Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MANİSA AĞIZLARINDA –DIk+ / -DUk+ SIFATFİİL EKİNİN İYELİK EKLİ KULLANIMLARINDA ÜNLÜ GENİŞLEMESİ

Yıl 2016, Cilt: 10 Sayı: 19, 12 - 23, 30.11.2016

Öz

Manisa Celal Bayar Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri kapsamında, “Manisa Ağızları” adıyla 2009 yılında tamamlanan ve ardından ayrıntılı bir grameri oluşturulan çalışmada, ağız araştırmalarının ses bilgisi ve şekil bilgisi yönünden ilginç kabul edilecek pek çok özelliği ile karşılaşılmıştır. Bunlardan biri, -DIk / -DUk sıfat-fiil ekinin iyelik ekli biçimlerinde –dığı+, -diği+, -duğu+, -düğü+ ses birliklerinin ünlü uyumu olmaksızın sadece –dē+ biçimine dönüşmesidir. Makalede, bu değişmenin sebepleri ağız alanlarındaki örneklerle de karşılaştırılarak ve /ğ/ ünsüzünün özellikleri değerlendirilerek bulunmaya çalışılmıştır.

Kaynakça

  • BURAN, Ahmet (1997). Keban, Baskil ve Ağın Yöresi Ağızları, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • DALLI, Hüseyin (1976-Önsöz tarihi). Kuzeydoğu Bulgaristan Türk Ağızları Üzerine Araştırmalar, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara
  • ECKMANN, János (1996). Harezm, Kıpçak ve Çağatay Türkçesi Üzerine Araştırmalar, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • ERCİLASUN, Ahmet Bican (2007). Makaleler, Yayına Hazırlayan Ekrem Arıkoğlu, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • ERDEM, M. D.-DAĞDELEN, G. (2012). Karabük ve Yöresi Ağızları, Karabük: Karabük Valiliği Yayınları.
Toplam 5 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dil Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ayşe İlker Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 10 Sayı: 19

Kaynak Göster

APA İlker, A. (2016). MANİSA AĞIZLARINDA –DIk+ / -DUk+ SIFATFİİL EKİNİN İYELİK EKLİ KULLANIMLARINDA ÜNLÜ GENİŞLEMESİ. Dil Araştırmaları, 10(19), 12-23.