Öz
Bu çalışmada, Altay Dilleri Teorisi bağlamında Altay dillerinde yineleme kategorisinin ses bilgisi ve biçim bilgisi gibi farklı dil bilgisel düzeylerdeki görünümleri ve işlevsel özellikleri ele alınarak karşılaştırılmış ve bu dillerde tespit edilen ortak yönleri dil akrabalığı ve dil ilişkileri bakımından değerlendirilmiş; tam ve parçasal olmak üzere iki genel biçimde ortaya çıkan ve çeşitli biçim-sesbilimsel formları bulunan yinelemenin, Altay dil ailesindeki Türkçe, Korece, Japonca, Moğolca ve Mançu-Tunguzcada hem
ses bilgisel ve biçim bilgisel ortaya çıkış süreçlerinin hem de işlevlerinin tipolojik olarak ortaklık gösterdiği ileri sürülmüştür. Macarcada da yineleme kategorisinin durumu incelenmiş, diğer Altay dilleri ve özellikle Türkçenin yineleme kategorisi bakımından gösterdiği tipolojik eğilimlerle büyük oranda uyuştuğu sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- TEKİN, Talat (2013). “Altay Dilleri Teorisi”, Makaleler I Altayistik, s. 71-82, Ankara: TDK Yay.
- TUNA, Osman Nedim (1992). “Altay Dilleri Teorisi”, Türk Dünyası El Kitabı, C. 2, Dil-Kültür-Sanat, s. 7-58, Ankara.
- VELUPILLAI, Viveka (2012). An Introduction to Linguistic Typology, John Benjamins Publishing Company.
- YASTI, Mehmet (2007). “Türkçe Deyimlerde Geçen İkilemelerin Ses ve Şekil Özellikleri”, SÜ Türkiyat Araştırmaları Dergisi, S. 21, s. 51-87.
- YILMAZ, Emine (2015). “Altayistik Bağlamında Macarca-Türkçe Dil İlişkileri”, Bilig, S. 74, s. 287- 308.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dil Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 14 Sayı: 26 |
