Öz
Klitikler, tek başına belirli bir anlam ve işleve sahip olmayan; başka bir kelimeye bağlanarak kendine özgü çeşitli fonolojik, morfolojik, sentaktik ve semantik özellikler sergileyen morfemlerdir. Tüm dillerde dilin yapısına bağlı olarak ek ile kelime arasında özellikler sergileyen, genellikle edat, bağlaç, parçacık gibi işlevsel kelime kategorisinde yer alan veya leksikal bir unsurun ekleşme süreci olarak tanımlanabilecek gramatikalleşmenin ara aşamasını temsil eden klitikler bulunmaktadır. Bu çalışmada genel dilbilim teorisi içerisinde klitik kavramı, klitiklerin özellikleri, klitik-ek, kelime ve işlevsel kelime ilişkisi ele alınarak Türkçede klitiklerin fonolojik,
morfolojik, sentaktik ve semantik özellikleri tespit edilmeye çalışılacaktır. Böylece Türkçede hangi unsurların klitik olma özelliği taşıdığı ve klitiklerin karakteristik özellikleri belirlenecektir.
Kaynakça
- Oflazer, Kemal, Inkelas, Sharon (2006). The Architecture and the Implementation of a Finite State Pronunciation Lexicon for Turkish. Computer Speech and Language, 20 (20006), pp. 80- 106.
- Özkan Nalbant, Bilge (2007). Moğolca-Türkçe Bir Enklitik (Ek-Edat): magat > mAt, International Journal of Central Asian Studies, Volume 11-1, 2007, s. 37-51.
- Räsänen, Martti (1957). Materialien zur morphologie der Türkischen Sprachen. Helsinki Societas Orientalis Fennica.
- Sağır, Bahar (2015). Özbek Türkçesinde Enklitikler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çağdaş Türk Lehçeleri Bilim Dalı.
- Sarı, Mustafa (2012). Türkiye Türkçesi Ağızlarında -dAvUK/-dAyUK ve -(y)Uk Biçim Birimlerinin Uzantıları, Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 7/4, Fall 2012, s. 489-498.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dil Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 14 Sayı: 26 |
