THE EFFECT OF RHETORIC AND TURN OF PHRASE ON COMMUNICATION OF RELIGIOUS VALUES

Yıl 2022, Cilt: 58 Sayı: 3, 1231 - 1256, 15.09.2022

Fikret Karaman

Öz

The identification of things by their names began with the first human being, Adam. First, Adam was taught the names of things and then their nature and function were explained. For example, he was taught the function of the pen for writing and the needle for sewing. Over time, these names were shaped into the language of many nations. Indeed, Allah sent prophets to each nation to inform them of the divine commands, speaking in their own language. These holy messengers performed their duties of invitation and notification only for the sake of Allah. Likewise, they provided their livelihood with their own hands without being a burden to anyone. Since the prophets left a legacy of knowledge at their deaths, the task of explaining religious values passed to scholars. In this context, in today's world of rapid change and transformation, there is more need than ever to share this legacy left by the messengers of Allah through proper communication and beautiful style

Anahtar Kelimeler

Science, Religion, Revelation, Oratory, Communication, Style, Eloquence

DİNİ DEĞERLERİN İLETİŞİMİNDE ÜSLUP VE GÜZEL KONUŞMANIN ETKİSİ

Öz

Eşyanın isimleriyle tanımlanması. ilk insan Hz. Âdem ile başlamıştır. Önce varlıkların isimleri Hz. Âdem’e öğretilmiş, sonra da mahiyetleri ve ne işe yaradıkları açıklanmıştır. Örneğin; yazmak için kalem, dikmek için iğnenin işlevi öğretilmiştir. Söz konusu isimler; zamanla birçok milletin dili halinde şekillenmiştir. Nitekim Allah ilahi emirleri bildirmek üzere her millete, kendi dilleriyle konuşan peygamberler göndermiştir. Bu kutlu elçiler davet ve tebliğ görevlerini sadece Allah rızası için yapmışlardır. Geçimlerini de aynı şekilde kimseye yük olmadan kendi elleriyle temin etmişlerdir. Peygamberler vefatlarında ilmi miras bıraktıkları için, dini değerleri anlatma görevi, alimlere geçmiştir. Bu bağlamda hızlı bir değişim ve dönüşümün etkili olduğu günümüzde, Allah’ın elçilerinden kalan bu mirası, doğru bir iletişim ve güzel üslupla paylaşmaya her zamankinden daha fazla ihtiyaç duyulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

İlim, Din, Vahiy, Hitabet, İletişim, Üslup, Güzel Konuşma.

Kaynakça

• Acur, Elif. Öğretici Görüşleri Bağlamında Diyanet İşleri Başkanlığı 4-6 Yaş Kur’an Kurslarındaki Değerler Eğitimi Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019. https://acikerisim.sakarya.edu.tr/bitstream/handle/20.500.12619/74355/EFT0447.pdf?sequence=1&isAllowed=y
• Aybey, Salih. “4-6 Yaş Grubu Kur’an Kurslarının Eğitim-Öğretim Faaliyetleri ve Problemleri (Zonguldak İli Örneği)”. BEÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi 6/2 (15 Aralık 2019), 207-240. https://doi.org/10.33460/beuifd.598401
• Dinçer, Betül. Diyanet İşleri Başkanlığı’na Bağlı 4-6 Yaş Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Mevcut Durum ve Beklentilerin Saptanması (Bursa İli Örneği). Bursa: Bursa Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2020.
• Doğan, Zülfi. 4-6 Yaş Grubu Kur’an Kursu Öğreticilerinin Eğitim-Öğretim Yeterlik Algıları (Kayseri Örneği). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019.
• Ecer, Münir - Çakmak, Ahmet. “Bir Meta-Sentez Çalışması: Öğreticilerin Gözünden 4-6 Yaş Kur’an Kursları”. Marife Dini Araştırmalar Dergisi 21/2 (2021), 803-831. https://doi.org/10.33420/marife.999853.
• Eken, Züleyha Betül. 4-6 Yaş Kur’an Kurslarında Görev Yapan Kur’an Kursu Öğreticilerinin Drama Alanındaki Yeterliklerinin Belirlenmesi (Kocaeli İli Örneği). Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2021.
• Genç, Muhammet Fatih. “Diyanet İşleri Başkanlığı’na Bağlı 4-6 Yaş Grubu Kuran Kurslarında Din Eğitimi”. İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi 5/2 (2019), 506-521.
• Gün, Ayşegül. “Veli ve Öğretici Görüşleri Doğrultusunda 4-6 Yaş Grubu Kur’an Kursu Eğitimi: Samsun İli Örneği”. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 7 (2016), 33-66.
• Kara, Büşra. Okul Öncesi Dönemi (4-6 Yaş Grubu) Çocukların Din Eğitiminde Görev Alan Eğitimcilerin/Din Görevlilerinin Pedagojik Yeterlilikleri. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019. https://acikerisim. uludag.edu.tr/bitstream/11452/15480/1/b%C3%BC%C5%9Fra_kara_tez.pdf.
• Karasu, Teceli. “Kur’an Kursu Öğreticilerine Göre Okul Öncesi Dönemde Din Eğitimi (Muş İli Örneği)”. İlahiyat Tetkikleri Dergisi 1/51 (2019), 479-500. https://doi.org/10.29288/ilted.495961.
• Kopar, Sadettin Volkan - Arpa, Serbülend. “4-6 Yaş Kur’an Kursu Öğreticilerinin Okul Öncesi Dönem Müzik Eğitimine İlişkin Tutumları Üzerine Bir Araştırma”. Journal of Analytic Divinity 4/1 (2020), 86-103. https://doi.org/10.46595/jad.729712.
• Korkmaz, Mehmet. “4-6 Yaş Grubu Kur’an Kursu Öğreticilerinin Eğitim-Öğretim Yeterlikleri Üzerine Bir Araştırma”. İlahiyat Tetkikleri Dergisi 1/53 (2020), 237-261. https://doi.org/10.29288/ilted.679601.
• Korkmaz, Mehmet. İhtiyaç Odaklı Yaygın Din Eğitimi: Kur’an Kursları Kayseri Örneği. Kayseri: Tez-Mer, 2013.
• Korkmaz, Mehmet. Kur’an Kursu Öğreticilerinin Eğitim- Öğretim Yeterlikleri Açısından Kendilerini Değerlendirmeleri. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2009.
• Kurt, İbrahim. Velilerin 4-6 Yaş Grubu Kur’an Kurslarından Memnuniyet Düzeyleri ve Beklentileri Üzerine Bir Araştırma (Ankara Örneği). Çorum: Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2017. http://cdn.hitit.edu.tr/sbe/files/98034_1704191110349.pdf.
• Öncü, Ali. “4-6 Yaş Kur’an Kurslarında Öğreticileri Etkileyen Unsurlar (Denizli Örneği)”. Kocatepe İslami İlimler Dergisi 4/2 (2021), 259-282. https://doi.org/10.52637/kiid.991020.
• Öz, Ayhan. “Yaz Kur’an Kursu Öğreticilerinin Eğitim-Öğretim Yeterlikleri: Bolu İli Örneği”. Cumhuriyet İlahiyat Dergisi 21/1 (2017), 425-425. https://doi.org/10.18505/cuid.292845.
• Şen, Ayşenur. 4-6 Yaş Kur’an Kurslarında Uyum Süreci İçerisinde Karşılaşılan Problemler: İstanbul Örneği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2021.
• Tosun, Cemal - Çapcıoğlu, Fatma. “4-6 Yaş Kur’an Kursları Öğretim Programının Dini Gelişim Kuramları Çerçevesinde İncelenmesi”. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi 5/5 (2015), 705-720. https://doi.org/10.14527/pegegog.2015.038.
• Tüten, Ayşe Çelik. Diyanet İşleri Başkanlığı 4-6 Yaş Kur’an Kursu Öğreticilerinin Sınıf Yönetimi Becerilerinin İncelenmesi. İstanbul: Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2021.
• Üzümcü, Muzaffer - Çınar, Nuran. “Öğreticilerine Göre Diyanet 4-6 Yaş Kur’an Kursları (Çorlu Örneği)”. Trabzon İlahiyat Dergisi 7/1 (2020), 7-51. https:// doi.org/10.33718/tid.712965.
• Yağcı, Samet. “Öğreticilere Göre Diyanet İşleri Başkanlığı ve Müftülüklerin 4-6 Yaş Grubu Kur’an Kursları Çalışmaları”. Balıkesir İlahiyat Dergisi 11 (2020), 195-221.
• Yazıbaşı, Muhammed Ali. “Kur’an Kursu Öğreticilerine Göre 4-6 Yaş Kur’an Kursu Öğreticisi, Öğrencisi ve Öğrenci Velisinin İhtiyaç ve Beklentileri (Kırık1298 kale Örneği”. Dini Araştırmalar 23/57 (15 Haziran 2020), 95-116. https://doi.org/10.15745/da.749609.
• Yıldırım, Ali - Şimşek, Hasan. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 11. Basım, 2018.
• Yıldırım, Betül. Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden 4-6 Yaş Arası Çocuklara Din Eğitimi (Sivas İli Örneği). Sivas: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2015.
• Yorulmaz, Bilal. “Kuran Kursu Öğreticileri İle Cami Görevlilerinin Okul Öncesi ve İlköğretim 1. Kademe Öğrencilerine Ders Verme Durumlarına İlişkin Öz Algıları (İstanbul Örneği)”. Öneri Dergisi 10/39 (2013), 149-162.
• Yüksel, Zeynep. “4-6 Yaş Kuran Kursu Öğreticilerinin Kullandıkları Öğretim Yöntemleri Açısından Yeterlik Algıları (Çankırı Örneği)”. Dini Araştırmalar 24/60 (2021), 147-179. https://doi.org/10.15745/da.907866.
• Diyanet İşleri Başkanlığı 2020 Yılı Faaliyet Raporu. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı, 2021. https://stratejigelistirme.diyanet.gov.tr/Documents/2020%20 Y%C4%B1l%C4%B1%20Faaliyet%20Raporu.pdf.