz A.B., Field W. (1996): “Process Factor during Removal of Oil-in-water Emulsion with Cross-flow Microfiltration”, Desalination, 105, 79-89.
  • Mitrakas M., Papageorgşou G., Docoslid A., Sakellaropoulos G. (1996): “Evaluation of Various Treatment Methods for Olive Oil Mill Wastewater”, Europen Water Pollution Control, 6, 10-18.
  • Mohammadi T., Esmaeelifar A. (2005): “Wastewater Treatment of a Vegetable Oil Factory by a Hybrid Ultrafiltration-activated Carbon Process”, Journal of Membrane Science, 254, 129-137.
  • Oktav E., Özer A. (2003): “Zeytinyağı Üretimi Atıksularının Fiziksel ve Kimyasal Yöntemlerle Arıtılabilirliği”, ODTÜ 2. Ulusal Çevre Kirliliği Kontrolü Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Ankara, s.349-352.
  • Piperidou C.I., Chaidou C.I., Stalikas C.D., Soulti K., Pilidis G.A., Balis C. (2000): “Bioremediation of Olive Oil Mill Wastewater: Chemical Alterations Induced by Azotobacter Vinelandii”, Journal of Agricultural and Food Chemistry, 48, 1941-1950.
  • Sassi B., Boularbah A., Jaouad A., Walker G., Boussaid A. (2006): “A Comparison of Olive Oil Mill Wastewaters (OMWW) from Three Different Processes in Morocco”, Process Biochemistry, 41, 74-81.
  • Turano E., Curcio S., De Paola M., Calabro V., Iorio G. (2002): “An Integrated Centrifugation–ultrafiltration System in the Treatment of Olive Mill Wastewater”, Journal of Membrane Science, 209, 519–531.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA63EA59GV
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ezgi Oktav Akdemir Bu kişi benim

Adem Özer Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2007
Yayımlandığı Sayı Yıl 2007 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Akdemir, E. O., & Özer, A. (2007). ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, 9(2), 29-38.
AMA Akdemir EO, Özer A. ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ. DEUFMD. Mayıs 2007;9(2):29-38.
Chicago Akdemir, Ezgi Oktav, ve Adem Özer. “ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi 9, sy. 2 (Mayıs 2007): 29-38.
EndNote Akdemir EO, Özer A (01 Mayıs 2007) ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 9 2 29–38.
IEEE E. O. Akdemir ve A. Özer, “ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ”, DEUFMD, c. 9, sy. 2, ss. 29–38, 2007.
ISNAD Akdemir, Ezgi Oktav - Özer, Adem. “ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 9/2 (Mayıs 2007), 29-38.
JAMA Akdemir EO, Özer A. ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ. DEUFMD. 2007;9:29–38.
MLA Akdemir, Ezgi Oktav ve Adem Özer. “ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, c. 9, sy. 2, 2007, ss. 29-38.
Vancouver Akdemir EO, Özer A. ZEYTİNYAĞI ENDÜSTRİSİ ATIKSULARININ ULTRAFİLTRASYON VE NANOFİLTRASYON MEMBRANLARIYLA ARITILABİLİRLİĞİ. DEUFMD. 2007;9(2):29-38.

Dokuz Eylül Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi Dekanlığı Tınaztepe Yerleşkesi, Adatepe Mah. Doğuş Cad. No: 207-I / 35390 Buca-İZMİR.