BARE OBJECT NPs AND SCRAMBLING IN TURKISH

Yıl 2006, Sayı: 131, 42 - 55, 01.03.2006

Selçuk İşsever

https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000050

Öz

Turkish with respect to lexical features of NPs in the framework of copy-theory-of- movement. Previous studies propose that non-Case-marked and/or [-specific] NPs cannot be scrambled in Turkish. In this study, the interactions between Case- marking, specificity, and scrambling is explored in regard to immediately pre- verbal bare object NPs, due to both non-Case-marked and [-specific] properties of these lexical items. As opposed to what has been proposed before, the results show that [-specific] bare object NPs are free to scramble into the post-verbal field when they have Topic-features. This reveals that the interplay between Case-marking and scrambling is not that ironclad as opposed to the pre-assumptions in the literature

Anahtar Kelimeler

Bare NP, specificity, referentiality, incorporation, Case, scrambling, movement, lexical features, topic

TÜRKÇEDE TAKISIZ NESNE ADÖBEKLERİ VE ÇALKALAMA

Öz

Bu çalışma, Türkçede Durum-yükleme ve çalkalama arasındaki ilişkileri adöbeklerinin sözlüksel özellikleri bağlamında ve kopyalama kuramı açısından sorgulamayı amaçlamaktadır. Çalışmada, Durum-yükleme - özgüllük - çalkalama ilişkisi, eylemin hemen önündeki konumda bulunan [-özgül] nitelikli takısız (Durum-yüklenmemiş) nesne adöbekleri bağlamında sorgulanmakta ve bu niteliklere sahip birimlerin çalkalanamayacağını öngören önceki çalışmaların tersine, takısız adöbeklerinin Konu-özelliğine sahip olduklarında eylem-ardı konumlara çalkalanmakta özgür olduğu gösterilmektedir. Dolayısıyla, çalışmada, Durum-yükleme - çalkalama ilişkisinin daha önce belirlendiğinden daha gevşek olduğu sonucuna ulaşılmaktadır

Anahtar Kelimeler

Takısız adöbeği, özgüllük, gönderimsellik, bitişme, Durum, çalkalama, taşıma, sözlüksel özellikler, konu

Kaynakça

• Aksan, Y. 1995. Functional Universals and Some Aspects of Sentence Topic in Turkish. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi.
• Chomsky, N. 1993. A Minimalist Program for Linguistic Theory. The View from Building 20, (Yay.) Hale, K. & Keyser, S. J. 41-58. Cambridge, MA: MIT Press.
• _____ 1995. The Minimalist Program. Cambridge: MIT Press.
• Dede,M. 1986. Definiteness and Referentiality in Turkish Verbal Sentences. Studies in
• Turkish linguistics, (Yay.) D. Slobin ve K. Zimmer. 147-165. Amsterdam: John Benjamins.
• Diesing, M. 1992. Indefinites. Cambridge, MA: MIT Press.
• Emeksiz, Z. 2003. Özgüllük ve Belirlilik. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi.
• Enç, M. 1991. The Semantics of Specifity. Linguistic Inquiry 2:1. 1-26.
• Erguvanlı, E. 1984. The Function of Word Order in Turkish Grammar. Berkeley: California Üniversitesi Yayınları.
• Erkü, F. 1983. Discourse Pragmatics and Word Order in Turkish. Doktora Tezi. Minnesota Üniversitesi.
• Göksel, A. 1998. Linearity, Focus and the Postverbal Position in Turkish. The Mainz Meeting: Proceedings of the Seventh International Conference on Turkish Linguistics, (Yay.) Lars Johanson. 85-106. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
• İşsever, S. 2000. Türkçede Bilgi Yapısı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi.
• _____ 2003. Information Structure in Turkish: the word order-prosody interface. Lingua 113:11. 1025-1053.
• Karimi, S. 2005. A Minimalist Approach to Scrambling. Berlin/New York: Mouton de Gruyter.
• Kennelly,S.D. 1997a. The Presentational Focus Position of Nonspecific Objects in Turkish. VIII. Uluslararası Türk Dilbilimi Konferansı Bildirileri, 7-9 Ağustos 1996, (Yay.) K.İmer ve N.E.Uzun. 25-36. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• _____ 1997b. *Nonspecific External Arguments in Turkish. Dilbilim Araştırmaları 7. 58-75. Ankara: Kebikeç Yayınları.
• _____ 2003. The Implications of Quantification for the Role of Focus in Discourse Structure. Lingua 113:11. 1055-1088.
• Kornfilt,Jaklin. 2003. Scrambling, Subscrambling, and Case in Turkish. Word Order and Scrambling, (Yay.) Simin Karimi. 125-155. Oxford/Berlin: Blackwell Publishers.
• Kural, M., 1992. Properties of Scrambling in Turkish. Taslak metin. UCLA.
• Kuribayashi, Y. 1990a. Sözdizimsel Sözcük Birleşmesi. IV. Dilbilim Sempozyumu Bildirileri, 17-18 Mayıs 1990, (Yay.) S. Özsoy and H. Sebüktekin. 41-46. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• _____1990b. Syntactic Compundings in Turkish. Dilbilim Araştırmaları. 41-49. Ankara: Hitit Yayıncılık.
• Nilsson,B. 1986. Object Incorporation in Turkish. Türk Dilbilimi Konferansı Bildirileri, 9- 10 Ağustos 1984, (Yay.) A.Aksu Koç ve E.Erguvanlı Taylan. 113-127. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• Öztürk, Balkız. 2004. Case, Referentiality, and Phrase Structure. Doktora Tezi. Harvard Üniversitesi.
• Saito, M. 2003. A Derivational Approach to the Interpretation of Scrambling Chains. Lingua 113:4-6. 481-518.
• Sezer, A. 1996. Türkçede Sözdizimsel Kısıtlamalar. IX. Dilbilim Kurultayı Bildirileri, 236
• Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Yayınları.