Objectives: The aim of this study was to investigate prevalence and severity of post-traumatic stress disor­der (PTSD) symptoms in sexually abused children and in their parents. Materials and methods: Thirty-six sexually abused chil­dren and their parents formed the study group. Among children who presented to a first step health care office with various complaints 54 children without any sexual trauma history and with socio-demographical features similar to the study group have been included in the study with their parents as control group. PTSD symptoms of children and their parents were evaluated by post-trau­matic stress disorder scales administered by clinicians. Results: Seventy-five percent of the children in the study group and 25 % of the children in the control group were diagnosed at least one psychiatric disorder. PTSD, de­pression, and anxiety disorder were the most frequent diagnoses in the study group. Frequency of PTSD diag­nosis in children and their fathers was 64% and in their mothers 75%. In the control group it was 2% and 8% re­spectively. Conclusions: PTSD is prevalent in children victimized by sexual abuse and in their parents. In case of a sexual abuse, evaluating only the children does not seem to be sufficient; rather evaluating also their parents would be beneficial.
Post-traumatic stress disorder sexual abuse child parent psychopathology.
Amaç: Bu çalışmanın amacı cinsel istismara uğrayan ço­cuklarda ve ebeveynlerinde travma sonrası stres bozuk­luğu belirtilerinin yaygınlığını ve şiddetini araştırmaktır. Gereç ve yöntem: Cinsel istismar mağduru 36 çocuk ve ebeveyni araştırmanın çalışma grubunu oluşturdu. Kon­trol grubunu ise il merkezindeki bir sağlık ocağına herhan­gi bir yakınma ile başvuran, cinsel travma öyküsü olma­yan, sosyodemografik özellikleri benzeşen 54 çocuk ve ebeveyni alındı. Çocuklardaki ve ebeveynlerindeki Trav­ma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB) belirtileri Klinisyen Tarafından Uygulanan Travma Sonrası Stres Bozukluğu Ölçekleri ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışma grubundaki çocukların %75\'i, kontrol grubundaki çocukların %25\'i en az bir psikiyatrik tanı aldı. Çalışma grubunda TSSB, depresyon ve anksiyete bozukluğu en sık konulan tanılardı. TSSB tanısı çalışma grubundaki çocuklarda ve babalarında %64, annelerinde %75; kontrol grubundaki çocuklarda ve babalarında %2, annelerinde %8 oranında saptandı. Sonuç: Cinsel istismar mağduru çocuklar ve ebeveynle­rinde TSSB yaygın görülmektedir. Cinsel istismarı sonrası sadece çocuğun değerlendirilmesi yeterli değildir, ebe­veynlerin de değerlendirilmeye alınması yararlı olacaktır.
Travma sonrası stres bozukluğu cin­sel istismar çocuk ebeveyn psikopatoloji
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Yazıları |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2011 |
Gönderilme Tarihi | 2 Mart 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 |