Bu makalenin amacı; Serdar Özkan’ın yazdığı Kayıp Gül romanında postmodern faktörleri inceleyip araştırmaktır. Postmodernizm, düşünce-sini roman ve hikâyede algılamak ve anlamak için yardımcı olabilecek bir takım faktörler bulunmaktadır.
Bu faktörlerin bir kısmı varlık tanımlama boyutunun bilgi tanımlama boyutuna hâkim olması, belirsizlik, metinde metinler arasılık ve mitolo-jik yansıma, rasyonalizm ayrımı (eleştirisi), orijinal ve yeni form, çoklu son, kimlik buhranı vs. den ibarettir.
Serdar Özkan’ın Kayıp Gül romanında da bu postmodern işaretlerin bazıları bulunmaktadır. Mitolojiden ve tarihi şahsiyetlerden uyumlu bir şekilde istifade etmesi, şekil ve içerik gerilimi ve şekil değişikliğiyle hikâyenin içeriğini kurcalama bu evrensel eserin seçkin özelliklerinden sayılır. Bu şekilde gerçeklik ve hayalin iç içe geçmiş dünyalar arasındaki mevcudiyeti gösterilmiştir.
Söz konusu hikâyede, Brian Mkhail’in teorisine göre gerçek hayalden etkilenmekte ve ona uymaktadır. Özkan, kendi hikâyesinde çevresel form, belirsizlik, iç içe geçmiş dünyalar, gerçek ve hayal arasındaki sını-rın kaldırılması gibi yöntemleri kullanımaktadır.
Birincil Dil | Farsça |
---|---|
Konular | Dilbilim |
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Temmuz 2017 |
Gönderilme Tarihi | 25 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 7 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License