BibTex RIS Kaynak Göster

ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ

Yıl 2011, Sayı: 8, 63 - 92, 01.06.2011

Öz

Şeyh Vasfi, klasik Türk edebiyatının kudretli şairlerindendir. Üç dilde şiir yazabilen beliğ şairlerdendir. Babasının vefatı üzerine onun yerine küçük yaşta tekke şeyhi olmuştur. Âlim ve tasavvuf şeyhi olmasına rağmen Cezebât adlı eserinde tasavvufî şiirlere yer vermemiştir. Eski-yeni tartışmalarında Muallim Naci‘nin yanında yer aldı. Tercümân-ı Hakîkat, Saâdet ve Mürüvvet gazetelerinde şiirleri ve makaleleri yayımlandı. Vasfî‘nin, Berkî mahlasıyla da şiirleri vardır. 59 yıllık ömrüne farklı konularda yazılmış 12 eser sığdırmıştır

Kaynakça

  • Aclûnî, İsmâîl b. Muhammed, Keşfü’l-hafâ’ ve müzîlu’l-ilbâs amme’ş-tehere mine’l-ehâdîsi alâ elsineti’n-nâs, I-II, Beyrut 1408/1988.
  • Ali İffet, Gazellerim, İstanbul 1937.
  • Banarlı, Nihad Sâmi, Resimli Türk Edebiyatı Tarihi, I-II, İstanbul 1971.
  • Belal Abdel-Maksoud, İbnü’l-Fâriz ve İsmail Ankaravî’nin Kasîde-i Hamriyye Şerhi, basılmamış Yüksek lisans tezi, İstanbul 2000.
  • Bursalı Mehmed Tâhir, Osmanlı Müellifleri, I-III, İstanbul 1333.
  • Câmî, Mevlânâ Abdurrahmân, Mecmûa-i Monlâ Câmî: Levâyıh-ı Hakîkat Şerh- i Rubâiyyât Levâmi‘ Şerh-i Hamriyye-i İbni Fârız, İstanbul 1309 h.
  • Cezebât, Şeyh Vasfî (Metin aktarma ve Sözlük), Esra Topçu, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Mezuniyet tezi, Bolu, 2010, 105 + 88 s.
  • Çetin, Mehmet, Tanzimattan Günümüze Türk Şiiri Antolojisi, I-IV, Ankara 2002.
  • Dîvân-ı Câmî, nşr. A‗lâhân-i Efsahzâd, I-II, Tahran 1378/1999.
  • Dîvânü İbni’l-Fâriz, nşr. Mehdî Muhammed Nâsirüddîn, Beyrut 1410/1990.
  • Erbay, Erdoğan, Eskiler ve Yeniler: Tanzimat ve Servet-i Fünun Neslinin Divan Edebiyatına Bakışı, Erzurum 1997, s. 60-82.
  • İbnülemin Mahmut Kemal İnal, Son Asır Türk Şairleri, I-IV, İstanbul 1988; (IV, 1948-1952)
  • Mevlânâ Celâluddîn, Külliyât-ı Dîvân-ı Şems, nşr. Bedîüzzamân Fürûzânfer, I-II, Tahran 1374 hş.
  • Muallim Nâci’nin Şiirleri, haz. Abdülkadir Hayber & Hüseyin Özbay, İstanbul 1997.
  • Şeyh Vasfî, Cezebât, İstanbul 1302.
  • Tâhirü’l-Mevlevî’nin Türkçe ve Farsça Divanları, haz. Mehmet Atalay, Erzurum 2005.
  • Törenek, Mehmet, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, ―Recâizâde Ekrem‘in Bülbül Redifli Şiiri ve Ona Yazılan Nazireler‖, Erzurum 2000, sa. 14, s. 169-185.
  • Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, Dergâh Yayınları, İstanbul 1998. VIII, 513-514.
  • Özsarı, Mustafa, ―Şeyh Vasfî‖, DİA: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, İstanbul 2010, XXXIX, 71-72.
  • Usûlî Divanı, haz. Mustafa İsen, Ankara 1990.

ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ

Yıl 2011, Sayı: 8, 63 - 92, 01.06.2011

Öz

Şeyh Vasfi was a powerful poet of classical Turkish literature. He was a fluent poet who can write a poem in three languages. After his father's death, he became the sheik of an islamic monastery as the successor. Though he was an omniscient and a sheik of sufism, he did not write any sufistic poems in his work Cezebât. Regarding the debate of new-old, he took place with Muallim Naci. His poems and articles were published in Tercümân-ı Hakîkat, Saâdet and Mürüvvet newspapers. He had also poems with the pen name of Berkî. He had 12 works written in different subjects in his 59-year old life

Kaynakça

  • Aclûnî, İsmâîl b. Muhammed, Keşfü’l-hafâ’ ve müzîlu’l-ilbâs amme’ş-tehere mine’l-ehâdîsi alâ elsineti’n-nâs, I-II, Beyrut 1408/1988.
  • Ali İffet, Gazellerim, İstanbul 1937.
  • Banarlı, Nihad Sâmi, Resimli Türk Edebiyatı Tarihi, I-II, İstanbul 1971.
  • Belal Abdel-Maksoud, İbnü’l-Fâriz ve İsmail Ankaravî’nin Kasîde-i Hamriyye Şerhi, basılmamış Yüksek lisans tezi, İstanbul 2000.
  • Bursalı Mehmed Tâhir, Osmanlı Müellifleri, I-III, İstanbul 1333.
  • Câmî, Mevlânâ Abdurrahmân, Mecmûa-i Monlâ Câmî: Levâyıh-ı Hakîkat Şerh- i Rubâiyyât Levâmi‘ Şerh-i Hamriyye-i İbni Fârız, İstanbul 1309 h.
  • Cezebât, Şeyh Vasfî (Metin aktarma ve Sözlük), Esra Topçu, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Mezuniyet tezi, Bolu, 2010, 105 + 88 s.
  • Çetin, Mehmet, Tanzimattan Günümüze Türk Şiiri Antolojisi, I-IV, Ankara 2002.
  • Dîvân-ı Câmî, nşr. A‗lâhân-i Efsahzâd, I-II, Tahran 1378/1999.
  • Dîvânü İbni’l-Fâriz, nşr. Mehdî Muhammed Nâsirüddîn, Beyrut 1410/1990.
  • Erbay, Erdoğan, Eskiler ve Yeniler: Tanzimat ve Servet-i Fünun Neslinin Divan Edebiyatına Bakışı, Erzurum 1997, s. 60-82.
  • İbnülemin Mahmut Kemal İnal, Son Asır Türk Şairleri, I-IV, İstanbul 1988; (IV, 1948-1952)
  • Mevlânâ Celâluddîn, Külliyât-ı Dîvân-ı Şems, nşr. Bedîüzzamân Fürûzânfer, I-II, Tahran 1374 hş.
  • Muallim Nâci’nin Şiirleri, haz. Abdülkadir Hayber & Hüseyin Özbay, İstanbul 1997.
  • Şeyh Vasfî, Cezebât, İstanbul 1302.
  • Tâhirü’l-Mevlevî’nin Türkçe ve Farsça Divanları, haz. Mehmet Atalay, Erzurum 2005.
  • Törenek, Mehmet, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, ―Recâizâde Ekrem‘in Bülbül Redifli Şiiri ve Ona Yazılan Nazireler‖, Erzurum 2000, sa. 14, s. 169-185.
  • Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, Dergâh Yayınları, İstanbul 1998. VIII, 513-514.
  • Özsarı, Mustafa, ―Şeyh Vasfî‖, DİA: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, İstanbul 2010, XXXIX, 71-72.
  • Usûlî Divanı, haz. Mustafa İsen, Ankara 1990.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Müzahir Kılıç Bu kişi benim

Mehmet Atalay Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Sayı: 8

Kaynak Göster

APA Kılıç, M., & Atalay, M. (2011). ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ. Doğu Araştırmaları(8), 63-92.
AMA Kılıç M, Atalay M. ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ. DA. Haziran 2011;(8):63-92.
Chicago Kılıç, Müzahir, ve Mehmet Atalay. “ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ”. Doğu Araştırmaları, sy. 8 (Haziran 2011): 63-92.
EndNote Kılıç M, Atalay M (01 Haziran 2011) ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ. Doğu Araştırmaları 8 63–92.
IEEE M. Kılıç ve M. Atalay, “ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ”, DA, sy. 8, ss. 63–92, Haziran 2011.
ISNAD Kılıç, Müzahir - Atalay, Mehmet. “ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ”. Doğu Araştırmaları 8 (Haziran 2011), 63-92.
JAMA Kılıç M, Atalay M. ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ. DA. 2011;:63–92.
MLA Kılıç, Müzahir ve Mehmet Atalay. “ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ”. Doğu Araştırmaları, sy. 8, 2011, ss. 63-92.
Vancouver Kılıç M, Atalay M. ŞEYH VASFÎ VE CEZEBÂT ADLI ESERİ. DA. 2011(8):63-92.

Derginin yayın dili Türkçe, Arapça, Farsça, Urduca ve İngilizcedir. Yabancı dildeki yazıların yayımlanması, Yayın Kurulu'nun onayına bağlıdır. Dergiye gönderilecek yazıların, Türk Dil Kurumu'nun yazım kurallarına uygun olması gerekmektedir. Türkçede yaygın kullanılan yabancı kelimelerin dışındaki kelimelerin Türkçe karşılığının kullanılmasına özen gösterilmelidir. Farklı yazı tipi kullananların, kullandıkları yazı tiplerini de göndermeleri gerekmektedir. Makalelerin özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. Yazılarda resim, çizim veya herhangi bir görsel anlatım varsa; bunların en az 300 dpi çözünürlükte taranması ve kullanıldığı metindeki adları ile kaydedilerek gönderilmesi gerekmektedir. Yayımlanan yazıların sorumlulukları yazı sahiplerine aittir. Yazılar, A4 sayfa boyutuna göre 25 sayfayı geçmemelidir. Ancak geniş kapsamlı yazılar, Yayın Kurulu’nun onayıyla seri halinde ya da derginin eki şeklinde de yayımlanabilir. 

Yazım kuralları ve sayfa düzeni
- Yazılar MS Word ya da uyumlu programlarda yazılmalıdır. Yazı karakteri Times New Roman, 12 punto ve tek satır aralığında olmalıdır.
- Sayfa, A4 dikey boyutta; üst, alt ve sağ kenar boşluğu 2,5 cm; sol kenar boşluğu 3 cm olarak düzenlenmelidir.
- Paragraf aralığı önce 6 nk, sonra 0 nk olmalıdır.
- Yazının başlığı koyu harfle yazılmalı, konunun içeriği ile uyumlu olmalıdır.
- Makalelerin Türkçe ve İngilizce özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. 3 ila 5 kelimeden oluşan anahtar kelime/keywords yer almalıdır. Makalenin Türkçe ve İngilizce başlıklarına yer verilmelidir. Yayım dili Arapça, Farsça veya Urduca olan makalelerde Türkçe ve İngilizce özet istenmektedir.
- Başlıklar koyu harfle yazılmalıdır. Uzun yazılarda ara başlıkların kullanılması okuyucu açısından yararlı olacaktır.
- İmla ve noktalamada makalenin veya konunun zorunlu kıldığı durumlar dışında Türk Dil Kurumu’nun İmla Kılavuzu dikkate alınmalıdır.
- Metin içinde vurgulanmak istenen yerlerin “tırnak içinde” gösterilmesi yeterlidir.
- Birden çok yazarlı makalelerde makale ilk sıradaki yazarın ismiyle sisteme yüklenmelidir. Birden sonraki yazarların isimleri sistem üzerinde diğer yazarlar kısmında belirtilmelidir.

Kaynak gösterme
- Doğu Araştırmaları Dergisi sayfa altı dipnot veya APA 6.0 kaynak gösterimini kabul etmektedir.
- Bir eserin derleyeni, tercüme edeni, hazırlayanı, tashih edeni, editörü varsa kaynakçada mutlaka gösterilmelidir.
- Elektronik ortamdaki kaynaklarda yazarı, çalışmanın başlığı ve yayın tarihi belli olanlar kullanılmalıdır.
- Metin içinde atıf yapılmayan kaynaklar kaynakçada gösterilmemelidir.
- Kaynakça makalenin sonunda yazarların soyadlarına göre alfabetik olarak düzenlenmelidir.


Doğu Araştırmaları Dergisi
Index Islamicus Uluslararası dizini, SOBİAD (Sosyal Bilimler Atıf Dizini) ve ASOS indeksleri tarafından taranmaktadır.