Purification and Atonement in Religions

Yıl 2022, , 21 - 40, 30.06.2022

Fatma Demirörs

https://doi.org/10.47145/dinbil.1106470

Cited By: 1

Öz

Religion that owns an essential impact on people’s making sense of life that offers a regular and prosperous life for people with its norms. While norms of religion have based in a particular order life of people, violation of these norms lead to corruption the order that religion offers for the benefit of human and ultimately people suffer from sin which committed. In this context, the negativities encountered as a result of evil deeds throughout history have been thought as God's punishment and evaluated as a result of the violation of religion. The negative consequences of the sins led person to atone for sins. In this context, purification from sins has been seen as an important requirement not only in religions of divine origin, but also in religions that do not have a clear belief in God. At this point, human resorts to methods of purification and atonement in order to protect oneself from the negative consequences of sins. The purification and atonement methods offered by religions to get rid of sin are shaped on the axis of the meaning that every religion attiributes on sin. The meaning attributed to sin can might vary depending on the belief system that religions have, God-human relationship and the perspective on the world. While discussing the methods of purification and atonement in religions in this article, focused on living world religions in terms of the scope of the study. These religions will be considered under four titles within the framework of their geography and belief systems they have: İndian Religions, Far Eastern Religions, Dualist Religions and Religions of Divine Origin. The reflection of the samsara cycle in Indian religions, the moral structure and animist theology in Far Eastern religions, and the dualist cosmogony to consist of goodness and evil in dualist religions on the phenomenon of sin and purification from sins will be evalutaed. In the religions of divine origin; while discussing the phenomenon of purification and atonement in the framework of Jesus-centered theology in Christianity; it will be evaluated that in Judaism the reflection of the covenant with God on atonement and purification, atonement in İslam is purifies sins with this aimed at the establishment of goodness.

Anahtar Kelimeler

Atonement, Cosmogony, Sin, Samsara, The History of Religions, Purification

Dinlerde Arınma ve Kefaret

Öz

İnsanın hayatını anlamlandırması noktasında önemli bir etkiye sahip olan din, koyduğu normlarla insana düzenli ve faydalı bir hayat sunmaktadır. Dinin normları insan hayatını belli bir düzene oturturken, bu normların ihlali ise dinin insanın faydası için sunduğu düzenin bozulmasına sebep olmakta ve en nihayetinde insan işlediği günahlar sebebiyle zarara uğramaktadır. Bu bağlamda tarih boyunca kötü fiillerin sonucunda karşılaşılan olumsuzluklar, Tanrı’nın cezası olarak düşünülmüş ve dinin ihlal edilmesinin sonucu olarak değerlendirilmiştir. Günahların olumsuz sonuçları, insanı günahları telafi etmeye yönlendirmiştir. Bu bağlamda sadece ilahî kökenli dinlerde değil, net bir tanrı inancı bulunmayan dinlerde bile günahlardan arınmak önemli bir gereksinim olarak görülmüştür. Bu noktada insan, günahların olumsuz sonuçlarından korunmak için arınma ve kefaret yöntemlerine başvurmaktadır. Dinlerin günahtan arınmak için sunduğu arınma ve kefaret yöntemleri her dinin günaha yüklediği anlam ekseninde şekillenmektedir. Günaha yüklenen anlam ise dinlerin sahip olduğu inanç sistemine, tanrı-insan ilişkisine ve dünyaya bakış açısına göre değişebilmektedir. Bu makalede dinlerde arınma ve kefaret yöntemleri ele alınırken çalışmanın kapsamı açısından yaşayan dünya dinleri üzerinde durulmuştur. Bu dinler bulundukları coğrafya ve sahip oldukları inanç sistemleri çerçevesinde Hint Dinleri, Uzak Doğu Dinleri, Düalist Dinler ve İlahî Kökenli Dinler olmak üzere dört ana başlıkta değerlendirilecektir. Hint dinlerinde samsara döngüsünün, Uzak Doğu dinlerinde ahlaki yapı ve animist teolojinin, düalist dinlerde ise iyilik ve kötülükten oluşan düalist kozmogoninin günah ve günahlardan arınma olgusuna yansıması değerlendirilecektir. İlahî kökenli dinlerde ise Hıristiyanlıkta arınma ve kefaret olgusu, İsa merkezli teoloji çerçevesinde ele alınırken; Yahudilikte Tanrı ile antlaşmanın kefaret ve arınmaya yansıması, İslam’daki kefaretlerin ise günahları arındırmakla birlikte iyiliğin tesisine yönelik oluşu değerlendirilecektir.

Anahtar Kelimeler

Dinler Tarihi, Arınma, Kefaret, Kozmogoni, Günah, Samsara

Kaynakça

• Agoramoorthy, Govindasamy. “Sacred Rivers: Their Spiritual Significance in Hindu Religion”, Journal of Religion and Health 54/3 (2015), 1080-1090.
• Alalu, Suzan vd. Yahudilikte Kavram ve Değerler. İstanbul: Gözlem Gazetecilik Basın ve Yayın A.Ş., 2001.
• Albayrak, Kadir. “Dinlerde Günah Kavramı ve Kurtuluş Yolları”. Dini Araştırmalar Dergisi 4/12 (Haziran 2002), 87-107.
• Alıcı, Mehmet. “Genel Hatlarıyla Mecusilik ve Zerdüşt’ün Modern Takipçileri”. Ortadoğu Yıllığı 2011. ed. Kemal İnat vd. 549-578. Sakarya: Açılım Kitap, 2012.
• Alıcı, Mehmet. Mecusi Geleneğinde Tektanrıcılık ve Düalizm İlişkisi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2011.
• Aydın, Mahmut. Ana Hatlarıyla Dinler Tarihi. Ankara: Ensar Neşriyat, 4. Basım, 2014.
• Baran Tekin, Dilâ. Mani ve Öğretileri. Çorum: Hitit Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2014.
• Brown, David. A Guide to Religions. London: SPCK Publishing, 1986.
• Budda, Ömer Hilmi. Dinler Tarihi. 1 Cilt. İstanbul: Vakit, 1. Basım, 1935.
• Cole, W. Owen – Sambhi, Piara Singh. The Sikhs:Their Religious Beliefs and Practies. London: Routledge and Kegan Paul, 1978.
• Demirci, Kürşat. “Hinduizm”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi.18/112-116. İstanbul: TDV Yayınları, 1998.
• Ersöz, Emine. Manu Kanunnamesi'ne Göre Hinduizm. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2007.
• Guru Granth Sahib: An Analytical Study, Singh Bros., Amritsar, 1992.
• Güç, Ahmet. "Konfüçyüs ve Konfüçyüsçülük". Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 10/2 (Haziran 2001), 43-65.
• Güç, Ahmet - Sert, Ekrem. "Budizm'de Dört Temel Gerçek, Sekiz Dilimli Yol ve Nirvana". İslam Medeniyeti Araştırmaları Dergisi 5/12 (Haziran 2020), 3-28.
• Gündüz, Şinasi. Hıristiyanlık. Ankara: İSAM Yayınları, 9. Basım, 2020.
• Gündüz, Şinasi. “Maniheizm”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 27/575-576. Ankara: TDV Yayınları, 2003.
• Gündüz, Şinasi. Sâbiîler Son Gnostik Dinler. İstanbul: Vadi Yayınları, 3. Basım, 2016.
• Güngör, Harun. “Maniheizm”. Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 6/5 (Ocak 1988), 145-166.
• Gürkan, Salime Leyla. Anahatlarıyla Yahudilik. Ankara: İSAM Yayınları, 6. Basım, 2020.
• Harman, Ömer Faruk. “Günah”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 14/278-282. İstanbul: TDV Yayınları, 1996.
• Islam, Thowhidul. “Hinduizm, Budizm ve İslam’da Oruç: Mukayeseli Bir Çalışma”. Uluslararası Ramazan Sempozyumu: Ramazan ve Oruç. ed. Berat Açıl vd. 63-78. İstanbul: Belikan Basım, 2015.
• Jacobi, Hermann. “Jainism”. Encylopedia of Religion and Ethics. ed. James Hasting. 7/469-470. New York, 1951.
• Karataş, İbrahim. “Buddizm'de Tanrı Anlayışı Üzerine Bir Değerlendirme”. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 13/1 (Nisan 2015), 85-105.
• Katar, Mehmet. “Dinlerde Keffaret Anlayışı”. Dini Araştırmalar Dergisi 1/44 (Haziran 1998), 44-58.
• Kıyak, Abdulkadir – Güven, Hilal. “Hint Dinlerinde Günah Algısı”. Erciyes Akademi Dergisi 35 (Eylül 2021), 597-611.
• Kutsal Kitap: Tevrat, Zebur, İncil. İstanbul: Kitabı Mukaddes Şirketi - Yeni Yaşam Yayınları, 2018.
• Manusmiriti. https://archive.org/details/ManuSmriti_201601/page/n243/mode/2up
• Moore, George Foot. History of Religions. New York: 1949.
• Nikhilananda, Swami. Ruhun Özgürleşmesinde Hinduizm. çev. Aslı Özer. İstanbul: Ruh ve Madde Yayınları, 2003.
• Olgun, Hakan. “Katolik Kilisesi’nin Endüljans Uygulaması ve Protestan Reformuna Etkisi”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 18/18-19 (Ocak 2005), 327-346.
• Öztürk, Nermin. “İlahi Dinlerde Yemin, Keffaret ve Kurban”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 13/13 (Şubat 2002), 167-192.
• Parrinder, Geoffrey. World Religions From Ancient History to The Present. New York: 1983.
• Ruben, Walter. Eski Metinlere Göre Budizm. çev. Lütfü Bozkurt. İstanbul: Okyanus Yayınları, 3. Basım, 2000.
• Sayım, Huzeyfe. “Sih Dini”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 19/11 (Ocak 2001), 85-96.
• Sayım, Huzeyfe. "Zerdüştîlik'de Kozmogoni ve Yaratılış". Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 1/16 (Haziran 2004), 91-101.
• Schimmel, Annemarie. Dinler Tarihine Giriş. İstanbul: Kırkambar Yayınları, 1999.
• Sinanoğlu, Mustafa. “Seneviyye”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 36/521-522. İstanbul: TDV Yayınları, 2009.
• Yaşkan, Samet. Şintoizmde İbadet. Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2020.
• Yılmaz, Hatice. Yahudilikte Günah Kavramı ve Büyük Günahlar. Bursa: Bursa Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019.
• Yitik, Ali İhsan. Doğu Dinleri. İstanbul: İSAM Yayınları, 1. Basım, 2014.
• Yurdaydın, Hüseyin Gazi – Dağ, Mehmet. Dinler Tarihi. Ankara: Gündüz Matbaacılık, 1. Basım, 1978.
• Zerdüşt Avesta Bölümler. çev. Eshat Ayata. İstanbul: Kora Yayın, 3. Basım, 2011.