BibTex RIS Kaynak Göster

HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME

Yıl 2014, Sayı: 13, 25 - 50, 01.06.2014

Öz

Cahiliye dönemine aitolup “muallakât” ismiyle bilinen kasideler, Arap Edebiyatının en seçkin metinleri olarak kabul görmüşlerdir. Edebî ürünlerin, başta Kur’ân tefsiri olmak üzere İslamî ilimlerde önemli bir istişhad kaynağı olması, genel anlamda şiirin özelde ise muallakaların öneminin bir hayli artmasına vesile olmuştur. Gösterilen yoğun ilgi, tarih boyunca bu kasideler üzerine tercüme ve şerh türü pek çok çalışma yapılması sonucunu doğurmuştur. Adı geçen kasidelerin en eskisi ve en fazla rağbet göreni ise İmruulkays’a aittir. Bu makalede, son dönem Osmanlı âlim ve bürokratlarından Hersekli Mehmed Kâmil Bey’in İmruulkays muallakasına yaptığı tercümeele alınmaktadır

Kaynakça

  • Aruçi, Muhammed, “Hersekli Mehmed Kâmil Bey”, DİA, XVII, 235.
  • Ceviz, N. - Demirayak, K. - Yanık, N. H., (2013), Yedi Askı Arap Edebiyatının Harikaları, Ankara Okulu: Ankara.
  • Çetin, Nihad M., (2011), Eski Arap Şiiri, İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Demirayak, Kenan, (2012), Arap Edebiyatı Tarihi-I Cahiliye Dönemi, (2. Basım), Erzurum: Fenomen Yayıncılık.
  • Nitekim İbnü’l-Enbârî burada istifhâmın takrir anlamı taşıdığını
  • belirtmektedir. İbnü’l-Enbârî, Şerhu’l-kasâidi’s-seb‘, s. 45.
  • Ceviz, a.g.e., s. 33.
  • Durmuş, İsmail, “Şiir” DİA, XXXIX, s. 146.
  • Ergin, Osman N., (1977), Türk Maarif Tarihi, İstanbul.
  • el-Esed, Nâsıruddîn, (1978) Mesâdiru’ş-şi‘ri’l-câhilî ve kıymetuhâ et- târîhiyye, (5. Basım), Kahire: Dâru’l-Mearif.
  • Furat, Ahmet Subhi, (1996), Arap Edebiyatı Târihi-I, İstanbul: Edebiyat Fakültesi Basımevi.
  • Handzić, M. (1992), el-Cevheru’l-esnâ fî ulemâi ve şu‘arâ-i Bosna, Kahire.
  • İbn Abdirabbih, Ebû Ömer Ahmed b. Muhammed, (1953), el-‘Ikdü’l- ferîd, Kahire: Lecnetü’t-Te’lîf ve’t-terceme.
  • İbnü’l-Enbârî, Ebûbekr Muhammed b. el-Kâsım, Şerhu’l-kasâidi’s- seb‘i’t-tıvâli’l-câhiliyyât, (5. Basım), Kahire: Dâru’l-Me‘ârif.
  • el-Kayrevânî, Ebû Ali Hasan b. Reşîk, (1988), el-Umde fî mehâsini’ş- şi‘r ve âdâbih, Beyrut: Dâru’l-Ma‘rife.
  • Mehmed Kâmil, Hersekli, (1305).Terceme-i mu‘allakât-ı seb‘a, Dersaadet: Matbaa-i Osmâniyye.
  • Mehmed Tahir, (2009), Osmanlı Müellifleri, Ankara: Bizim Büro Basımevi.
  • er-Râcihî, Abduh (2004), et-Tatbîku’n-nahvî, Beyrut: Dâru’n Nahdati’l-Arabiyye.
  • Sancak, Yusuf,“Mu‘allakalar ve Kâbe’ye Asılmalarına İlişkin Görüşler”, EKEV, sy. 34, s. 381-398.
  • Savran, Ahmet, “İmruülkays b. Hucr”, DİA, XXII, s. 237.
  • Subh, H. S., “el-Binyetü’l-cemâliyye li’t-teşbîh fî mu‘allakati İmrii’l- Kays”, Mecelletü Mecmai’l-Luğati’l-Arabiyye, cilt: 84, cüz: 2, s. 445-462.
  • Süyûtî, Ebü’l-Fazl Celâluddîn, (1998), el-Muzhir fî ‘ulûmi’l-luğa ve envâ‘ihâ, Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • eş-Şinkîtî, Ahmed el-Emîn, (2000), Şerhu’l-mu‘allakâti’l-aşr ve ahbâri şuarâihâ, Beyrut: el-Mektebetü’l-asriyye.
  • Tebrîzî, Ebû Zekeriyyâ Yahya b. Ali eş-Şeybânî, (t.y.), Şerhu’l- mu‘allakâti’l-‘aşri’l-mühezzebât, Beyrut: Dâru’l-Erkâm.
  • Tülücü, Süleyman, (2005), “Mu‘allakât ve Şairleri Üzerine Bir Bibliyografya Denemesi-I”, AÜİFD, sy. 23, Erzurum, s. 1-70.
  • Yaltkaya, Şerafettin, (1985), Yedi Askı, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Zevzenî, Ebû Abdullah el-Hüseyin b. Ahmed (1983), Şerhu’l- mu‘allakâti’s-seb‘a, Beyrut: Dâru Mektebeti’l-Hayat
  • ez-Zeyyât, Ahmed Hasen, (2006), Târîhu’l-Edebi’l-Arabî, (10. Basım), Beyrut: Dâru’l-Marife.
  • Zihni, Mehmed, (1328), el-Kavlü’l-ceyyid fî şerhi ebyâti’t-Telhîs ve şerhayhi ve Hâşiyeti’s-Seyyid, İstanbul: Matbaa-i Âmire.

MAHMAD QAMİL BEY OF HERZEGONİVA AND HİS TRANSLATİON OF IMRU’ AL-QAYS’S MUALLAQA

Yıl 2014, Sayı: 13, 25 - 50, 01.06.2014

Öz

The odes that belong to the pre-Islamic era and are known as “mu’allaqat” have been recognized as the most outstanding texts of Arabic Literature. The use of literary works as evidences in Islamic sciences especially in the science of Qur’anic exegesis has led to a great increase in the importance of poetry in general and the odes in particular. The interest shown to the odes throughout the history has resulted in the production of a lot of works on odes such as their translations and interpretations etc. The oldest and the most adored one of the odes belongs to Imru’ al-Qais. In this article, it is dealt with the translation of Imru’ al-Qays’s odes made by Mahmad Kamil Bey of Herzegovina, one of the Ottoman scholars and bureaucrats of the later period

Kaynakça

  • Aruçi, Muhammed, “Hersekli Mehmed Kâmil Bey”, DİA, XVII, 235.
  • Ceviz, N. - Demirayak, K. - Yanık, N. H., (2013), Yedi Askı Arap Edebiyatının Harikaları, Ankara Okulu: Ankara.
  • Çetin, Nihad M., (2011), Eski Arap Şiiri, İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Demirayak, Kenan, (2012), Arap Edebiyatı Tarihi-I Cahiliye Dönemi, (2. Basım), Erzurum: Fenomen Yayıncılık.
  • Nitekim İbnü’l-Enbârî burada istifhâmın takrir anlamı taşıdığını
  • belirtmektedir. İbnü’l-Enbârî, Şerhu’l-kasâidi’s-seb‘, s. 45.
  • Ceviz, a.g.e., s. 33.
  • Durmuş, İsmail, “Şiir” DİA, XXXIX, s. 146.
  • Ergin, Osman N., (1977), Türk Maarif Tarihi, İstanbul.
  • el-Esed, Nâsıruddîn, (1978) Mesâdiru’ş-şi‘ri’l-câhilî ve kıymetuhâ et- târîhiyye, (5. Basım), Kahire: Dâru’l-Mearif.
  • Furat, Ahmet Subhi, (1996), Arap Edebiyatı Târihi-I, İstanbul: Edebiyat Fakültesi Basımevi.
  • Handzić, M. (1992), el-Cevheru’l-esnâ fî ulemâi ve şu‘arâ-i Bosna, Kahire.
  • İbn Abdirabbih, Ebû Ömer Ahmed b. Muhammed, (1953), el-‘Ikdü’l- ferîd, Kahire: Lecnetü’t-Te’lîf ve’t-terceme.
  • İbnü’l-Enbârî, Ebûbekr Muhammed b. el-Kâsım, Şerhu’l-kasâidi’s- seb‘i’t-tıvâli’l-câhiliyyât, (5. Basım), Kahire: Dâru’l-Me‘ârif.
  • el-Kayrevânî, Ebû Ali Hasan b. Reşîk, (1988), el-Umde fî mehâsini’ş- şi‘r ve âdâbih, Beyrut: Dâru’l-Ma‘rife.
  • Mehmed Kâmil, Hersekli, (1305).Terceme-i mu‘allakât-ı seb‘a, Dersaadet: Matbaa-i Osmâniyye.
  • Mehmed Tahir, (2009), Osmanlı Müellifleri, Ankara: Bizim Büro Basımevi.
  • er-Râcihî, Abduh (2004), et-Tatbîku’n-nahvî, Beyrut: Dâru’n Nahdati’l-Arabiyye.
  • Sancak, Yusuf,“Mu‘allakalar ve Kâbe’ye Asılmalarına İlişkin Görüşler”, EKEV, sy. 34, s. 381-398.
  • Savran, Ahmet, “İmruülkays b. Hucr”, DİA, XXII, s. 237.
  • Subh, H. S., “el-Binyetü’l-cemâliyye li’t-teşbîh fî mu‘allakati İmrii’l- Kays”, Mecelletü Mecmai’l-Luğati’l-Arabiyye, cilt: 84, cüz: 2, s. 445-462.
  • Süyûtî, Ebü’l-Fazl Celâluddîn, (1998), el-Muzhir fî ‘ulûmi’l-luğa ve envâ‘ihâ, Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • eş-Şinkîtî, Ahmed el-Emîn, (2000), Şerhu’l-mu‘allakâti’l-aşr ve ahbâri şuarâihâ, Beyrut: el-Mektebetü’l-asriyye.
  • Tebrîzî, Ebû Zekeriyyâ Yahya b. Ali eş-Şeybânî, (t.y.), Şerhu’l- mu‘allakâti’l-‘aşri’l-mühezzebât, Beyrut: Dâru’l-Erkâm.
  • Tülücü, Süleyman, (2005), “Mu‘allakât ve Şairleri Üzerine Bir Bibliyografya Denemesi-I”, AÜİFD, sy. 23, Erzurum, s. 1-70.
  • Yaltkaya, Şerafettin, (1985), Yedi Askı, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Zevzenî, Ebû Abdullah el-Hüseyin b. Ahmed (1983), Şerhu’l- mu‘allakâti’s-seb‘a, Beyrut: Dâru Mektebeti’l-Hayat
  • ez-Zeyyât, Ahmed Hasen, (2006), Târîhu’l-Edebi’l-Arabî, (10. Basım), Beyrut: Dâru’l-Marife.
  • Zihni, Mehmed, (1328), el-Kavlü’l-ceyyid fî şerhi ebyâti’t-Telhîs ve şerhayhi ve Hâşiyeti’s-Seyyid, İstanbul: Matbaa-i Âmire.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Mustafa Irmak Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Sayı: 13

Kaynak Göster

APA Irmak, M. (2014). HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME. Doğu Araştırmaları(13), 25-50.
AMA Irmak M. HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME. DA. Haziran 2014;(13):25-50.
Chicago Irmak, Mustafa. “HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME”. Doğu Araştırmaları, sy. 13 (Haziran 2014): 25-50.
EndNote Irmak M (01 Haziran 2014) HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME. Doğu Araştırmaları 13 25–50.
IEEE M. Irmak, “HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME”, DA, sy. 13, ss. 25–50, Haziran 2014.
ISNAD Irmak, Mustafa. “HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME”. Doğu Araştırmaları 13 (Haziran 2014), 25-50.
JAMA Irmak M. HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME. DA. 2014;:25–50.
MLA Irmak, Mustafa. “HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME”. Doğu Araştırmaları, sy. 13, 2014, ss. 25-50.
Vancouver Irmak M. HERSEKLİ MEHMED KÂMİL BEY VE İMRUULKAYS MUALLAKASINA YAPTIĞI TERCÜME. DA. 2014(13):25-50.

Derginin yayın dili Türkçe, Arapça, Farsça, Urduca ve İngilizcedir. Yabancı dildeki yazıların yayımlanması, Yayın Kurulu'nun onayına bağlıdır. Dergiye gönderilecek yazıların, Türk Dil Kurumu'nun yazım kurallarına uygun olması gerekmektedir. Türkçede yaygın kullanılan yabancı kelimelerin dışındaki kelimelerin Türkçe karşılığının kullanılmasına özen gösterilmelidir. Farklı yazı tipi kullananların, kullandıkları yazı tiplerini de göndermeleri gerekmektedir. Makalelerin özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. Yazılarda resim, çizim veya herhangi bir görsel anlatım varsa; bunların en az 300 dpi çözünürlükte taranması ve kullanıldığı metindeki adları ile kaydedilerek gönderilmesi gerekmektedir. Yayımlanan yazıların sorumlulukları yazı sahiplerine aittir. Yazılar, A4 sayfa boyutuna göre 25 sayfayı geçmemelidir. Ancak geniş kapsamlı yazılar, Yayın Kurulu’nun onayıyla seri halinde ya da derginin eki şeklinde de yayımlanabilir. 

Yazım kuralları ve sayfa düzeni
- Yazılar MS Word ya da uyumlu programlarda yazılmalıdır. Yazı karakteri Times New Roman, 12 punto ve tek satır aralığında olmalıdır.
- Sayfa, A4 dikey boyutta; üst, alt ve sağ kenar boşluğu 2,5 cm; sol kenar boşluğu 3 cm olarak düzenlenmelidir.
- Paragraf aralığı önce 6 nk, sonra 0 nk olmalıdır.
- Yazının başlığı koyu harfle yazılmalı, konunun içeriği ile uyumlu olmalıdır.
- Makalelerin Türkçe ve İngilizce özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. 3 ila 5 kelimeden oluşan anahtar kelime/keywords yer almalıdır. Makalenin Türkçe ve İngilizce başlıklarına yer verilmelidir. Yayım dili Arapça, Farsça veya Urduca olan makalelerde Türkçe ve İngilizce özet istenmektedir.
- Başlıklar koyu harfle yazılmalıdır. Uzun yazılarda ara başlıkların kullanılması okuyucu açısından yararlı olacaktır.
- İmla ve noktalamada makalenin veya konunun zorunlu kıldığı durumlar dışında Türk Dil Kurumu’nun İmla Kılavuzu dikkate alınmalıdır.
- Metin içinde vurgulanmak istenen yerlerin “tırnak içinde” gösterilmesi yeterlidir.
- Birden çok yazarlı makalelerde makale ilk sıradaki yazarın ismiyle sisteme yüklenmelidir. Birden sonraki yazarların isimleri sistem üzerinde diğer yazarlar kısmında belirtilmelidir.

Kaynak gösterme
- Doğu Araştırmaları Dergisi sayfa altı dipnot veya APA 6.0 kaynak gösterimini kabul etmektedir.
- Bir eserin derleyeni, tercüme edeni, hazırlayanı, tashih edeni, editörü varsa kaynakçada mutlaka gösterilmelidir.
- Elektronik ortamdaki kaynaklarda yazarı, çalışmanın başlığı ve yayın tarihi belli olanlar kullanılmalıdır.
- Metin içinde atıf yapılmayan kaynaklar kaynakçada gösterilmemelidir.
- Kaynakça makalenin sonunda yazarların soyadlarına göre alfabetik olarak düzenlenmelidir.


Doğu Araştırmaları Dergisi
Index Islamicus Uluslararası dizini, SOBİAD (Sosyal Bilimler Atıf Dizini) ve ASOS indeksleri tarafından taranmaktadır.