EXPLAİNİNG ISLAM FROM THE PERSPECTİVE OF THE QUR’AN -SOME CONSİDERATİONS ON METHOD AND FRAMEWORKABSTRACT

Yıl 2022, Cilt: 58 Sayı: 3, 897 - 928, 15.09.2022

Kerim Buladı

Öz

Man, who was created with such features as mind, will and reasoning, was sent to the world with the aim of a challenge. However, he was not left alone and was supported by pages and books containing divine principles that ensure happiness in the world and the hereafter. The divine message was conveyed to people through the prophets who ended with Muhammad (pbuh). The primary duty of the prophets is to convey the divine orders they receive from Allah to people accurately and completely. In this context, prophet Muhammad, who was the messenger of the last divine book, fulfilled this duty perfectly. The Qur’an, which sheds light on our lives on many issues, also presents us with the basic reference points about how the teaching should be. The Qur’an has drawn a road map on how the Prophet will carry out this responsibility, in what stages he will realize it, and what kind of method he will follow from the center to the surroundings. During his mission of twenty-three years, the Prophet fulfilled his duty of conveying in the best way within the framework of the method determined by the Qur’an. In this article, the basic principles of the Qur’an and the stages of notification will be discussed; Thus, it will be tried to determine the principles that must be followed in conveying Islam to the addressees.

Anahtar Kelimeler

Qur, Communiqué, Individual, Family, Relative, Neighbor, Friend

KUR’ÂN PERSPEKTİFİNDEN TEBLÎĞ -USÛL VE KAPSAM ÜZERİNE BAZI MÜLÂHAZALAR

Öz

Akıl, irade ve muhakeme gibi özelliklerle mükerrem bir şekilde yaratılan insan, bir imtihan gayesi ile fâni âleme gönderilmiştir. Ancak o, yalnız bırakılmamış, dünya ve âhiret saadetini temin eden ilâhî ilkeleri muhtevî sahifeler ve kitaplarla desteklenmiştir. İlâhî mesaj, Hz. Muhammed (s.a.s.) ile son bulan peygamberler vasıtası ile insanlara iletilmiştir. Peygamberlerin aslî görevi Allah’tan aldıkları ilâhî emirleri doğru ve eksiksiz bir şekilde insanlara tebliğdir. Bu çerçevede son ilâhî kitabın mübelliği olan Hz. Peygamber de bu vazifeyi eksiksiz bir şekilde gerçekleştirmiştir. Pek çok konuda hayatımıza ışık tutan Kur’ân, tebliğin nasıl olması gerektiğine dair temel referans noktalarını da bize sunmaktadır. Kur’ân, tebliğ konusunda Hz. Peygamber’in, bu sorumluluğu nasıl icra edeceğine, hangi aşamalarla bunu gerçekleştireceğine, merkezden çevreye doğru nasıl bir yöntem izleyeceğine dair bir yol haritası çizmiştir. Hz. Peygamber de yirmi üç yıllık risâleti boyunca, Kur’ân’ın belirlediği yöntem çerçevesinde tebliğ görevini yerine getirmiştir. Bu makalede tebliğ ile ilgili Kur’ân’ın ortaya koyduğu temel ilkeler ve tebliğin aşamaları ele alınacak; böylece İslâm’ın muhataplara ulaştırılmasında uyulması gereken düsturların neler olduğu belirlenmeye çalışılacaktır

Anahtar Kelimeler

Kur'ân, Tebliğ, Birey, Aile, Akraba, Komşu, Arkadaş

Kaynakça

• Abay, Muhammet. “Türkçedeki Kur’an Meâllerinin Tarihi ve Kronolojik Bibliyografyası”. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi 10/19-20 (2012). 231-301.
• Aydar, Hidayet. Kur’an-ı Kerim’in Tercümesi Meselesi. İstanbul: Yeni Zamanlar Yayınları, 2014.
• Aydın, Mehmet S. “İkbal, Muhammed”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 22/17-23. İstanbul: TDV Yayınları, 2000.
• Balcon, J.M.S. Kur’an Yorumunda Çağdaş Yönelimler. çev. Şaban Ali Düzgün. Ankara: Fecr Yayınları, 1994.
• Beyzâvî, Nâsırüddîn Ebû Saîd Abdullah b. Ömer b. Muhammed. Envâru’ttenzîl ve esrâru’t-te’vîl. thk. Muhammed Abdurrahman el-Mar’aşlî. Beyrût: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, 1418.
• Bolay, Süleyman Hayri. Felsefe Doktrinleri ve Terimleri Sözlüğü. Ankara: Atlas Yayınları, 12. Basım, 2018.
• Cerrahoğlu, İsmail. Tefsir Usûlü. Ankara: TDV Yayınları, 10. Basım, 1995.
• Cevizci, Ahmet. Paradigma Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları, 5. Basım, 2002.
• Çalışkan, İsmail. M. Esed’in Kur’an Mesajı’nın Tahlil ve Tenkidi. Ankara: Akara Okulu Yayınları, 2009.
• Demir, Ömer - Mustafa Acar. Sosyal Bilimler Sözlüğü. Ankara: Vadi Yayınları, 3. Basım, 2002.
• Düzgün, Şaban Ali. “Rasyonalist Düşüncenin Son Dönem Kur’an Yorumuna Etkileri”. 2. Kur’an Sempozyumu Tebliğler-Müzakeler 4-5 Kasım 1995. Ankara: Bilgi Vakfı Yayınları, 1996. 305-324.
• Eliaçık, R. İhsan. Yaşayan Kur’an-Nüzul Sırasına Göre Türkçe Meal-Tefsir. İstanbul: İnşa Yayınları, 12. Basım, 2020.
• Esed, Muhammed. Kur’an Mesajı-Meal-Tefsir. çev. Cahit Koytak-Ahmet Ertürk. İstanbul: İşaret Yayınları, 3. Basım, 1997.
• Gürkan, Alper. Dünyevî Aklın Buhranı. İstanbul: Büyüyen Ay Yayınları, 2017.
• Halefullah, Muhammed Ahmed. Kur’an’da Anlatım Sanatı. çev. Şaban Karataş. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2002.
• İslamoğlu, Mustafa. Nüzûl Sırasına Göre Hayat Kitabı Kur’an-Gerekçeli Meal-Tefsir. İstanbul: Düşün Yayıncılık, 11. Basım, 2020.
• Kanca, Fatih. Tarihin Penceresinden Kur’ân’ın Aydınlığına. İstanbul: Kopernik Yayınları, 2021.
• Karaalp, Cahit. “Son Dönem Meallerinde Kur’an’ın Yeniden Yorumlanması Çabaları: Tahlil ve Tenkit”. Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 5/1 (2019), 53-78.
• Kılıç, Sadık. “Tarih Felsefesi Açısından Kıssalar”. 1. Kur’an Sempozyumu: Tebliğler, Müzakereler. Ankara: Bilgi Vakfı Yayınları, 1994. 87-98.
• Köseoğlu, Bayram. “Kur’an Meâlinde İdeolojik Yaklaşım: Bir Örnek İncelemesi”. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 21/1 (2021). 26-44.
• Kutub, Muhammed. Çağdaş Fikir Akımları. çev. M. Beşir Eryarsoy. 3 Cilt. İstanbul: İşaret Yayınları, 3. Basım, 1993.
• Mehrân, M. Beyyûmî. “Tarihî Bir Kaynak Olarak Kur’ân-ı Kerim”. çev. İdris Şengül. Diyanet İlmî Dergi 32/1 (1996). 107-114.
• Mennâu’l-Kattân. Mebâhis fî ulûmi’l-Kur’ân. Kahire: Mektebetu Vehbe, 1995. Meydan Larousse. 14 Cilt. İstanbul: Meydan Yayınları, ts.
• Özdemir, Gazi. Allah’ın Tek Dini İslam’a Son Davet Kur’an. İstanbul: Şira Yayınları, 9. Basım, 2021.
• Özel, Recep Orhan. “Kur’âniyyûn Akımının Mısırlı Bir Mümessili: Muhammed Ebu Zeyd (H.1349/M.1930) Örneği”. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 12 (2019), 55-81.
• Sâbûnî, Muhammed Ali. et-Tibyân fî ulûmi’l-Kur’ân. Dımeşk/Beyrût: Mektebetü’l-Gazâlî/Müessesetü Menâhili’l-İrfân, 2. Basım, 1981.
• Süyûtî, Celâlüddin, Celâlüddin el-Mahallî. Tefsîru’l-Celâleyn. Dımaşk/Beyrût: Dâru İbn Kesîr, 9. Basım, 1419/1998.
• Şener, Abdülkadir vd. Yüce Kur’an ve Açıklamalı-Yorumlu Meâli. İzmir: Tibyan Yayıncılık, 3. Basım, 2011.
• Şengül, İdris. “Kur’ân Kıssalarının Tarihî Değeri”. Diyanet İlmî Dergi 32/4 (1996), 63-91.
• Şimşek, Said. Günümüz Tefsir Problemleri. Konya: Kitap Dünyası Yayınları, ts.
• Taberî, Ebû Ca‘fer Muhammed b. Cerîr. Câmiu’l-beyân an teʾvîli âyi’l-Kurʾân. thk. Ahmed Muhammed Şakir. 24 Cilt. b.y.: Müessesetü’r-Risâle, 1420/2000.
• Yeni Türk Ansiklopedisi. 12 Cilt. İstanbul: Ötüken Yayınları, 1985.
• Yılmaz, Hakkı. Nüzul Sırasına Göre Necm Necm Kur’ân’ın Türkçe Meâli. İstanbul: İşaret Yayınları, 4. Basım, 2015.
• Zemahşerî, Ebü’l-Kâsım Mahmûd b. Ömer. el-Keşşâf an hakâiki gavâmidi’t-tenzîl. 4 cilt. Beyrût: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 3. Basım, 1407. https://sozluk.gov.tr/ (Erişim: 27.04.2022)