Attendance of women to congregation
at mosques/masjids were at the highest level during our Prophet (pbuh)’s time
in Medina and in the history of revelation it has never been accepted or
encouraged highly compared to that level. However after Prophet (pbuh), this
understanding changed back quickly the rate of women ‘s congregation praying in
the mosque had decreased rapidly. This perception has been prolonged for
centuries. In our country as women’s attendance to social life becomes more
visible, this perception started to be rethought. This study will focus on the
problems preventing women’s continuity in attendance to mosques in Turkey
especially in urban life and the solutions to overcome those problems.
Kadının mâbeddeki ibadetlere katılımı
belki de vahiy tarihi boyunca hiçbir zaman, Hz. Peygamber’in Medine yıllarında
olduğu kadar üst seviyede hüsnükabul görüp teşvik edilmemiştir. Ne var ki O’nun
vefatından sonra algılar eski kabullere doğru evrilmiş ve camiye devam eden
kadın cemaatin oranı hızla düşmüştür. Yüzyıllar boyunca devam edegelen bu
durum, kadının sosyal hayata katılımının daha görünür olmasıyla ülkemizde
üzerinde yeniden düşünülen konulardan biri hâline gelmiştir. Bu çalışmada
Türkiye’de şehir hayatı özelinde kadın cemaatin camilere devamlılığının
sağlanması önündeki engeller ve bunların aşılabilmesi için çözüm yolları
üzerinde durulacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 6 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 28 Temmuz 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 53 Sayı: 4 |