JEAN-JACQUES ROUSSEAU’NUN SİYASET FELSEFESİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2022, Sayı: 29, 287 - 304, 28.02.2022

Bekir Geçit

Öz

Bu çalışmada Rousseau’nun egemenlik ve yurttaşlık sorunlarına ilişkin görüşleri tartışılmaktadır. Rousseau insanların özgür doğdukları halde her yerde esir edildikleri inancındadır. Onun amacı herkesin eşit ve özgür olduğu bir toplum oluşturmaktır. O, hiç kimsenin bir başkası üzerinde bir üstünlüğü ya da yetkisi bulunmadığını ve kaba gücün bir meşruiyet oluşturmadığını düşünür. Ona göre insanlar, doğa durumundan uygar topluma geçerken kendi aralarında yaptıkları bir toplum sözleşmesiyle genel iradenin buyruğuna girerek toplumsal bütünün bir parçası olurlar. Rousseau’da egemenlik, toplumu yönetme konusunda genel iradenin sahip olduğu güç ve yetkidir. Bu güç ve yetki ne bölünebilir ne de başkasına aktarılabilir. Rousseau, iyi bir düzeninin toplumun ortak yararının gözetildiği ve yurttaşların özgürlüklerinden taviz vermeden itaat ettikleri bir egemenlik modeliyle mümkün olduğu düşüncesindedir. Bu da ancak egemenlik hakkının halkın bütününü temsil eden genel iradeye ait olmasıyla mümkündür. Rousseau, genel iradenin kararlarını halkın menfaatlerini gözeten doğru kararlar olarak görür.

Anahtar Kelimeler

egemenlik, toplum sözleşmesi, genel irade, yurttaşlık, yasa

AN EVALUATION ON JEAN-JACQUES ROUSSEAU’S POLITICAL PHILOSOPHY

Öz

In this study, Rousseau's views on the problems of sovereignty and citizenship are discussed. Rousseau believed that although people were born free, they are everywhere enslaved. His aim is to create a society in which everyone is equal and free. Rousseau thinks that no one has superiority or authority over another and that brute force does not constitute legitimacy. According to him, when people pass from the state of nature to civilized society, they become a part of the social whole by entering into the command of the general will with a contract they make among themselves. In Rousseau, sovereignty is the power and authority of the general will to rule the society. This power and authority can neither be divided nor transferred. Rousseau thinks that a good order is possible with a model of sovereignty in which the common good of society is pursued and citizens obey without compromising their freedom.

Anahtar Kelimeler

sovereignty, social contract, general will, citizenship, law

Kaynakça

• Arslan, A. (2017). Felsefeye Giriş. (25. Baskı). Ankara: BB101 Yayınları.
• Cevizci, A. (2012). Felsefe Sözlüğü. (3. Baskı). İstanbul: Say Yayınları.
• Erdem, H. H. (2012). Jean-Jacques Rousseau’da Kültür ve Toplum Eleştirisi, Özne, 17, Konya, s. 15-28.
• Ferry, L. ve RENAULT, A. (2015). Siyaset Felsefesi. (1. Baskı). M. Erşen (Çev). İstanbul: Dergah Yayınları.
• Giddens, A. ve Sutton, P. W. (2014). Sosyolojide Temel Kavramlar. (1. Baskı). A. Esgin (Çev). Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Heywood, A. (2015). Siyasetin Temel Kavramları. (2. Baskı). H. Özler (Çev). Ankara: Liberte Yayınları.
• Heywood, A. (2018). Siyaset Teorisine Giriş. (9. Baskı). H. Köse (Çev). İstanbul: Küre Yayınları.
• Hobbes, T. (2010). Leviathan. (8. Baskı). S. Lim (Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Işık, S. (2017). J. J. Rousseau ve Egemenlik Anlayışı Üzerine. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 8, Sayı:2, Malatya, s. 79-98.
• Kapani, M. (2019). Politika Bilimine Giriş. (58. Baskı). Ankara: Serbest Kitaplar.
• Karakehya, H. (2019). Locke’nin “Ortak İrade” ve Rousseau’nun “Genel İrade” Anlayışlarının Gerçekliğin Tespiti Bağlamında Modern Ceza Mahkemesindeki Yansımaları, D.E.Ü. Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof. Dr. Durmuş TEZCAN’a Armağan. C.21, Özel Sayı, s. 279-294.
• Lindbom, T. (2017). Demokrasi Miti. (2. Baskı). Ö. Baldık (Çev). İstanbul: İnsan Yayınları.
• Locke, J. (2002). Sivil Toplumda Devlet – Uygar Yönetim Üzerine İkinci İnceleme. ( S. Taşçı ve H. Akman (Çev). İstanbul: Metropol Yayınları.
• Orhan, Ö. (2012). J. J. Rousseau’da Genel İrade Kavramı, FLSF(Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, Güz, Sayı: 14, Isparta, s. 1-25.
• Özkan, M. (2020). Demokrasi ve Temsil: Paradoksu Rousseau Üzerinden Okumak, Siyasal: Journal of Political Sciences, 29(2), İstanbul, s. 403-430.
• Poggi, G. (2016). Devlet Doğası, Gelişimi ve Geleceği. (5. Baskı). A. Babacan (Çev). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınlar.
• Rousseau, J. J. (2002). The Social Contract and The First and Second Disccourses. S. Dunn (Trans). New Haven and London: Yale University Press.
• Rousseau, J. J. (2005). Ekonomi Politik. (1. Baskı). İ. Birkan (Çev). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Rousseau, J. J. (2008). Anayasa Projeleri. (1. Baskı). İ. Yerguz (Çev). İstanbul: Say Yayınları.
• Rousseau, J. J. (2010a). İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı. (11. Baskı). R. N. İleri (Çev). İstanbul. Say Yayınları.
• Rousseau, J. J. (2010b). Toplum Sözleşmesi. (6. Baskı). V. Günyol (Çev). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Rousseau, J. J. (2018a). Bir Yalnız Gezerin Düşleri. E. Yanarocak (Çev). İstanbul: Mikyas Basım Yayın.
• Rousseau, J. J. (2018b). Dillerin Kökeni Üstüne Deneme. (7. Baskı). Ö. Albayrak (Çev). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Rousseau, J. J. (2018c). Bilimler ve Sanatlar Üstüne Söylev. (8. Baskı). S. Eyüboğlu (Çev). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Rousseau, J. J. (2018d). Emile ya da Eğitim Üzerine. (10. Baskı). Y. Avunç (Çev). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Sabine, G. (1969). Siyasal Düşünceler Tarihi, cilt,II. A. Öktem (Çev). Ankara: Sevinç Matbaası.
• Schmidt, M. G. (2002). Demokrasi Kuramlarına Giriş. (2. Baskı). M. E. Köktaş (Çev). Ankara: Vadi Yayınları.
• Scruton, R. (2007). The Palgrave Macmillan Dictionary of Political Thought. (3. Edition). New York: Palgrave Macmillan Press.
• Strsuss, L. (2011). Doğal Hak ve Tarih. (1. Baskı). M. Erşen ve P. Onur (Çev). İstanbul:Say Yayınları.
• Timuçin, A. (2012). Rousseau’da Toplum Sorunları, Özne, 17, Konya, s. 77-83.