BibTex RIS Kaynak Göster

DIRECTION OF ARRIVAL ESTIMATOIN USING MAXIMUM LIKELIHOOD METHOD IN UNIFORM LINEAR ANTENNA ARRAYS

Yıl 2002, Cilt: 4 Sayı: 3, 37 - 43, 01.09.2002

Özgür Tamer Gülden Köktürk Kemal Özmehmet

Öz

Smart antenna systems will play an important role in next generation communication
systems. These antennas estimate the angle of arrival of the user and adapt the antenna
radiation pattern to enhance quality of service. Direction of arrival algorithms is one of the
most important topics in such cases. In this work, one of the basic estimation methods,
maximum likelihood estimation, is used for estimating angle of arrival of the signal. Then,
this method is simulated using MATLAB and simulation results are included.

Anahtar Kelimeler

Smart antennas Antenna arrays Mobile communications Direction of arrival estimation

Kaynakça

  • Fuhl J. (1997): “Smart Antennas for Second and Third Generation Mobile Communications Systems”, Doktora Tezi, Viyana Teknik Üniversitesi.
  • Kay S.M. (1993): “Fundamentals of Digital Signal Processing: Estimation Theory”, Englewood Cliffs, NJ, Prentice Hall.
  • Lee C.Y.W. (1973): “Finding the Approximate Angular Probability Density Function of Wave Arrival by Using a Directional Antenna”, IEEE Transactions on Antennas and Propagation, vol.11, p. 328-335.
  • Kloch C., Liang G., Andersen J.B., Pedersen G.F., Bertoni H.L. (2001): “Comparison of Measured and Predicted Time Dispersion and Direction of Arrival for Multipath in a Small Cell Environment”, IEEE Transactions on Antennas and Propagation, vol. 49, no. 9, p. 1254-1263.
  • Jeng S.S., Okamoto G.T., Xu G., Lin H.P., Vogel W.J. (1998): “Experimental Evaluation of Smart Antenna System Performance for Wireless Communications”, IEEE Transactions on Antennas and Propagation, vol. 46, no. 6, p. 749-757.

DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ

Yıl 2002, Cilt: 4 Sayı: 3, 37 - 43, 01.09.2002

Özgür Tamer Gülden Köktürk Kemal Özmehmet

Öz

Akıllı antenler, gelecekteki uygulamalarda gezgin iletişim sistemlerinin belkemiğini
oluşturacak uygulamalardır. Bu antenlerin özelliği, kullanıcı işaret(ler)inin geliş yönünü
belirlemesi ve buna göre kendini ayarlamasıdır. İşaretin geliş yönünü algılayan algoritmalar
sistem çalışmasında önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmada, temel tahmin algoritmalarından
biri olan en büyük olabilirlik yöntemi uygulanarak anten dizisine ulaşan geliş açısı
belirlenmeye çalışılmıştır. Kullanılan yöntem daha sonra MATLAB programı ile tekli ve
çoklu işaretler için uygulanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Akıllı antenler Anten dizileri Gezgin iletişim Geliş yönü tahmini

Kaynakça

  • Fuhl J. (1997): “Smart Antennas for Second and Third Generation Mobile Communications Systems”, Doktora Tezi, Viyana Teknik Üniversitesi.
  • Kay S.M. (1993): “Fundamentals of Digital Signal Processing: Estimation Theory”, Englewood Cliffs, NJ, Prentice Hall.
  • Lee C.Y.W. (1973): “Finding the Approximate Angular Probability Density Function of Wave Arrival by Using a Directional Antenna”, IEEE Transactions on Antennas and Propagation, vol.11, p. 328-335.
  • Kloch C., Liang G., Andersen J.B., Pedersen G.F., Bertoni H.L. (2001): “Comparison of Measured and Predicted Time Dispersion and Direction of Arrival for Multipath in a Small Cell Environment”, IEEE Transactions on Antennas and Propagation, vol. 49, no. 9, p. 1254-1263.
  • Jeng S.S., Okamoto G.T., Xu G., Lin H.P., Vogel W.J. (1998): “Experimental Evaluation of Smart Antenna System Performance for Wireless Communications”, IEEE Transactions on Antennas and Propagation, vol. 46, no. 6, p. 749-757.
Toplam 5 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA57FK43CF
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Özgür Tamer Bu kişi benim

Gülden Köktürk Bu kişi benim

Kemal Özmehmet Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Eylül 2002
Yayımlandığı Sayı Yıl 2002 Cilt: 4 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Tamer, Ö., Köktürk, G., & Özmehmet, K. (2002). DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, 4(3), 37-43.
AMA Tamer Ö, Köktürk G, Özmehmet K. DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ. DEUFMD. Eylül 2002;4(3):37-43.
Chicago Tamer, Özgür, Gülden Köktürk, ve Kemal Özmehmet. “DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi 4, sy. 3 (Eylül 2002): 37-43.
EndNote Tamer Ö, Köktürk G, Özmehmet K (01 Eylül 2002) DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 4 3 37–43.
IEEE Ö. Tamer, G. Köktürk, ve K. Özmehmet, “DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ”, DEUFMD, c. 4, sy. 3, ss. 37–43, 2002.
ISNAD Tamer, Özgür vd. “DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 4/3 (Eylül 2002), 37-43.
JAMA Tamer Ö, Köktürk G, Özmehmet K. DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ. DEUFMD. 2002;4:37–43.
MLA Tamer, Özgür vd. “DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, c. 4, sy. 3, 2002, ss. 37-43.
Vancouver Tamer Ö, Köktürk G, Özmehmet K. DÜZGÜN DOĞRUSAL ANTEN DİZİLERİNDE EN BÜYÜK OLABİLİRLİK YÖNTEMİ KULLANARAK GELİŞ AÇISI BELİRLENMESİ. DEUFMD. 2002;4(3):37-43.

Dokuz Eylül Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi Dekanlığı Tınaztepe Yerleşkesi, Adatepe Mah. Doğuş Cad. No: 207-I / 35390 Buca-İZMİR.