Öz
Temel nedeni yoksulluk olmakla birlikte çocuklar hızlı nüfus artışı, işsizlik,
eğitim imkânlarına ulaşamama ve ucuz işgücü nedeniyle çalışmak zorunda
kalabilmektedir. Çocukları fiziksel, ruhsal ve zihinsel yönden olumsuz
etkileyen çocuk işçiliği çocukları sağlık problemleri, eğitim eksikliği, ekonomik
sömürü ve istismara açık hale getirmektedir. Bu nedenle, gelişmişlik düzeyine
bakılmaksızın dünyanın her yerinde çocuk işçiliği çözüm bekleyen bir
sorundur. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’nin 2000 yılı sonrasında çocuk işçiliği
ile mücadele amacıyla uyguladığı politikaların analizini yaparak bu politikaların
sorunu çözmedeki etkisini ortaya koymaktır. Yapılan analiz sonucunda,
Türkiye’de çocuk işçiliği ile mücadelenin 1990 yılında başlamakla birlikte 2000
yılından sonra yoğun olarak ele alındığı görülmektedir. Bununla birlikte yapılan
çalışmaların çocuk işçiliği sorununun çözülmesinde yetersiz kaldığı sonucuna
varılmıştır. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Verilerin elde
edilmesinde literatür araştırması ve doküman taraması yöntemi kullanılmış ve
elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 1 Sayı: 2 |
