Among the acts of worship, the sermon is an important practice in which religious and social guidance activities are carried out. The hadith corpus contains a number of prohibitions that the congregation should follow during the sermon. These narrations point to a series of prohibitions against listening to the sermon, including talking, praying and reciting the Qur’an. The ruling on listening to the khutbah, the framework of the prohibitions during the khutbah, and the rulings of the fuqaha on these prohibitions are the subject of this study. Based on the narrations, two different approaches of the fuqaha have emerged regarding whether or not to pray during the khutbah, while speaking is either makruh or haram. Different evaluations have been made on details such as giving or receiving salaam, praying for mercy for the one who sneezes, saying “amen” to the imam’s prayers in order to participate in his sermon, and saying salāt al-salām when the Prophet’s (pbuh) name is mentioned. In this study, these narrations and rulings were evaluated separately, and it was concluded that the sermon is of great importance and the congregation should refrain from any behavior that would prevent them from listening to the sermon.
İbadetler içerisinde hutbe, dinî ve toplumsal irşad faaliyetlerinin gerçekleştirildiği önemli bir uygulamadır. Hutbe sırasında cemaatin uyması gereken birtakım yasaklar hadis külliyatında yer almaktadır. Bu rivayetler, hutbe dinlemeye engel olan konuşmayı, namaz kılmayı ve Kur’an okumayı içeren bir dizi yasağa işaret etmektedir. Hutbeyi dinlemenin hükmü, hutbe esnasındaki yasakların çerçevesi ve ilgili yasaklara dair fukahanın vermiş olduğu hükümler bu araştırmanın konusudur. Rivayetlere dayanarak, hutbe esnasında namaz kılınıp kılınmamasına dair fukahanın iki farklı yaklaşımı ortaya çıkmış; konuşmanın ise mekruh veya haram olduğu yönünde görüşler dile getirilmiştir. Selam vermek veya almak, hapşırana rahmet duasında bulunmak, imamın hutbesine iştirak etmek maksadıyla dualarına “âmin” demek ve Hz. Peygamber’in (s.a.s.) adı anıldığında salâtüselâm getirmek gibi detaylarda farklı değerlendirmeler yapılmıştır. Araştırmamızda söz konusu rivayetler ve hükümler ayrı ayrı değerlendirilmiş, hutbenin büyük bir önemi haiz olduğu ve cemaatin hutbeyi dinlemeye engel olacak her türlü davranıştan uzak durması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hadis, İslam Hukuku |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 12 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 5 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |