Öz
Zaman, insanoğlu tarafından bazı ihtiyaçlar neticesinde önce basit daha sonra detaylı bir şekilde çeşitli birimlere bölünmüştür. Bu birimlerin adlarının bazıları evrensel olarak dünyanın birçok yerinde aynı anlamı ifade etmekte olup bazı adlandırmalar ise ait olduğu toplumlara hastır. Bu durumun sebepleri arasında kültür, yaşanılan coğrafyanın özelliği, tarım ve hayvancılık vs. gösterilebilir. Bu çalışmada uzun yıllar önce ana kitleden koparak kuzeye, Sibirya bozkırlarına yerleşen kadim Türk boylarından Saha Türklerinin sözvarlığında zaman ile ilgili kullandığı kelimeler ve ifade çeşitleri incelenmiştir. Ele alınan kelimeler zamanın en küçük biriminden en büyüğüne doğru sistematik bir şekilde verilmiştir. Çalışmanın sonunda ise elde edilen bulgularla ilgili sonuçlara yer verilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- ÇOLAK, Doğan (2010). Sahaca-Türkçe Sözlük, Ankara: Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi, Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları Bölümü, (Basılmamış Lisans Tezi).
- KİRİŞÇİOĞLU, M. Fatih (2004). “-Isıax (Ihıax)- Saha Türklerinin Bahar Bayramı”, Ankara: Türk Dünyası Nevruz Ansiklopedisi, s. 359-363.
- Komisyon (2011). Büyük Türkçe Sözlük, Ankara: TDK Yayınları.
- PEKARSKİY, Edouard (1945). Yakut Dili Sözlüğü, İstanbul.
- SLEPTSOV, P. A. (1972). Yakutsko-Russkiy Slovar, Moskova.
- TERİS (2012). İteğel Tılcıta, Cokuuskay: Biçik.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dil Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 10 Sayı: 19 |
