THE RELATIONSHIP BETWEEN CLERIC AND CHARISMA WITHIN THE FRAMEWORK OF THE 31TH VERSE OF REPENTANCE SURAH

Yıl 2015, Cilt: 51 Sayı: 4, 123 - 144, 01.12.2015

ABDÜLKADİR Erkut

Öz

Jewish and Christian
clerics, Ahkbar (Rabbis)
and Ruhbâns (Monks)
are effective in their
respective societies and
they have charisma.
The 31th verse of the
Repentance Surah
warns believers about
the idolization of clerics
by loading the extreme
charisma on them. The
message of mentioned
verse should not be kept
in the historic context
only.
It is possible to evaluate
the attitudes of the
believers about clerics
within the concept of
charisma. The charisma
has both positive and
negative results. One of
its negative consequences
is that a materialist
approach dominates
the society by the loss
of its effect. To avoid
this, charisma should be
limited. In this case, it
is necessary to forefront
“Function Charisma”
which requires a limited
and restrained obey
rather than “Personal
Charisma” which is often
impossible to be limited.
So, a relationship which
applies principles of
values, reason and
logic will be valid
instead of an emotional
relationship. It is possible
to interpret the 31th
verse of Repentance
Surah as an expression of
the necessity of limiting
the charisma.

Anahtar Kelimeler

Ahkbar, Ruhbân, Cleric, Charisma

TEVBE SURESİNİN 9/31. AYETİ ÇERÇEVESİNDE DİN ADAMI VE KARİZMA İLİŞKİSİ

Öz

Yahudi ve Hristiyan din adamları olan ahbâr ve
ruhban, toplumda etkili, karizma sahibi kişilerdir.
Tevbe suresinin 31. ayeti, din adamlarına aşırı
karizma yükleyerek putlaştırma boyutuna işi
götürmemeleri konusunda inananları uyarmaktadır.
Söz konusu ayetin mesajı, tarihi bir bağlama
hapsedilmemelidir. İnananların din adamları ile ilgili tutumlarını
karizma kavramı çerçevesinde değerlendirmek
mümkündür. Karizmanın olumlu sonuçları
olduğu gibi olumsuz sonuçları da vardır. Olumsuz
sonuçlarından biri de etkisinin kaybolmasıyla
maddeci bir yaklaşımın topluma egemen olmasıdır.
Bunu önlemek için karizmanın sınırlanması
gerekir. Bu durumda çoğu zaman sınırlanması
imkânsız “Şahsi Karizma” yerine, sınırlı ve ölçülü
bir itaat isteyen “Fonksiyon Karizmasının” ön plana
çıkarılması gerekir. Böylece duygusal bir ilişki yerine
değer ve ilkelerin baskın olduğu, akıl ve mantığın
geçerli olduğu bir ilişki söz konusu olacaktır. Tevbe
suresinin 31. ayetini karizmanın sınırlanması
gerekliliğinin bir ifadesi olarak yorumlamak
mümkündür.

Anahtar Kelimeler

Ahbâr, Ruhban, Din adamı, Karizma