Bu makale, yeni bir karma eğitim modelinin uygulamaya koyulduğu Köy Enstitülerinin toplumsal cinsiyet açısından analizini yapmayı amaçlamaktadır. Bu perspektif ile bu çalışma üç temel bölüme ayrılmıştır. İlk bölüm, toplumsal cinsiyet ve eğitime ilişkin ilgili teorik yaklaşımlar hakkında genel bilgi verir. Kavramsal çerçeve, ‘evcil ideolojinin’ Rogers, 2006 Köy Enstitüleri’ndeki eğitim programları aracılığıyla nasıl aktarıldığı, sunulduğu, müzakere edildiği ve yeniden üretildiğini anlamayı sağlayacaktır. Ayrıca bu bölüm, Enstitülerdeki kızların eğitiminin hem muhafazakâr bir güç hem de değişimin bir gücü olduğunu göstermesi bakımından önemlidir. İkinci kısımda, Enstitü kurucularının, hocalarının, yöneticilerinin yaklaşımları, söylemleri ve ilgili metinleri aracılığıyla toplumsal cinsiyet açısından incelenecektir. Bu bölüm, kızların okutulma nedenlerine ilişkin farklı görüşleri göstermeyi amaçlar: geleceğin anneleri, iyi eşleri ve/ya erkeklerle aynı haklara sahip iyi vatandaşları…vb. Kızların eğitimine ilişkin muğlak vizyonlarına rağmen kurucuların hemen hepsi için kızları eğitilmesi önemliydi ve bu doğrultuda Enstitülerdeki kızların sayılarını ve oranlarını artırmaları için Enstitü yöneticilerini inisiyatif kullanmaları yönünde teşvik ediyorlardı. Üçüncü bölüm, Köy Enstitüsü eğitim programlarının, cinsler arasındaki toplumsal cinsiyet basmakalıpları ile şekillendirilmiş olan geleneksel iş bölümünün yeniden üretilmesine nasıl katkıda bulunduğunu inceleyecektir. Ayrıca bu bölüm, Köy Enstitüsü öğrencilerine ilişkin basılmış hatıratlardaki hikayeleri inceleyerek, Enstitü öğrencilerinin toplumsal cinsiyete ilişkin basmakalıp davranış ve algılayışları nasıl içselleştirdiklerini gösterecektir. Bu son bölüm, Köy Enstitülerinin ataerkil yapının ve burjuva cinsiyetçiliğin yeniden üretilmesine nasıl katkıda bulunduğunu analiz edecektir
Köy Enstitüleri Toplumsal Cinsiyet Analizi Kızların Eğitimi Karma Eğitim Eğitim Programları
This article aims to provide a gender analysis of Village Institutes by which a new mixed education model has been initiated at the village level. In this perspective, this work is organized in three main parts. The first part outlines the relevant theoretical approaches to gender and education. The conceptual framework enables us to understand the means by which a ‘domestic ideology’ Rogers, 2006 has been transposed, represented, negotiated and reproduced through Institute’s curriculums. Additionally, this part is indispensable to demonstrate girls’ education at the Institutes was both a conservative force and a force for change. The second part presents the gender perspectives of Institutes’ founders, teachers or executives through their own speeches and relevant texts. This part aims to demonstrate the founders’ views with regard to various reasons of girls’ schooling: future mothers, good wives and / or good citizens with the same rights with the male sex…etc. Despite their ambiguous visions of female education, almost all defended the idea that it was essential to educate girls and encouraged the directors to take the initiative to increase the number and ratio of girls in the Institutes. The third part examines how Institute’s education programs contribute to the reproduction of a traditional gender-stereotyped division of labour. Additionally, this part consists in analysing published memories to demonstrate how students internalized the stereotypical gender attitudes and perceptions. This last part examines how Institutes generate the reproduction of the patriarchal structure and bourgeois sexism
Village Institutes Gender Analysis Female Education Coeducation Education Programs
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 23 |
Dicle University
Journal of Social Sciences Institute (DUSBED)