İşarä, anlam, mäna vä mäzmun anlayışları haqqında -İşaret, Anlam, Mana ve İçerik Kavramları Üzerine-
Öz
Makalede, dil felsefesi ve lengüistik felsefe ekollerine ilişkin bilgi verilir. F. de Saussure’ün ve Y. S. Maslov’un işaretin (Yunan. sēmeîon), işaretleyenin (signifiant, Lat. significatum) ve işaretlenenin (signific) üzerine göstergebilim temelinde dile getirdikleri lengüistik görüşleri belirtilir. Alman matematikçisi ve filozofu G. Frege’nin işaretin fonksiyonu, anlamı, manası ve içeriğine ilişkin önemli görüşler ileri sürdüğü ve bununla çağdaş lengüistik felsefenin temelini attığı vurgulanır. Onun teorisinde, işaretin anlamının ve söz konusu anlamda temsil olunanın veya eşya ve olayın türünün, eşyanın ve olayın manasından (İng. meaning, Rus. znaçenie) farklılık gösterdiği tespit olunur. Anlam, insan beyninde önceki deneyimlerden vuku bularak hafızada muhafaza olunan bir iz veya iz düşümü olarak tanımlanır. Eşya ve olayı meydana getiren olgu anlam (Alman. sinn, İng. sense, Rus. smısl) adlandırılır, onun özellikleri kelime ve cümle örneklerinde mantıksal ve matematiksel yöntemlerle açıklanır
Anahtar Kelimeler
Dil lengüistik felsefe semyotik işaret anlam mana içerik gerçeklik değeri
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 11 Sayı: 11 |