The Effects of Technological Developments on Sedentary Lifestyle and Psychomotor Development in Children

Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 1, 48 - 59, 30.06.2023

Osman Satı Coşkuntürk , Kübra Kurcan , Kader Yel , Sema Güzel

Öz

In the current era of rapidly advancing technological developments, it is evident that these advancements have brought about significant changes impacting all aspects of our lives. Smartphones, computers, tablets, and other electronic devices offer numerous advantages that facilitate people's lives. However, both adults and children are constantly engaged with electronic devices. Activities such as watching television, playing video games, and using social media contribute to a sedentary lifestyle, particularly among children, leading to a decrease in their levels of physical activity. Consequently, this situation has resulted in the adoption of an increasingly sedentary lifestyle by individuals, driven by technological advancements. Children are the group most affected by this lifestyle. Physical activity holds great importance for a child's physical development. Childhood encompasses the period of the most rapid developmental growth following infancy. The achievements attained during this period form the foundation for the attitudes and behaviors children will exhibit in the future. Children who used to engage in outdoor playtime now spend more time indoors, embracing a sedentary lifestyle. Technological devices reduce the time children allocate for physical activities such as sports and games, which can lead to health problems such as obesity, cardiovascular diseases, and musculoskeletal issues. Engaging in movement during this period becomes one of the crucial factors directly influencing healthy growth and physical development. Sports activities and games conducted during this period become a phenomenon that expands children's social environments. Activities involving physical activity are also significant for a child's physical development. Research has revealed that physical activity and sports contribute valuable benefits to children's acquisition of self-confidence, body awareness, socialization, exploration of the world, and healthy growth and development. Consequently, it is important to promote the proper utilization of technology rather than completely eliminating it to prevent the emergence of a sedentary lifestyle. Research demonstrates the crucial role that play has in children's developmental psychology, motivational aspects, and sociological effects. Based on all the information presented, it can be stated that, beyond perceiving technology as an indispensable part of their lives, children need to maintain a balance by incorporating regular physical activity and sports as essential elements. Building upon the information provided above, this article explores the interaction between technological advancements, sedentary lifestyles, and the psycho-motor and social development of children.

Anahtar Kelimeler

Technology, Sedentary lifestyle, sports, Psychomotor, Child development

Teknolojik Gelişmelerin Hareketsiz Yaşama ve Çocuklarda Psiko-Motor Gelişime Etkileri

Öz

İçinde bulunduğumuz teknolojik gelişmelerin hızla ilerlediği günümüzde, yaşamımızın her alanını etkileyen önemli değişikliklere neden olduğu görülmektedir. Akıllı telefonlar, bilgisayarlar, tabletler ve diğer elektronik cihazlar, insanların hayatlarını kolaylaştıran birçok avantaj sunmaktadır. Bununla birlikte hem yetişkinler hem çocuklar elektronik cihazlarla sürekli olarak etkileşim halindedir. Televizyon izlemek, video oyunları oynamak, sosyal medya kullanmak gibi aktiviteler, özellikle çocukların hareketsizliklerini artırarak fiziksel aktivite düzeylerini azaltmaktadır. Bu durum teknolojik gelişmelere bağlı olarak giderek daha hareketsiz bir yaşam tarzının bireyler tarafından benimsenmesine neden olmaktadır. Bu yaşam tarzının en çok etkilediği grup çocuklardır. Hareket bir çocuğun bedensel gelişimi için çok önemlidir. Çocukluk, bebeklikten sonra en hızlı gelişim sürecinin yaşandığı dönemi kapsamaktadır. Bu dönemde elde edilen başarılar, çocukların gelecekte sergileyecekleri tutum ve davranışların temelini oluşturmaktadır. Daha önce dışarıda oyun oynayan çocuklar şimdi iç mekanlarda daha fazla zaman geçirerek hareketsiz bir yaşam tarzı benimsemektedir. Teknolojik cihazlar, çocukların spor ve oyun gibi fiziksel aktivitelerle ilgilenme zamanlarını azaltmakta ve bu da obezite, kalp-damar hastalıkları, kas-iskelet sorunları gibi sağlık sorunlarının ortaya çıkmasına yol açabilmektedir. Bu dönemde hareket etmek, sağlıklı büyüme ve bedensel gelişim için doğrudan etkileyen önemli faktörlerden biri olmaktadır. Bu dönemde yapılan sportif aktivite ve oyunlar çocukların sosyal çevrelerini genişleten bir olgu olmaktadır. Fiziksel aktivite içeren etkinlikler de çocukların bedensel gelişimleri için önemlidir. Yapılan araştırmalar, fiziksel aktivite ve sporun çocukların özgüven kazanmalarına, bedenlerini tanımalarına, sosyalleşmelerine, dünyayı keşfetmelerine, sağlıklı büyümelerine ve gelişmelerine değerli katkılar sunduğunu ortaya çıkarmıştır. Sonuç olarak, hareketsiz yaşam tarzının oluşmasına neden olan teknolojiyi tamamen ortadan kaldırmak yerine doğru kullanımı teşvik etmek önemlidir. Yapılan araştırmalar, çocukların oyunun gelişim psikolojisi, motivasyonel yönleri ve sosyolojik etkileri açısından önemli bir rol oynadığını ortaya koymaktadır. Tüm bu bilgilere dayanarak çocuklar teknolojiyi hayatlarının vazgeçilmez parçası olarak görmelerinin ötesinde dengeyi sağlamak amacıyla düzenli fiziksel ve sporun vazgeçilmez öğeler olduğu ifade edilebilir. Yukarıdaki bilgilerden yola çıkılarak bu makalede de teknolojik gelişmlerinin hareketsiz yaşama ve çocuklarda psiko-motor ve sosyal gelişimle etkileşimi irdelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Teknoloji,, Hareketsiz yaşam, Spor, Psikomotor, Çocuk Gelişimi

Kaynakça

• Akın, S. (2006). Basketboldaki top hâkimiyeti çalışmalarının öğretilebilir zihinsel engelli çocukların el beceri gelişimine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Altınkök M. (2006). Temel motor hareketlerin geliştirilmesini içeren özel beden eğitimi program tasarısının 5-6 yas çocukların temel motor hareketlerin gelişimine etkisinin araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Ü. E.B.E. Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği ABD Spor Eğitimi BD, İstanbul.
• Arabacı, N., & Çıtak, Ş. (2017). Okul öncesi dönemdeki çocukların “oyun” ve ‘açık alan (bahçe)” etkinlikleri ile ilgili görüşlerinin incelenmesi ve örnek bir bahçe düzenleme çaışması. Mediterranean Journal of Educational Research, 11(21), 28–43.
• Başkan M. (2006). 6–8 Yas Cimnastikçiler ve spor yapmayan çocukların motor beceri kapasitelerinin karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Ü. S.B.E. Beden Eğitimi ve Spor ABD, İstanbul.
• Boutelle, K. N., Murray, D. M., Jeffery, R. W., Hennrikus, D. J., & Lando, H. A. (2000). Associations between exercise and health behaviors in a community sample of working adults. Preventive Medicine, 30(3), 217-224.
• Çağlayan Tunç, A., Zorba, E. & Çingöz, Y. E. (2020). Covid 19 salgını döneminde egzersizin yaşam kalitesine etkisi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(1), 127-135.
• Çakır, Z. (2020). The effects of the covid-19 pandemic on sports, athletes and trainers during the normalization phase. The Online Journal of Recreation and Sports, 9(3), 45-58. https://doi.org/10.22282/ojrs.2020.70
• Çeleb B. (1993), Sporun çocukların fiziksel gelişimi üzerine olan etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Ü. S.B.E. Beden Eğitimi ve Spor ABD, Bursa
• Çelik, A., & Şahin, M. (2013). Spor ve çocuk gelı̇şı̇mı̇. The Journal of Academic Social Science Studies International Journal of Social Science, 6(1), 467–478.
• Çobanoğlu Y. (1992). Çocuk eğitiminde spor olgusunun tarihsel gelişimi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 1, 43- 48.
• Demirci, E. (2007). Okul öncesinde psiko-motor gelişim. Kafkas Üniversitesi.
• Dursun MZ. (2004). Temel becerileri içeren özel beden eğitimi program tasarısının okulöncesi 6 yas çocukların motor beceri erisileri üzerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Ü. S.B.E. Spor Bilimleri ve Teknolojileri, Ankara.
• Durualp, E., & Aral, N. (2010). Altı yaşındaki çocukların sosyal becerilerine oyun temelli sosyal beceri eğitiminin etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 160–172.
• Gallahue, D. (1982). Phases and stages of motor development. In D. Gallahue (Ed.), Understanding Motor Development In Children (First Edit, pp. 135–254). New York: John Wiley & Sons, Inc.
• Gallahue, D., & Ozmun, J. (1995). Fundamental Movement Abilities. In S. Spoolman (Ed.), Understanding Motor Development: Infant, Children Adolescents, Adults. (Third Edit, pp. 223– 404). Wisconsin-Iowa: Brown & Benchmark.
• Gönen, M., Ceyhan, M. A., Çakır, Z., Zorba, E. & Coşkuntürk, O. S. (2022). Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin rekreasyon alanı kullanımlarına ilişkin engel ve tercihleri. The Online Journal of Recreation and Sports (TOJRAS), 11(4), 59-76. https://doi.org/10.22282/ojrs.2022.109
• Güler, M., Bayazit, B., Yilmaz, O., & Ongül, E. (2017). Eğlenceli atletizm çalışmalarının psikomotor gelişime etkisi. Sportif Bakış: Spor Ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(1), 1-8.
• Heper, E., Koca, C., Ertan, H., Kale, M., Terek, S., Karabudak, E., & Ertan, H. (2012). Spor Bilimleri ile İlgili Kavramlar ve Sporun Tarihsel Gelişimi. H. Ertan (Ed.), Spor Bilimlerine Giriş (1. Baskı, ss. 11–12). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Karakaya, O. (2009). Türk müziği eğitimi veren devlet konservatuvarlarında koro eğitimi ve yönetimi. Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Mengütay, S. (2005). Çocuklarda hareket gelişimi ve spor. İstanbul: Morpa Yayıncılık.
• Orhan, R. & Ayan, S. (2018). Psiko-motor ve gelişim kuramları açısından spor pedagojisi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 523-540.
• Özer D.S, Özer M.K. (2004). Çocuklarda Motor Gelişim, Nobel Yayın Dagıtım, Ankara.
• Samar, E. (2022). Artvin Çoruh Üniversitesi personelinin pandemi sürecinde fiziksel aktivite ve beslenme alışkanlıklarının belirlenmesi. The Online Journal of Recreation and Sports (TOJRAS), 11(1), 19-29. http://doi.org/10.22282/ojrs.2022.93
• Şahin, T., & Gönen, M. (2020). The perceived stress levels during covid-19 quarantine periods and physical activity and exercise. Ambient Science, 7. https://doi.org/10.21276/ambi.2020.07.sp1.oa30
• Tamer, K. (1987). Beden eğitimi ve oyun öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi, No: 101 s. 2
• Vural, Ö. (2010). Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yavuzer, H. (1984). Çocuk Psikolojisi. Altın Kitaplar Yayınevi: İstanbul.
• Yavuzer, H. (2000). Bedensel, Zihinsel ve Sosyal Gelişimiyle Çocuğunuzun İlk 6 Yılı. Remzi Kitapevi: İstanbul.
• Yıldız, E. & Çetin, Z. (2018). Sporun psiko-motor gelişim ve sosyal gelişime etkisi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 5(2), 54-66. https://doi.org/10.21020/husbfd.427140