Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

AN EVALUATION ON CUMHUR ALLIANCE AND MİLLET ALLIANCE IN TURKEY IN THE CONTEXT OF M. DUVERGER’S POLITICAL PARTY ALLİANCES THEORY

Yıl 2021, Sayı: 27, 28 - 41, 30.06.2021

Öz

Although the alliance of parties are found numerous examples from beginning of the multiparty political life, the election party alliances has failed to stay in Turkish politic agenda until the transition process to presidential system. However, the fact that the new system should have party alliances not only choice but necessitates is placed party alliances at the center of political discussions. Moreover, the fact that alliances require a relationship that is not limited to elections directs the interaction between political parties to a different medium. Cumhur and Millet alliance which formed and ongoing bilateral alliance system in Turkey since 2018 offers important data in this regard. In the study, which deals with the analysis of the Cumhur and the Millet alliance in the light of M. Duverger's party alliance theories, the issue of why and how the parties made an alliance was discussed with the qualitative research method. In this context, the number of parties in Turkey allows national traditions and historical conditions of the establishment of an alliance with the electoral system, in particular, the electoral system makes party alliances a necessity, and the methods used in the establishment of alliances have the characteristics of horizontal alliances in terms of future scenarios, it has been concluded that alliances can change direction in the bilateral alliance system and even establish a third central alliance.

Kaynakça

  • Ağırdır, Bekir (2020), “KONDA Genel Müdürü Ağırdır: Muhafazakârlar AK Parti’den Kitlesel Kopuş Yaşıyor”, https://www.indyturk.com/node/131661/haber, (Erişim Tarihi: 05.05.2020).
  • Allern, H. E. ve Aylott, N. (2009), "Overcoming the Fear of Commitment: Pre-Electoral Coalitions in Norway and Sweden", Palgrave Macmillan Acta Politica, 44(3), s.259–285.
  • Bahçeli, Devlet (2018), TBMM Parti Grup Toplantısı Konuşması, 27 Şubat 2018. https://mhp.org.tr. (Erişim Tarihi: 15.01.2021).
  • Blais, A.; I. Indridason (2007), Making Candidates Count: The Logic of Electoral Alliances in Two Round Legislative Elections, The Journal of Politics, Cilt: 69, Sayı: 1.
  • Çam, E. (2011). Parti Sistemleri ve Seçim Tekniği, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, (ilk yayım tarihi: 1968) 27 (3-4), 209-224. https://dergipark.org.tr/tr/pub/iuifm/issue/821/8959, (Erişim Tarihi: 10.01.2021).
  • Çakır, Ruşen. (1994). Ne Şeriat Ne Demokrasi Refah Partisi’ni Anlamak, İstanbul: Metis Yayınları.
  • Çolak Çağrı. (2020). Seçim İttifakı Sisteminin 2018 Milletvekili Genel Seçimine Etkileri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, C. 15, S. 2, 719 – 742.
  • Duverger, M (1974), Siyasi Partiler, 2.Baskı, (Çev: E. Özbudun), Bilgi Yayınevi, Ankara.
  • Güngör, S. (2014). Seçim Kanunlarında Demokrat Parti'nin Yaptığı Değişiklikler ve Siyasal Anlamı. Mülkiye Dergisi, 29 (247), 99-108. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/mulkiye/issue/247/1001.
  • Kalyoncu, Hamdi (1992). İttifak’ın Perde Arkası. Burak Yayınevi. İstanbul.
  • Karasu, H. (2013), Türkiye’de Hükümetlerin Ekonomi Üzerine Etkisi: 1990-2012, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Şeyh Edebali Üniversitesi SBE, Bilecik.
  • Miş, N, (2018), “Yeni Siyasal Sistemin İlk Seçimleri ve Sonuçlarının Karşılaştırmalı Analizi”, Muhafazakâr Düşünce, 15(54), 232-355.
  • Oğuz, M.C. (2020). Melez Rejimlerden Çıkışta Seçim İttifakları: 2019 Macaristan Yerel Seçimi Üzerine Bir İnceleme. Fiscaoeconomia, Vol.4(1) ss.26-50.
  • Özbudun, E. (1995). Seçim Sistemleri ve Türkiye, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi.44/1-4, 521-539.
  • Perinçek, Doğu (2020), “Doğu Perinçek, "Cumhur İttifakı içerisinde yer alma ihtimaliniz var mı?" sorusunu yanıtladı”. Orhan Sarıkaya ile Siyasetin Arka Kapısı Programı. 14 Temmuz 2020 Salı. Erişim Adresi: https://www.youtube.com/watch?v=jdntW7kDvC8. Erişim Tarihi: 17.01.2020.
  • Savut, Emre (2020), "Geçmişten Bugüne Türkiye Siyasetinde Seçim İttifakları: Tercih Mi? Zorunluluk Mu?", Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı 39, Denizli, s. 33-48.
  • Tuncel, Gökhan (2013). “Siyasi Partilerin Örgütsel Yapısındaki Değişim”, Küreselleşme Uluslararası Sistem ve Siyasi Partiler (ed. Gökhan Tuncel). Bilsam Yayınları: Malatya.
  • Ustabulut, Batuhan (2018), Temsilde Adalet ve Yönetimde İstikrar İlkeleri Çerçevesinde Türkiye’de Ülke Seçim Barajı Uygulaması, İnsan&İnsan, Yıl/Year 5, Sayı/Issue 18, Güz/Fall, 341-358 DOI: https://doi.org/10.29224/insanveinsan.424338.
  • Uzun, M.S (2018), Siyasi Partiler ve Seçim Hukuku Kısıtları İçerisinde Türkiye’de Seçim İttifakları ve Alternatif Seçim İttifakı Modelleri, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Westwood, Sean J. (2017), The Partisanship of Bipartisanship: How Representatives Use Bipartisan Assertions to Cultivate Support, Erişim adresi: http://www.dartmouth.edu/~seanjwestwood/papers/bipartisan.pdf, Erişim Tarihi: 09.06.2020.

M. DUVERGER’İN PARTİ İTTİFAKLARI TEORİSİ IŞIĞINDA TÜRKİYE’DE CUMHUR VE MİLLET İTTİFAKINA YÖNELİK BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2021, Sayı: 27, 28 - 41, 30.06.2021

Öz

Çok partili hayatın başlangıcından itibaren her ne kadar çok sayıda parti ittifakı örneklerine rastlanıyor olsa da, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçişe kadar Türkiye’de parti ittifakı konusu seçim süreci dışında gündemde kalmayı başaramamıştır. Ne var ki, yeni sistemin parti ittifaklarını tercihten ötede zorunlu kılıyor oluşu parti ittifaklarını siyasal tartışmaların odağına yerleştirmiştir. Dahası ittifakların seçim ile sınırlı olmayan bir ilişkiyi zorunlu kılması siyasi partiler arasındaki etkileşimi de farklı bir mecraya yönlendirmektedir. Türkiye’de Cumhur ve Millet ittifakı şeklinde oluşan ve 2018 yılından beri devam eden ikili ittifak sistemi bu anlamda önemli veriler sunmaktadır. Cumhur ve Millet ittifakının analizini M.Duverger’in parti ittifakı teorileri ışığında ele alan çalışmada partilerin niçin ve nasıl ittifak yaptığı hususu nitel araştırma yöntemiyle ele alınmıştır. Bu kapsamda Türkiye’de partilerin sayısı, ulusal gelenek ve tarihsel koşullar ile seçim sisteminin ittifakların kurulmasına imkan tanıdığı, özellikle seçim sisteminin parti ittifaklarını bir zorunluluk haline getirdiği ve ittifakların kurulma sürecinde kullanılan yöntemlerin yatay ittifak niteliği taşıdığı, gelecek senaryoları bakımından ikili ittifak sisteminde ittifakların yön değiştirmesinin ve hatta üçüncü bir merkez ittifakın kurulmasının mümkün olabildiği sonuçlarına ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Ağırdır, Bekir (2020), “KONDA Genel Müdürü Ağırdır: Muhafazakârlar AK Parti’den Kitlesel Kopuş Yaşıyor”, https://www.indyturk.com/node/131661/haber, (Erişim Tarihi: 05.05.2020).
  • Allern, H. E. ve Aylott, N. (2009), "Overcoming the Fear of Commitment: Pre-Electoral Coalitions in Norway and Sweden", Palgrave Macmillan Acta Politica, 44(3), s.259–285.
  • Bahçeli, Devlet (2018), TBMM Parti Grup Toplantısı Konuşması, 27 Şubat 2018. https://mhp.org.tr. (Erişim Tarihi: 15.01.2021).
  • Blais, A.; I. Indridason (2007), Making Candidates Count: The Logic of Electoral Alliances in Two Round Legislative Elections, The Journal of Politics, Cilt: 69, Sayı: 1.
  • Çam, E. (2011). Parti Sistemleri ve Seçim Tekniği, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, (ilk yayım tarihi: 1968) 27 (3-4), 209-224. https://dergipark.org.tr/tr/pub/iuifm/issue/821/8959, (Erişim Tarihi: 10.01.2021).
  • Çakır, Ruşen. (1994). Ne Şeriat Ne Demokrasi Refah Partisi’ni Anlamak, İstanbul: Metis Yayınları.
  • Çolak Çağrı. (2020). Seçim İttifakı Sisteminin 2018 Milletvekili Genel Seçimine Etkileri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, C. 15, S. 2, 719 – 742.
  • Duverger, M (1974), Siyasi Partiler, 2.Baskı, (Çev: E. Özbudun), Bilgi Yayınevi, Ankara.
  • Güngör, S. (2014). Seçim Kanunlarında Demokrat Parti'nin Yaptığı Değişiklikler ve Siyasal Anlamı. Mülkiye Dergisi, 29 (247), 99-108. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/mulkiye/issue/247/1001.
  • Kalyoncu, Hamdi (1992). İttifak’ın Perde Arkası. Burak Yayınevi. İstanbul.
  • Karasu, H. (2013), Türkiye’de Hükümetlerin Ekonomi Üzerine Etkisi: 1990-2012, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Şeyh Edebali Üniversitesi SBE, Bilecik.
  • Miş, N, (2018), “Yeni Siyasal Sistemin İlk Seçimleri ve Sonuçlarının Karşılaştırmalı Analizi”, Muhafazakâr Düşünce, 15(54), 232-355.
  • Oğuz, M.C. (2020). Melez Rejimlerden Çıkışta Seçim İttifakları: 2019 Macaristan Yerel Seçimi Üzerine Bir İnceleme. Fiscaoeconomia, Vol.4(1) ss.26-50.
  • Özbudun, E. (1995). Seçim Sistemleri ve Türkiye, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi.44/1-4, 521-539.
  • Perinçek, Doğu (2020), “Doğu Perinçek, "Cumhur İttifakı içerisinde yer alma ihtimaliniz var mı?" sorusunu yanıtladı”. Orhan Sarıkaya ile Siyasetin Arka Kapısı Programı. 14 Temmuz 2020 Salı. Erişim Adresi: https://www.youtube.com/watch?v=jdntW7kDvC8. Erişim Tarihi: 17.01.2020.
  • Savut, Emre (2020), "Geçmişten Bugüne Türkiye Siyasetinde Seçim İttifakları: Tercih Mi? Zorunluluk Mu?", Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı 39, Denizli, s. 33-48.
  • Tuncel, Gökhan (2013). “Siyasi Partilerin Örgütsel Yapısındaki Değişim”, Küreselleşme Uluslararası Sistem ve Siyasi Partiler (ed. Gökhan Tuncel). Bilsam Yayınları: Malatya.
  • Ustabulut, Batuhan (2018), Temsilde Adalet ve Yönetimde İstikrar İlkeleri Çerçevesinde Türkiye’de Ülke Seçim Barajı Uygulaması, İnsan&İnsan, Yıl/Year 5, Sayı/Issue 18, Güz/Fall, 341-358 DOI: https://doi.org/10.29224/insanveinsan.424338.
  • Uzun, M.S (2018), Siyasi Partiler ve Seçim Hukuku Kısıtları İçerisinde Türkiye’de Seçim İttifakları ve Alternatif Seçim İttifakı Modelleri, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Westwood, Sean J. (2017), The Partisanship of Bipartisanship: How Representatives Use Bipartisan Assertions to Cultivate Support, Erişim adresi: http://www.dartmouth.edu/~seanjwestwood/papers/bipartisan.pdf, Erişim Tarihi: 09.06.2020.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Bekir Gündoğmuş 0000-0002-4279-5935

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2021
Gönderilme Tarihi 1 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 27

Kaynak Göster

APA Gündoğmuş, B. (2021). M. DUVERGER’İN PARTİ İTTİFAKLARI TEORİSİ IŞIĞINDA TÜRKİYE’DE CUMHUR VE MİLLET İTTİFAKINA YÖNELİK BİR DEĞERLENDİRME. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(27), 28-41.

Dicle University
Journal of Social Sciences Institute (DUSBED)