Çağdaş Fars edebiyatında Şehriyar, romantik eğilimlerinin yoğunlu-ğuyla romantik şairler arasında yer alır. Şehriyar’ın özellikle gazellerinde kendi duygusal “ben”liğiyle ortaya çıkan romantizmiyle, “kişisel roman-tizm”in önderi olmayı üstlenir. Toplumun ve yaşadığı çağın insanlarının “hal dili” olduğunda ise o zaman da Şehriyar “toplumsal romantizm”in önde gelen öncüsü olarak belirir. Bu makalede Şehriyar’ın “romantik ben”ini, “kişisel ben”lik, “toplumsal ben”lik ve “insani ben”lik olarak üç farklı değerlenrimede ele aldık. Şehriyar’ın romantik “ben”i; yoldaşsız oluşu, dilinden anlayanın olmaması gibi konulardaki şikayetleri; hayatın gizemini bilememesinden dolayı inlemesi; iç dünyasında bir sevgili bulma çabaları, geçmişe duyduğu nostaljik özlem, azizlerin ölümüne üzülme, aşk üzüntüsünü dillendirme, duygusal hayatın gerçeklerini betimleme; “toplumsal ben”liği de vatandaşlarıyla, insanlıkla hemdert ol-ması gibi görünümlerde ortaya çıkar.
Birincil Dil | Farsça |
---|---|
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Ocak 2018 |
Gönderilme Tarihi | 21 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 8 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License