Rus edebiyatının önemli şairlerinden biri olan İgor Severyanin’in şiirlerinde duygu ve anlam arasındaki ilişki derinlemesine bir bağlantı içerisindedir. Severyanin’in eserleri genellikle dekadan bir karaktere sahiptir, dili oldukça süslü ve kasıtlı olarak gösterişlidir, hatta bazen zevksiz bulunarak sınırları zorladığına inanılır. Şair, sanatında daha önce kullanılmamış biçimler uygulayarak şiirde yeni ölçüler geliştirir. Geleneksel nazım biçimlerini özgün bir şekilde dönüştüren Severyanin’in Klasik Güller şiiri söz konusu yargıya son derece güçlü bir örnek teşkil etmektedir. Birbirinden farklı hislerin hüzünlü bir arka fonda yansıtıldığı ifade türü olan elejinin yoğun bir şekilde ön plana çıktığı şiirde, sözcüklerin derin anlamlı yapısı Arap söz sanatında önemli bir yere sahip olan icâzı anımsatır. Nitekim bu makalede eleji türünde kaleme alınan Klasik Güller’deki sözcüklerin ardında saklı olan gizli mana katmanları ve duyguların sarmal bir biçimde birbirine bağlanışı, icâzın niteliksel verilerinden faydalanılarak çözümlenmeye çalışılacaktır. Klasik şiir normlarını sorgulayan ve yeniden şekillendiren bir analizin başvurulduğu bu çalışmada hüzün, aşk, ayrılık ve kayıp gibi evrensel temaların yanı sıra, duyguların farklı zaman dilimlerinde nasıl evrildiği ve bu evrimin, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde nasıl yansıdığına dair tespitlerde bulunulacaktır. Analizler esnasında sıklıkla tarihsel alt yapıdan faydalanılan bu tahlille modern şiir çalışmalarına yenilikçi bir bakış açısı kazandırılarak edebiyat incelemelerine özgün bir katkı sağlanmaya çalışılacaktır.
Çok teşekkür eder, iyi çalışmalar dilerim.
One of the prominent poets of Russian literature, Igor Severyanin’s poetry is characterized by a profound connection between emotion and meaning. His works often display a decadent quality, marked by highly ornate and deliberately flamboyant language, occasionally pushing boundaries to the point of tastelessness. Severyanin introduced new metrical patterns in poetry by experimenting with previously unused forms, offering an innovative transformation of traditional poetic structures. His poem Classical Roses serves as a powerful example of this approach, where the elegiac tone—a form that reflects various emotions against a somber backdrop—is pronounced, and the deeply meaningful structure of words evokes the concept of “conciseness”, an essential feature of Arabic rhetoric. This study aims to analyze the hidden layers of meaning and the interwoven emotions within Severyanin’s Classical Roses, utilizing the qualitative elements of “conciseness” to explore these nuances. Through an analysis that re-examines and reshapes classical poetic norms, the study will not only investigate universal themes such as sorrow, love, separation, and loss but also examine how the evolution of emotions over different periods reflects both individual and collective experiences. By frequently drawing upon historical contexts throughout the analysis, this study seeks to offer a fresh perspective on modern poetry studies, contributing a unique approach to literary analysis.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 21 Mart 2025 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 10 Aralık 2024 |
Kabul Tarihi | 16 Mart 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 31 |
Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayrıTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) ile lisanslanmıştır.