This study examines the murder crimes in the last period of the Ottoman Empire and the procedures followed when solving these crimes. The study covers generally the second half of XIX. century and the beginning of the XX. century. Documents from the Presidential Ottoman Archives, second-hand sources and a professional journal of the period called "Police Journal" was used in the study. While in similar studies the focus was on the number and causes of crimes after examining the general order of public in a country or city, this study focused on the importance attached by the state to solving crimes of murder and finding the perpetrators and the methods used by law enforcement officers and judicial agents in that process. At the end of the study, it was found that the Ottoman State had created the legal infrastructure for punishing murderers, attached great importance to the elucidation of these crimes with material evidence, and expected the same of judicial and civil agents. The responsible agents used methods including fingerprint, photography, used forensic services and some biological analyses in light of the related developments of the time as well as the traditional methods such as hot pursuit and taking statements. They also put the evidence through criminalistic examinations using experts and their own experience.
Bu çalışmada, Osmanlı son döneminde meydana gelen adam öldürme suçları ve bu suçlar aydınlatılırken takip edilen süreçler incelenmektedir. Çalışma genel olarak XIX. yüzyıl ikinci yarısı ile XX. yüzyıl başlarını kapsamakta olup Cumhurbaşkanlığı Osmanlı Arşivi belgeleri, ikinci el kaynaklar ve dönemin mesleki bir dergisi olan Polis Mecmuası’ndan faydalanılmıştır. Benzer çalışmalarda ülke geneli veya herhangi bir vilayetteki genel asayiş durumu incelenip suçların sayı ve sebeplerine yoğunlaşılırken bu çalışmada, devletin öldürme suçlarının aydınlatılarak faillerinin yakalanmasına verdiği önem ve kolluk kuvvetleriyle adli görevlilerin bu süreçte takip ettikleri usuller incelenmektedir. Çalışmanın sonunda, Osmanlı Devleti’nin öldürme suçu faillerinin hak ettikleri cezalara çarptırılmaları için hukuki alt yapıyı oluşturduğu, bu suçların maddi delillerle aydınlatılmasına büyük önem verdiği, adli ve mülki görevlilerinden de bu beklenti içerisinde olduğu tespiti yapılmıştır. Görevlilerin ise bu beklentiye cevap verme adına sıcak takip, ifade alma gibi klasik yöntemlerin yanı sıra dönemin konuyla ilgili gelişmelerini de yakından takip ederek parmak izi, fotoğraf, adli tıp hizmetleri, bazı biyolojik analizler yaptırma gibi imkanları da kullandığı ve bilirkişiler aracılığı ya da kendi tecrübeleriyle delilleri kriminalistik incelemelerden geçirdikleri ortaya konulmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 8 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 22 Sayı: 2 |