Öz
Meşrutiyet devrimiyle klasik edebiyat kaçınılamaz bir dönüşüm evresine girdi. Bu dönüşümün en belirgin olanı da dilde görülen, sözcüklerin klasik dildeki yerlerini yaygın ve halkın konuştuğu yeni sözcüklere bırakması eğilimi oldu. Önceleri; batı dillerinden alınan sözcükler, yüksek oranda meşrutiyet şiirinde yer almaya başladı. Daha sonraları “Nima Şiiri”nde neredeyse bütün sözcükler bu renge büründü ve yaygın olarak kullanılmaya başlandı. Bu makale; çağdaş şiirde yaygın olarak kullanılan bu tür sözcükleri ve onların bağlı bulundukları akımların özgünlüklerini tanıtma amacıyla kaleme alındı. Bu akımlar; Meşrutiyet Şiiri, Klasizm Eğilimli Çağdaş Şiir, Yeni Nima Şiiri, ve Yeni Akım şiir. Bu araştırma batılı sözcüklerin, siyasi içerikli ya da halkın kullandığı sözcüklerin, meşrutiyet şiirinde eski sözcükler ile yenilerin birlikte Klasizm Eğilimli Yeni Şiir’de, toplumun özümsediği, yerel ve halk ağzında yaygın sözcüklerin kullanımıyla; alışılmadık, az bilinen ve bir de halk arasında yaygın ve birtakım özgün tarzlı şairlere ait sözcüklerin Yeni Akım Şiir’de bu şiir tarzının özellikleri arasında yer alarak kullanıldığını göstermektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- ابتهاج، هوشنگ 1378 ( سیاه مشق، تهران: کارنامه) اخوان ثالث، مهدی 1379 ( زندگی می گوید اما باز باید زیست، چاپ نهم، تهران:) زمستان _________________ 1387 ( زمستان، تهران: زمستان ) آقاحسینی، حسین، آلگونه جونقانی، مسعود ) 1388 (،"هالۀ ارزشی واژگان"، مجلۀ جستارهای ادبی، ش. 165 ، 161, 1
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Farsça |
|---|---|
| Bölüm | Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 10 Ocak 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 21 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 8 |
Kaynak Göster
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License