“Canım bedenimde oldukça, ben Kur’an’ın kölesiyim; seçilmiş Muham-med’in yolunun toprağıyım; birisi söz¬lerimden, bundan başka bir söz naklederse, ondan da bezmişim, o sözden de bezmişim” diyen büyük mutasavvıf, fakih, şair ve düşünür Mevlâna Celâleddin-i Rûmî’nin (1207-1273) eserlerini okuduğumuzda sözle ilgili birçok hususa temas ettiğini görürüz.
Mevlâna; dinî ve tasavvufî konulara yer verdiği, İslâm edebiyatının en önem-li eserlerinden biri olan Mesnevî’sinde; gazel, kaside, terciât ve rubailerden oluşan Dîvân-ı Kebîr’inde; dinî ve tasavvufî sohbetlerinin yer aldığı mensur eserleri Fîhi Mâ Fîh ile Mecâlis-i Seb‘a’sında ve hatta aile bireylerine, dostlarına ve zamanın ileri gelenlerine yazdığı Mektûbât’ında söz ve sözle ilgili çok önemli bilgiler vermiş ve bunları okuyup uygulamayı tavsiye etmiştir.
Bu çalışmada; Mevlâna’nın genelde dinî ve tasavvufî gazel, kaside, terciât ve rubailerden oluşan Dîvân-ı Kebîr’inde söz ve sözle ilgili hususlar tespit edilip incelenmiştir.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dilbilim |
| Bölüm | Konferans Bildirisi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 2 Temmuz 2020 |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Ağustos 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 13 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License