Objective: To evaluate nurses’ knowledge about clinical research
and its relation to relevant training and experience.
Material and method: The sample of this
descriptive study was formed of 306 nurses at Dokuz Eylul University Hospital
and 291 of them accepted to participate. Data was collected in August-2015 via
a survey. The sample was divided into three subgroups: Group1-nurses with
relevant training and experience, Group2-nurses with relevant experience but no
training, Group3-nurses who do not have both. A descriptive analysis was
performed for each group.
Results: 8.6% of the 291 nurses had been involved in
clinical research and only 3.8% of the nurses had relevant training. However,
none of them had received any standardised training. The correct answer rates
for most of the statements regarding nurses’ knowledge were 20-45% more for who
had training compared to the others. The lowest correct answer rate among all
groups was in response to a statement regarding the participation of vulnerable
populations in clinical research. The correct answer rates for the statements
regarding Good Clinical Practice and the Declaration of Helsinki were 81.8% for
who have training and 50% or less for the others. While correct answer rates of
nurses who had training, for the statements regarding clinical research design
were more than 63%, these rates for nurses in
the other two groups were below 37%.
Conclusion: Clinical research training increases nurses’
clinical research knowledge. Designing and providing basic training programmes
regarding clinical researches and their ethical relevance as well as
encouraging the nurses to participate in those training programmes will have a
significant role in increasing the quantity of the high-quality clinical
researches in Turkey.
Clinical research nurses’ knowledge level clinical research nursing
Amaç: Hemşirelerin klinik araştırmalar ile ilgili
bilgi düzeylerinin klinik araştırmalar ile ilgili eğitim alma ve klinik
araştırmalarda görev alma durumlarına göre incelenmesidir.
Gereç ve yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu araştırmanın
örneklemini, Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi’nde çalışan 306 hemşire
oluşturmuş, 291’i araştırmaya katılmayı kabul etmiştir. Veriler, Ağustos 2015
tarihinde, anket formu aracılığı ile toplanmıştır. Veriler değerlendirilirken
hemşireler; klinik araştırma eğitimi alarak klinik araştırmada görev
alanlar-grup1, eğitim almadan klinik araştırmada görev alanlar ve eğitimi
olmayanlar-grup2, klinik araştırmada görev almayanlar ve eğitim
almayanlar-grup3 olmak üzere üç alt gruba ayrılmış ve her grup için tanımlayıcı
istatistiksel analizler yapılmıştır.
Bulgular: 291 hemşirenin %8,6’sının klinik
araştırmalarda daha önce görev aldıkları, ancak sadece %3,8 hemşirenin klinik
araştırmalar ile ilgili eğitim aldıkları belirlenmiştir. Ancak, aldıkları
eğitimin standart olmadığı saptanmıştır. Anketteki bilgi düzeyini sorgulayan
ifadelerin çoğunun bilinme oranı, klinik araştırma eğitimi alan grupta diğer
iki gruba göre %20-45 daha fazla bulunmuştur. Tüm gruplardaki en düşük doğru
yanıtlama oranı, incinebilir gruplarda çalışma yapılabileceğini belirten
ifadeye aittir. İyi Klinik Uygulamaları ve Helsinki Bildirgesi’ne dair bilgiyi
sorgulayan ifadelerin doğru yanıtlanma oranı, eğitime sahip hemşirelerde %81,8
iken diğer hemşire gruplarında %50 ve altındadır. Eğitim almış hemşirelerin
klinik araştırma tasarımına ilişkin ifadeleri doğru yanıtlama oranı %63’ün
üzerinde, diğer iki grupta bulunan hemşirelerde ise bu oran %37’nin altında
kalmıştır.
Sonuç: Klinik araştırma eğitiminin hemşirelerin
klinik araştırmalar ile ilgili bilgi düzeyini artırdığı görülmüştür. Klinik
araştırmaların yürütülmesi ve etik yönü ile ilgili olarak temel eğitim
programlarının açılması ve hemşirelerin bu programlara katılımlarının teşvik
edilmesi, ülkemizde yürütülen nitelikli klinik araştırmaların sayısının
artmasında rol oynayacaktır.
Klinik araştırma hemşirelerin bilgi düzeyi klinik araştırma hemşireliği
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Mayıs 2017 |
Gönderilme Tarihi | 19 Ağustos 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 31 Sayı: 1 |