Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRKÇENİN ÖĞRETİMİ İÇİN SORU TÜMCESİ TÜRLERİ ÜZERİNE BİR SINIFLAMA DENEMESİ

Yıl 2006, , 15 - 31, 01.03.2006
https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000051

Öz

Traditional descriptions in Turkish grammar consider interrogative sentences as a class determined by the semantic typology and do not present detailed analysis about them. However, in the area of teaching Turkish as a foreign language, more is needed than those traditional findings. This study, proposes a very detailed classification on the Turkish interrogative structure. This proposal is based upon the findings that were established in a generally accepted framework in recent modern linguistic studies

Kaynakça

  • Banguoğlu, T. 1940, Anahatlariyle Türk Grameri, İstanbul.
  • Demircan, Ö. 1996, Türkçenin Sesdizimi, Der Yayınevi.
  • Deny, J. 1941, Türk Dili Grameri (La grammaire de la langue Turc, Lehçe-i Osmani), Çevirisi 1941: Ali Ulvi Elöve, Maarif Velakleti, İstanbul.
  • Ergenç, İ. 1989, Türkiye Türkçesinin Görevsel Sesbilimi, Engin Yayınevi.
  • Gencan, T. N. 1979, Dilbilgisi, TDK Yayını, Ankara.
  • Göksel, A. ve Kerslake C. 2005, Turkish, A Comprehensive Grammar, Routledge, London&New York.
  • İşsever, S. 2001, Türkçede Bilgi Yapısı, Basılmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi.
  • Kornfilt, J. 1997, Turkish, Routledge, London&New York.
  • Selen, N. 1973, Entonasyon Analizleri, Ankara Üniversitesi DTCF Yayını.

TÜRKÇENİN ÖĞRETİMİ İÇİN SORU TÜMCESİ TÜRLERİ ÜZERİNE BİR SINIFLAMA DENEMESİ

Yıl 2006, , 15 - 31, 01.03.2006
https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000051

Öz

Türkçenin geleneksel betimlemeleri soru tümcelerini anlama göre belirlenen bir tümce türü olarak görür ve yapısal özelliklerin ayrıntılı çözümlemesini sunmaz. Oysa Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi alanında, geleneksel saptamalardan çok daha fazlasını gereksinim duyulmaktadır. Bu çalışma, Türkçenin soru tümceleri üzerine ayrıntılı bir sınıflama önerisi getirmektedir. Öneri, modern dilbilim çalışmalarında ortaya konan bulgulardan hareketle genelgeçer bir çerçeveye dayanmaktadır

Kaynakça

  • Banguoğlu, T. 1940, Anahatlariyle Türk Grameri, İstanbul.
  • Demircan, Ö. 1996, Türkçenin Sesdizimi, Der Yayınevi.
  • Deny, J. 1941, Türk Dili Grameri (La grammaire de la langue Turc, Lehçe-i Osmani), Çevirisi 1941: Ali Ulvi Elöve, Maarif Velakleti, İstanbul.
  • Ergenç, İ. 1989, Türkiye Türkçesinin Görevsel Sesbilimi, Engin Yayınevi.
  • Gencan, T. N. 1979, Dilbilgisi, TDK Yayını, Ankara.
  • Göksel, A. ve Kerslake C. 2005, Turkish, A Comprehensive Grammar, Routledge, London&New York.
  • İşsever, S. 2001, Türkçede Bilgi Yapısı, Basılmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi.
  • Kornfilt, J. 1997, Turkish, Routledge, London&New York.
  • Selen, N. 1973, Entonasyon Analizleri, Ankara Üniversitesi DTCF Yayını.
Toplam 9 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Dil Çalışmaları
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Engin Nadir Uzun Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2006
Gönderilme Tarihi 1 Ocak 2006
Yayımlandığı Sayı Yıl 2006

Kaynak Göster

APA Uzun, E. N. (2006). TÜRKÇENİN ÖĞRETİMİ İÇİN SORU TÜMCESİ TÜRLERİ ÜZERİNE BİR SINIFLAMA DENEMESİ. Dil Dergisi(131), 15-31. https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000051