(Discourse-Grammar Approach in Grammar Instruction: Is it an innovation, or have we already been practising it?)

Yıl 2005, Sayı: 128, 25 - 37, 01.06.2005

Özden Fidan

https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000033

Cited By: 1

Öz

In second language teaching grammar lessons should not only aim at developing learners’ grammatical competence, but also improve their communicative competence. Pedagogic discourse-grammar approach to grammar instruction explains the use of ‘grammar’ in ‘discourse’ to develop learners’ communicative competence. To this end, this article outlines main concepts underlying pedagogic discourse grammar approach by giving examples from Turkish spoken corpora and proposes that discourse-based language items should be incorporated in materials designed for teaching Turkish as second language

Anahtar Kelimeler

Second language teaching, grammar instruction, discoursegrammar, pedagogic discourse-grammar

DİLBİLGİSİ ÖĞRETİMİNDE SÖYLEMDİLBİLGİSİ YAKLAŞIMI: Eski köye yeni adet mi, yoksa “Biz bunu zaten yapıyoruz” mu?

Öz

İkinci dil öğretiminde, dil öğrenicilerinin iletişimsel edinçlerinin geliştirilmesinde dilbilgisi dersleri büyük bir paya sahiptir. Dilbilgisi öğretiminin öğrenicilerin iletişimsel edinçlerini destekleyecek biçimde etkinleştirilmesi için yapılan önerilerden biri de söylem-dilbilgisi yaklaşımıdır. Bu yazının amacı, ikinci dil öğretimi çerçevesinde dilbilgisi öğretiminde eğitim amaçlı söylem-dilbilgisi yaklaşımını Türkçe sözlü söylem örnekleriyle tanıtmaktır

Anahtar Kelimeler

İkinci dil öğretimi, dilbilgisi öğretimi, söylem-dilbilgisi, eğitim amaçlı söylem-dilbilgisi

Kaynakça

• Adolphs, S. ve Schmidt. N. 2003. Lexical Coverage of Spoken Discourse Applied Linguistics. 24/4. s. 425-438.
• Aydıner, P. 2002. Sözlü Türkiye Türkçesinde kişi adıllarının tonlama açısından özellikleri içinde. K. İmer ve Doğan G. (haz) Current Research in Turkish Linguistics. s. 87-98. Kıbrıs: Eastern Mediternian University Press.
• Cem, A. 2005. Dilbilgisi öğretiminde biçim-anlam-kullanım üçlüsü: Ders malzemesi hazırlama ve uygulama önerisi. TÖMER Dil Dergisi. sayı 128.
• Cengiz, Ö. ve Cem-Değer, A. 2005. Türkçe karşılıklı konuşma söyleminde ezgi birimleirnin yapısı. Dilbilim Araştırmaları 2005. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi. s. 1-13.
• Cumming, S. ve Ono, T. 1997. Discourse and Grammar. İçinde T. A. Van Dijk (Haz.) Discourse as Structure and process. s. 112-137. London: Sage.
• Demircan, Ö. 2005. İzlekleme ve adıllama etkileşimi. Türk Dili Dergisi. Cilt 19. sayı 10. s. 10- 14.
• Downing, A. ve Locke, P. 1992. A University Grammar in English. London: Prentice Hall.
• Drew , P. ve Sorjonen, M-L. 1997. Institutional Dialogue içinde T. A. Van Dijk (Haz.) Discourse as Social Interaction. s. 92-118. London: Sage.
• Ediskun, H. 1985. Türk Dilbilgisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Fotos, S. 1994. Integrating Grammar Instruction and Communicative Language Use Through Grammar Consciousness-Raising Tasks. TESOL QUARTERLY Vol. 28, No. 2. 323- 349.
• Fotos, S. 2001. Cognitive Approaches to Grammar Instruction. İçinde M. Celce-Murcia (haz.) Teaching English as a Second or Foreign Language. 267-285. U. S. A.: Heinle & Heinle.
• Gabrielatos, C. 2005. Corpora and Language Teaching: Just a fling or wedding bells? TESL-EJ, 8/4.
• Gencan, T. N. 2001. Dilbilgisi. Ankara: Ayraç Yayınevi.
• Hengirmen, M. 1995. Türkçe Dilbilgisi. Ankara: Engin Yayınevi.
• Hopper, P. J. 1988. Emergent Grammar and the priorigrammar postulate. D. Tannen (haz.) İçinde Linguistics in Context: Connecting Observation and Understanding. s. 117-134. NY: Academic Pres.
• Hughes, R. Ve M. McCarthy 1998. From Sentence to Discourse: Discourse Grammar and English Language Teaching TESOL QUARTERLY Vol. 32. No. 2.
• Larsen-Freeman. D. 2001. Teaching Grammar”. İçinde M. Celce-Murtcia (haz.) Teaching English as a Second or Foreign Language. 249-251. U. S. A.: Heinle & Heinle.
• Mishan, F. 2004. Authenticating corpora for language learning: a problem and its resolution ELT Journal 58/3. s. 219-227.
• Ochs, E. Schegloff E. ve Thompson S. 1996. Interaction and Grammar. Cambridge:CUP
• Oktar, L. ve Cem-Değer, A. 2004. Turkish ‘İŞTE’ as Trace and Signal of Discourse Structure içinde K. İmer ve G. Doğan (haz.) Current Research in Turkish Linguistics. s. 121- 134. Gazimağusa: Eastern Mediternian Univ. Press.
• Özsoy, S. 1999. Türkçe. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Matbaası.
• Öztürk, B. 2000. Türkçe bir adıl-düşürme-dili mi? içinde, S. Özsoy ve E.E. Taylan (haz.) XIII. Dilbilim Kurultay Bildirileri. s. 55-64. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• Öztürk, B. 2001. Turkish as non-pro-drop language içinde E. E. Taylan (haz) The Verb in Turkish. s. 239-261. Amsterdam: John Benjamins.
• Rose, K. R. ve Kasper. G. 2001. Pragmatics in Language Teaching. Cambridge: CUP.
• Ruhi, Ş. 1992. Zero NP Anaphora Versus Full NP Anaphora in Turkish içinde A. Konrot (haz.) Modern Studies in Turkish: Proceedings of the 6th International Conference on Turkish Linguistics. s. 105-117. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Schröder, C. 1998. Relative ki clauses and structure of spoken Turkish içinde K. İmer ve N. E. Uzun (haz.) VIII. Uluslararası Türk Dilbilimi Konferansı Bildirileri. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Van Lier, L. 2002. The Role of Form in Language Learning. İçinde M. Bax (haz.) Reflections on Language and Language Learning. 253-267. Philedephia, PA, USA: John Benjamins Publishing.
• Atay, Oğuz. 1999. Tehlikeli Oyunlar. s. 203. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Dündar, Can. 2005. Avrupa da Öğrenmeli. Milliyet Cumartesi. 8 Ekim 2005, s. 15.