Ubaydullah ibn Muhammad al-Samarqandi, a prominent Sufi and Hanafi scholar of the 7th/13th century, lived during the Mamluk period in Damascus. During his time, Damascus emerged as a key center for the development of Sufi orders such as the Qadiriyya, Rifaiyya, and Shaziliyya, fostering a strong and vibrant Sufi tradition. In this environment, al-Samarqandi taught at the Zahiriyya and Nuriya madrasas, emphasizing the importance of reconciling shari’a and tariqa. He stressed that the seeker on the Sufi path must first excel in the outward sciences. In his treatises, al-Samarqandi addressed fundamental Sufi topics, including the relationship between tariqa, shari’a, and haqiqah, the connection between the murshid and murid, and the understanding of dhikr. He defined the heart as a gateway to the realm of malakut and underscored the significance of dhikr. Furthermore, he asserted that the purification of the self (nafs) is essential for spiritual ascension and that repentance (tawbah) is the first step on the seeker’s journey toward Allah. Al-Samarqandi’s treatises reflect the Damascus Sufi tradition of the period and contribute important and original insights to Sufi literature. This study will explore his views on Sufi concepts, based on the manuscripts written by the author himself.
Sufism Tariqa Damascus Ubaydullah al-Samarqandi Sufi Treatises
Bu çalışmanın konusu, Şam’ın zengin tasavvufî ve kültürel mozaiğinin bir parçası olarak eserler üreten Ubeydullah es-Semerkandî’nin çeşitli kütüphanelerde bulunan yazma eserlerinden yola çıkarak tasavvufî düşüncelerini ortaya koymaktır. Semerkant’ta doğan, Memlükler döneminin zengin ilim ve kültür ortamında Şam’da müderrislik yapan Ubeydullah es-Semerkandî; tefsir, hadis, kelam, fıkıh ve tasavvufa dair önemli eserler yazmıştır. Müellifin tasavvufa ait olan el yazmaları yazarı belli olmayan mecmua eserler içerisinde istinsah edilmiştir. Kendi el yazmalarının bazı yerleri yıpranmış, bazısı da silinmiş olmasına rağmen yazdıkları anlaşılabilir durumdadır. Bu yüzden çalışmamız genellikle müellifin el yazması nüshalarına bakılarak hazırlanmıştır. Semerkandî’nin hayatı ve tasavvufî kişiliği hakkında kaynaklarda sınırlı bilgi bulunsa da tasavvufî risâlelerinde "şeyhim" olarak andığı Seyfeddin Bâharzî’den hareketle, Kübreviyye tarikatının Bâharziyye koluna mensup olduğu düşünülmektedir. Tasavvufun çeşitli konularına değinmesi ise geniş bir tasavvuf kültürüne sahip olduğuna işaret etmektedir. Müellif; Ehl-i sünnet mutasavvıflarının görüşleri çerçevesinde tarîkat-şeriat-hakikat, mürid-mürşid, tevbe, zikir, kalp, ruh, rü’yetullah ve rü’yetü’n-nebî gibi kavramlar hakkında görüşlerini ortaya koymuştur. Amacımız zengin bir tasavvufî birikime sahip olan Semerkandî’nin tasavvufî görüşlerine değinerek yapılacak akademik araştırmalara katkı sağlamaktır.
Tasavvuf Tarikat Şam Ubeydullah es-Semerkandî Tasavvufî Risâleler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Tasavvuf |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 13 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 11 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 61 Sayı: 2 |