Araştırma Makalesi
Yıl 2016,
Cilt: 10 Sayı: 19, 79 - 100, 30.11.2016
Öz
Kaynakça
- KARAHAN, Leylâ (1994). Kıssa-i Yûsuf, TDK Yayınları, Ankara.
- KAYA, Ceval (1994). Uygurca Altun Yaruk Giriş Metin ve Dizin, TDK Yayınları, Ankara.
- KORKMAZ, Zeynep (2003). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), TDK Yayınları, Ankara.
- ORKUN, Hüseyin Namık (1994). Eski Türk Yazıtları, TDK Yayınları, Ankara.
- ÖZTÜRK, Rıdvan (2003). “Eski Osmanlıcada ve Türkmencede “idük” Yapısı”, İlmî Araştırmalar 16, İstanbul.
Yıl 2016,
Cilt: 10 Sayı: 19, 79 - 100, 30.11.2016
Öz
+lIk eki, Eski Türkçeden beri mevcut olup bugün Türk lehçelerinde isimden isim yapma eki olarak çok işlek ve kapsamlı fonksiyonlarda kullanılmaktadır. Çalışmada, görünüşte isimden isim yapma eki gibi algılanan bazı +lIk’ların aslında kaynağının -dIk sıfat-fiil eki olduğu ve bu -dIk biçiminin de idük (
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- KARAHAN, Leylâ (1994). Kıssa-i Yûsuf, TDK Yayınları, Ankara.
- KAYA, Ceval (1994). Uygurca Altun Yaruk Giriş Metin ve Dizin, TDK Yayınları, Ankara.
- KORKMAZ, Zeynep (2003). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), TDK Yayınları, Ankara.
- ORKUN, Hüseyin Namık (1994). Eski Türk Yazıtları, TDK Yayınları, Ankara.
- ÖZTÜRK, Rıdvan (2003). “Eski Osmanlıcada ve Türkmencede “idük” Yapısı”, İlmî Araştırmalar 16, İstanbul.
Toplam 5 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dil Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 10 Sayı: 19 |
