In the second century of
hegira, that Abu Hanifa
supported some scholars
including Zayd b. Ali
against Umayyad Dynasty
and The Abbâsîds can
be mentioned one of the
reasons of later Zaidi’s
closeness towards Hanafi
School and legal theory.
In the fourth century of
hegira with Karkhi and
Abu Abdullah al-Basri,
Hanafi scholars in Iraq,
Zaidi legal theory has
shown some alterations
in the basic topics such
as accepting istihsan as a
proof of Sariah, dividing
contracts as a fâsid and
bâtıl etc. In this article not
only we have aimed to
focus on the relationship
between Karkhi, Abu Abdullah
al-Basri and Zaydi
scholars but also to argue
the effects of the Hanafi
scholars over Zaydî legal
theory
Hicrî II. asırda Ebû Hanîfe’nin Zeyd b. Ali dâhil
bazı Ehl-i beyt âlimlerini Emevî ve Abbâsîlere karşı
desteklemesi sonraki Zeydîlerin Hanefî mezhebine ve
usulüne yakınlaşmalarının bir sebebi olarak zikredilebilir.
Hicri IV. asırda Irak Hanefîleri Kerhî ve Ebû
Abdullah el-Basrî ile birlikte Zeydî usulü istihsanın
delil olarak kabul edilmesi, akitlerde fasid ve bâtıl
ayrımın kabulü gibi temel bazı konularda değişim
sergilemiştir. Bu çalışmada Kerhî ve Ebû Abdullah
el-Basrî ile dönemin Zeydî fakîhlerinin ilişkisine
değinildikten sonra bu ilişkinin Zeydî usulüne etkileri
üzerinde durulmuştur.
Zeydiyye Hanefî Mezhebi Usûl-i Fıkh Kerhî Ebû Abdullah el-Basrî NâtıkBilhak
Diğer ID | JA26YB85JV |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2016 |
Gönderilme Tarihi | 1 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 52 Sayı: 2 |